NIET BLAFFEN NAAR DE MENSEN

JEAN-PAUL MULDERS

Soms zou ik kapper willen zijn, of parkeerwachter. Zo’n vent die papiertjes van de grond raapt met een tangetje.

Grafdelver. Redder in het zwembad. Orchideeënkweker of gerant van een nachtwinkel.

Tandtechnicus. Apparaatjes smeden voor in mondholten en daarmee sloten geld verdienen.

Alles wil ik zijn waarbij je niet te hard moet nadenken, en ’s avonds een deur achter je kunt dichttrekken.

Mijn hoofd staat nooit stil ; het blijft er gonzen van de bedrijvigheid. Zelfs in de lente, dat moment van het jaar waarin zoveel pret valt te beleven aan het loutere feit dat de aarde rond de zon draait.

Onvermijdelijk komt de dag dat je voor de eerste keer weer op een terras zit, met je benen als melkflessen. Naast mij hebben twee jonge snuiters plaatsgenomen. De ene heeft sluik haar. Hij draagt een pilotenbril en lijkt op een gangster uit de jaren 1970. Jacques Mesrine of zoiets. De ander is een Pakistaan of Indiër. Ze praten in het Engels over giant valves die red labeled zouden moeten zijn. Enorme kleppen. Dat vind ik geheimzinnig. Het kind in mij is intact gebleven, ondanks de blutsen en de builen die zijn geslagen in mijn verpakking. Ik heb niet veel nodig om mij een spion te voelen die de mensheid redt door geheime boodschappen af te luisteren.

Niemand mag ze openen”, zegt de ene. Ik hou van de bezwerende manier waarop hij nobody uitspreekt.

“Toch wel”, weerlegt de andere. Volgt een discussie over procedures, die volgens de Franse gangster slechts richtlijnen zijn waar je in geval van nood van af kunt wijken. De ander is meer van het gezagsgetrouwe type.

Werken ze in een kerncentrale ? Of in silo’s in de haven waar verse fruitsappen bewaard worden ? Ik zal het nooit weten, want onverhoeds komen twee jonge vrouwen bij hen zitten. Het ene meisje is een exotisch type dat het 007-gehalte alleen maar kan versterken. Het andere ziet er zo degelijk uit dat ik toch weer neig naar de fruitsappen.

Het viertal verkast naar een ruimer tafeltje. Op het pleintje, ter hoogte van de fontein, lopen vrouwen voorbij in kleren die assorti zijn met schoenen en / of handtassen. Het verschijnsel assorti, daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik apprecieer de moeite om stuks van dezelfde tinten uit te zoeken. Ik geniet van de esthetische ervaring roze bij roze, flesgroen bij flesgroen te zien aansluiten. Tegelijk vind ik assorti een beetje onnozel – zoiets als een roman waarin geen mus van het dak mag vallen zonder betekenis. Het doet mij denken aan verkopers die te hard hun waren aanprijzen. Als feministen zich verzetten tegen nagellak en hoge hakken als uitwassen om mannen te behagen, zoals ik links en rechts al zag gebeuren, dan kunnen zij het verschijnsel assorti ook eens op de korrel nemen. Niettemin zou het mij verdrieten dergelijke dingen uit het straatbeeld te zien verdwijnen. De wereld zou een schralere plek zijn zonder hemelsblauw gelakte nagels.

“Niet blaffen naar de mensen, Juliette”, vermaant een mama haar dochtertje dat nogal ijverig hond speelt. Dat past niet bij de rest van haar verschijning. Het ziet er een ernstig kind uit, zo een dat al in het geboortekanaal doorhad dat de wereld voorwaar geen lunapark is. Zou dat nog bestaan, lunaparken ? Een mooi woord was het zeker, zoals ik ook stiekem op lunatics jaloers ben.

Zo zitten we daar, in de zon op ons pleintje. De gesprekken gonzen en ik betrap mijzelf op de gedachte dat mensen daar in 1933 ook zo moeten hebben gezeten. Dat vind ik geen fijne gedachte. Ik wil ergens kunnen zitten zonder dat mijn geest er associaties bijhaalt met de brand in de Reichstag of andere baaldagen uit de wereldgeschiedenis. Ik verlang naar de ‘zen’ van de grafdelver of parkeerwachter. Ik wil in het nu leven, als de redder in het zwembad of de vent die papiertjes van de grond plukt met een tangetje.

Gaat dat ’s nachts gewoon door, of reis je in je dromen af naar superkoele dwergsterren ?

JEAN-PAUL MULDERS

Als feministen zich verzetten tegen nagellak en hoge hakken als uitwassen om mannen te behagen, dan kunnen zij het verschijnsel ‘assorti’ ook eens op de korrel nemen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content