In de komende wintermode wordt massaal gerefereerd aan voorbije tijdsperiodes, een vestimentair reveil van de jaren dertig tot tachtig. Het kan de aanleiding zijn om op zoek te gaan naar de originele stukken. Naar vintage, om het modieus te zeggen.

Tijdens de Oscarceremonie droeg Winona Ryder een forties vintagejurk, Kate Moss verscheen op de Croisette in een jurk van Madame Grès en Chloé de Sévigny heeft een persoonlijk Yves Saint Laurent-archief. Hoewel deze dames het zich kunnen permitteren om eender welk nieuw ontwerperssilhouet aan te schaffen, kiezen ze op belangrijke avonden toch voor “oud”.

Letterlijk betekent vintage: verouderd, antiek, maar ook: van uitstekende kwaliteit. In modekringen wordt het begrip meestal gebruikt voor designerkleding van de jaren 30 tot 80. Het pas verschenen Vintage. The Art of Dressing Up van vintagespecialist Tracy Tolkien begint bij de jaren 40 om te eindigen bij de grunge en retromania van het fin de siècle. Tolkien vraagt zich daarbij af waarom zoveel modebewuste vrouwen aan het begin van een nieuwe eeuw per se achterom willen kijken. “Omdat het met nieuwe kleding bijna onmogelijk is er een individuele stijl op na te houden”, geeft ze zelf het antwoord. “Zoveel mensen, van ontwerpers tot modejournalisten, hebben hun zeg over de manier waarop we ons moeten kleden en zelfs de zeer dure kledingstukken worden in grote oplagen gemaakt.” Dat laatste wordt met de regelmaat van de klok bewezen. Op het filmfestival van Cannes dit jaar was Calista Flockheart de pechvogel, want er stond nog iemand elegant te wezen in net dezelfde jurk van zwarte voile van Alberta Ferretti.

Volgens Tracy Tolkien zijn individualiteit en de vrijheid om je te kleden zoals je dat zelf wil, de grootste troeven van vintage. “Je kunt spelen met verschillende stijlen, power lady de ene dag, bloemenkind de dag erna. Je kunt een bepaalde look weer tot leven brengen of elementen eruithalen om er een persoonlijke en moderne collage van te maken.”

De rage, die zich van het begrip tweedehands onderscheidt door hogere prijzen en chiquere merken, is niet nieuw, maar past dezer dagen wonderwel in de bourgeoisretro van het modebeeld.

“Het komt mij perfect uit”, vertelt Patricia Schutyser enthousiast in haar Gentse winkel Patricia Vintage. “Ik kon me geen betere sfeer dromen om mijn zaak te beginnen.” Patricia opende in november en – even afkloppen, zegt ze erbij – het concept slaat goed aan, haar klanten komen van heinde en ver en bovendien komen ze terug. Patricia Vintage is een voor België nieuw type boetiek. Vintage wordt er gecombineerd met recentere collecties, die Patricia in stocks van merken als bijvoorbeeld Prada gaat zoeken. Omdat het moeilijk is tweedehands tricot te vinden dat nog in goede staat is, liet ze een serie kasjmieren truien maken onder het label Patricia Vintage. “Ik wil iemand van top tot teen kunnen kleden.” Daarbij zorgt ze ervoor dat vintage nooit oubollig wordt. “Met een accessoire of door te combineren kun je een ouder silhouet zeer hedendaags maken. Deze winter is de baret terug. Ik heb er een stel nieuwe aangekocht. Ze kunnen een modieus accent vormen bij een vintagejas.”

De moderne en open winkel met een immense foto van stijlicoon Audrey Hepburn bij de ingang, heeft niets te maken met het traditionele beeld van een tweedehandswinkel. Wie het niet weet, ziet niet dat hier tweedehandse kleding verkocht wordt. “Dat is de bedoeling. Elk vintagestuk moet in goede staat zijn.” Patricia Schutyser, een ex-model met een passie voor mode, beperkt zich bij haar keuze niet tot beroemde labels. “Vroeger waren er veel couture-ateliers die alleen plaatselijke bekendheid hadden. Ze leverden wel een schitterende kwaliteit. Zo’n stukken zijn interessant. Natuurlijk, als ik Hermès, Balmain of Givenchy vind, is dat fantastisch. Maar het hoeft niet.”

Bij Patricia Vintage komen zowel 16-jarigen als 60-plussers kopen, maar het grootste deel van haar publiek zijn modebewuste vrouwen, een must om vintage te begrijpen, tussen de 30 en 45. “Zij willen wel pakweg 25.000 frank uitgeven, maar vinden dat ze daar te weinig voor krijgen bij de grote merken. Wat ik van het vorig seizoen in een stock vind, kost minder dan de helft van de oorspronkelijke prijs. Voor vintage is dat minder, hoewel zeer exclusieve stukken dan weer duurder zijn.”

Het meest begeerde vintagestuk ter wereld is ongetwijfeld de Kelly-tas van Hermès, waarvan Patricia er al enkele verkocht. Daarnaast krijgt ze ook veel vraag naar oude Delvaux-tassen en tailleurs van Chanel. Soms vindt ze het erg om iets te verkopen. “Ik had een prachtige tas van Hermès met onderin een speciaal gedeelte om juwelen in op te bergen. Ik deed er niet graag afstand van. Maar gelukkig verkoop ik meestal aan de juiste mensen die zo’n stuk appreciëren. Weet je, hier komen echt toffe madammen. Ze zijn geïnteresseerd in mode en willen iets bijleren. Het contact met hen is een waar genoegen.”

Patricia Vintage, Henegouwenstraat 75, 9000 Gent. Tel. en fax: 09-223 03 01, e-mail: schutyser@patricia.vintage.com

“Vintage The Art of Dressing Up” van Tracy Tolkien, 167 pagina’s, uitgegeven bij Pavillon Books Limited. Te koop bij Patricia Vintage.

Trui Moerkerke / Foto’s Guy Kokken