We zoeken en vinden het lichaamswarme water dat Chaudfontaine beroemd maakt. Een wandeltocht langs le Circuit de l’eau.

Chaudfontaine en Spa, de Luikse steden lijken wel dezelfde geschiedenis te delen, maar terwijl Spa hoge toppen scheert met zijn wereldbekende kuuroorden en zijn gerenommeerd water, is Chaudfontaine voor de meeste Belgen een nobele onbekende gebleven.

Het heuvelachtige parcours naar Chaudfontaine met zijn vele kronkelwegen en uitzicht over de meanders in het dal dwingt rust af. De met groen bezaaide rotswanden voegen daar een tikje magie aan toe. Als we in Ninane de afslag nemen naar Chaudfontaine, krijgen we het typische karakter van de Ardennen te zien. Bij het binnenrijden in Chaudfontaine valt meteen nog iets op : deze plek ademt geschiedenis.

De wandelmogelijkheden in het gebied zijn talrijk. Er zijn vooropgestelde trips die je zelf kunt doen. Wij kiezen voor een gids die ons door de watergeschiedenis zal loodsen. Isabelle ontvangt ons in het Source-O-Rama, het interactieve museum. We trekken onze stevige wandelschoenen aan en zetten er de pas in, naar de bron. We zijn pas vertrokken en zien een lange rij mensen met jerrycans in de hand.

Buitengewone bronnen

Wandelen over het rotsachtige pad vereist niet al te veel behendigheid, maar wel wat concentratie. Het uitzicht is bij momenten indrukwekkend in zijn eenvoud. Je kijkt neer op de Vesder, ziet in de verte de fabrieken van Chaudfontaine of overschouwt de heuvelkam aan de overkant.

We lopen door en komen aan bij een modern betonnen bastion, dat omheind en beveiligd is, de Astridbron, enkel te bezichtigen na aanvraag. Het is een van de hoogste punten van de heuvel, wat een mooi panorama oplevert. Maar de ware schat zit binnenin.

De Astridbron zelf is een bouwwerk van marmer. Het water legt een ondergronds parcours af tot een diepte van 1600 meter, daar doet het zestig jaar over. Door de laag van kalksteen baant het zich vijftig jaar lang een weg naar beneden, tot het op zijn diepste punt een laag van leisteen tegenkomt. Dit, in combinatie met de temperatuur op die plek, ongeveer 55 graden, maakt dat het water aan zijn reis naar boven begint. Ongeveer tien jaar later borrelt het op aan de bron.

Isabelle laat ons proeven van het water dat met lichaamstemperatuur naar boven komt. Het smaakt naar ijzer. Het wordt ongeveer op honderd meter diepte opgepompt, recht naar de fabriek. Daar wordt enkel het strikt nodige gedaan om de smaak en kwaliteit optimaal te garanderen.

Water op lichaamstemperatuur

Vanuit de Astridbron dalen we het pad terug af en passeren weer langs de rij jerrycandragers die hun beurt afwachten aan Les Belles Fontaines, een niet-thermale bron, afkomstig van de afwatering van de achterliggende heuvel. Eigenlijk is het aftappen van de bron verboden, omdat de gemeente de kwaliteit en veiligheid van het water niet kan garanderen. De rij bij Les Belles Fontaines lijkt zich daar weinig zorgen over te maken.

Behalve Les Belles Fontaines zijn er nog drie thermische bronnen, die zijn al geruime tijd afgesloten voor het publiek. De linkse bron, de Marguerite, levert water met een temperatuur van 20 graden Celsius. Uit de middelste, de Prins Albert, komt het warmste bronwater van het land, 36,6 graden. De rechtse, de Fourmarier, heeft bij het bereiken van de oppervlakte een temperatuur van 30 graden.

De streek rond Chaudfontaine heeft nog veel meer te bieden dan historische bronnen : een picknick langs de Vesder, het uitzicht vanuit de vallei, de spoorwegtunnel van Chaudfontaine met zijn imposante gotische bovenbouw, de Esplanade van Chaudfontaine of een bezoek aan het Château des Thermes, het kuuroord.

www.sourceorama.com

www.thermesetcoteaux.be

Plan uw uitstappen met de trein, tram of bus. Voor dienstregelingen en brochures, raadpleeg www.b-rail.be/main/N/

Door Pieter Van Laere – Foto’s Michel Fautch