NODIG EENS EEN SPECHT UIT

De bungalow bestaat uit twee L-vormige volumes op elkaar met een klein binnentuintje. © FOTO'S LIESBET GOETSCHALKX

NIET VER BUITEN BREDA, IN HET DORPJE TETERINGEN, WONEN MAAIKE EN MARTIJN MET HUN DOCHTERTJES DAANTJE EN DIEKE IN HET GROEN. TWEE JAAR GELEDEN BOUWDEN ZE DEZE SCHITTERENDE, EIGENTIJDSE BOSBUNGALOW.

We houden allebei van moderne architectuur. Op de huizenmarkt vonden we niets dat we mooi vonden. De keuze voor nieuwbouw was snel gemaakt, maar we wilden zeker niet in een verkaveling gaan wonen. Dat vonden we te kaal en te steriel”, zegt Maaike. Bovendien wilde het paar niet te ver van de stad wonen. Uiteindelijk kochten ze een te renoveren huis in een gezellige straat en beslisten om het te slopen. “De grond lag midden in een bos. We wilden graag op zoveel mogelijk plaatsen in het huis kunnen genieten van de natuurlijke omgeving. De woning mocht ook iets speels hebben.” Gewapend met een verzamelmap met foto’s van allerlei inspirerende ruimten, trok het duo naar een aantal architecten. “Met zes bureaus hebben we contact gehad, tot het klikte.” De keuze viel uiteindelijk op Grosfeld-Vandevelde, architecten uit Breda. Toen het ontwerp af was en de bouwaanvraag ingediend was, kreeg Maaike plots een paniekaanval. “In het ontwerp lagen de slaapkamers onder de grond. Dat zag ik opeens niet meer zitten.” In extremis werd het ontwerp helemaal veranderd. “En toen was het in één keer goed.”

KNIPOOG NAAR DE SIXTIES

De voordeur ligt veilig beschut en bereik je via een pad onder een passerelle met ronde zuiltjes, als dunne boomstammen. De architectuur van de woning is eigentijds, maar met een knipoog naar typische bungalows uit de jaren zestig. De buitenkant is bekleed met donkerbruin, bijna zwart hout waardoor het huis visueel aansluit bij de bosrijke omgeving. Binnen wacht verrassend een zee van wit : zachtwitte epoxyvloeren en spierwitte wanden leveren een fraai contrast op met het exterieur.

Het huis bestaat uit twee op elkaar liggende L-vormen. De leefruimte beneden omvat de inkom, de keuken en bijkeuken, de living en de tv-kamer. “In de praktijk zitten we met de kinderen meer in de kleine tv-kamer dan in de woonkamer. Die is wel prima geschikt voor feestjes.” Vanuit de leefkeuken is het contact met de tuin het grootst, want vandaar kun je via de grote raampartijen zo het terras op. Boven vind je vier slaapkamers, twee badkamers en de werkkamer van Martijn, die van een sabbattijd geniet na de verkoop van zijn telecombedrijf. Maaikes grafische studio ligt buitenshuis op een creatieve campus in Breda.

WUIVEN NAAR DE SCHAKELAAR

Het huis heeft een aantal hightechaccenten, lichtschakelaars worden bediend met een zwaai van de hand en de Boffikeuken is helemaal in Corian uitgevoerd. Dat oogt superstrak omdat het keukenvolume op die manier bijna naadloos aansluit bij de hagelwitte epoxyvloer. Voor de verwarming werd gekozen voor een warmtepomp, een milieuvriendelijk systeem dat calorische deeltjes (dus energie) haalt uit koude lucht en zo warmte produceert die op dezelfde manier als centrale verwarming door het huis wordt verdeeld, in dit geval via vloerverwarming. “We zijn heel tevreden met dat systeem. Overal heerst eenzelfde, aangename temperatuur.”

Deuren zijn er bijna niet : “Daar houden onze architecten absoluut niet van.” Als de bewoners privacy nodig hebben, schuiven ze de schuifdeuren uit de wanden. De enige echte kastmeubelen in het huis zijn boekenrekken. Verder zit alles opgeborgen in praktische, ingemaakte bergruimten.

Ondanks de geavanceerde technologische keuzes oogt de inrichting van het huis vrij warm. Als grafisch vormgeefster is Maaike extra gevoelig voor kleur en esthetiek. “Het huis is modern en hoekig. Daarom wilde ik in de inrichting een contrast creëren door te kiezen voor organische vormen en natuurlijke materialen.” In de woonkeuken kwam een massieve, ronde, houten tafel met erboven een grote, laaghangende lamp die rijkelijk licht geeft. Onder de tafel ligt een origineel tapijt op maat, met de tekening van een doorgezaagde boom.

DOORDACHTE KEUZE

Maaike besteedt veel tijd en zorg aan de keuze van meubelen en objecten. “Het kan makkelijk een half jaar duren voor ik iets gevonden heb.” Door die doordachte keuzen vormt de inrichting een coherent geheel. Naast designklassiekers, zoals de zitbank van B&B Italia of de chaise longue van Le Corbusier voor Cassina, haalde zij werk van lokaal talent in huis, onder wie Gerard Van de Berg, Ineke Hans en Claudy Jongstra. Blikvanger is de op maat gemaakte, meer dan vijf meter hoge Boccilamp. “Ik leerde het merk kennen op Interieur Kortrijk en ik wist meteen dat het iets voor ons was.” Het metershoge boekenrek heeft Maaike zelf ontworpen. Als ontwerpster van boekcovers heeft zij een zwak voor mooie uitgaven. In haar zoektocht naar mooie objecten ontdekte ze ook het Antwerpse Rewind (Riemstraat). Daar vond ze de hippe salontafel in recuperatiehout.

Ondertussen groeide de leefkeuken uit tot de favoriete plaats van het gezin. “Na twee jaar raken we stilaan ingericht. Maar ik mis nog wat aankleding. Ik wil een magneetverfbord aanbrengen in de keuken en ben op zoek naar de juiste objecten om de muren aan te kleden. Niet noodzakelijk kunstwerken, het kan ook vrij werk zijn of bijvoorbeeld oude metalen drukletters. Die vind ik mooi.”

BEZOEK VAN DE SPECHT

De houten gevel integreerde het huis zo goed in de omgeving dat het gezin ondertussen af te rekenen kreeg met een terugkerende specht die zijn nest tracht te maken in de gevel. “Een groter probleem dan we dachten, want spechten zijn heel honkvast.” Maar afgezien daarvan blijft het contact met het omliggende bos een bron van plezier. De kinderen lopen in en uit en spelen veel in de zandbak die werd aangelegd met houten paaltjes van enkele gerooide bomen. Aan het eind van de straat begint een bospad waar Martijn graag gaat lopen.

Leuk om te weten is dat het huis, toen het pas was opgeleverd, werd genomineerd voor een architectuurprijs en daardoor in het vizier kwam van een location hunter. Het werd gebruikt als locatie voor een feestscène in de film Code Blue, geregisseerd door Urszula Antoniak en met de Vlaamse Bien De Moor in een van de hoofdrollen.

www.grosfeldvandervelde.nl

DOOR SOETKIN BULCKE – FOTO’S LIESBET GOETSCHALKX

DEUREN ZIJN ER BIJNA NIET : “DAAR HOUDEN ONZE ARCHITECTEN ABSOLUUT

NIET VAN.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content