München heeft een vreemde reputatie, maar Pierre Darge ontdekte er met Brian Rennie als gids de perfecte mix van oud en modern.

Ik heb nooit voor München gekozen, ik werd erheen geroepen. Door Margaretha Ley, de oprichtster van Escada, nadat zij mijn eindwerk gezien had in het Londense RCA. Ik was 23, droomde van Londen, Parijs en New York en kwam met een klein hartje hierheen. Dat is zeventien jaar geleden en ik zit er nog.”

Brian Rennie is inmiddels veertig en opgeklommen tot hoofddesigner bij Escada. Hij is het typevoorbeeld van de argwanende bezoeker die nooit meer weg raakte uit de Beierse hoofdstad. Over één aspect zijn we het beiden eens : München heeft zijn reputatie tegen. Natuurlijk blijven er veel tradities overeind, oude gebouwen en een zeker conservatisme. Maar er is ook verrassend veel nieuw, en cultuur zat. De stad verleent onderdak aan drie symfonische orkesten, de opera viert dit jaar haar 350 ste verjaardag, elke avond gaat het doek op in 50 theaters, en er zijn nog eens 46 musea, naast ontelbare galeries. Niet kwaad voor een stad van slechts 1,2 miljoen inwoners, die wel eens als een verzameling dorpen wordt omschreven. Omdat er overal groen is en hoogbouw zo goed als afwezig. Terwijl de vruchten van het land elke dag te koop zijn op de Viktualienmarkt. Hopen asperges liggen er opgestapeld, fruit uit Südlicher Länder, vis uit zoet en zout water. Elke dag worden er liters vruchtensap geperst en hectoliters bier getapt.

Lederhosen en Italiaanse flair

Om de hoek van Loden Frey, uitvinders van de oerdegelijke loden, duiken opeens de Fünf Höfe op, vijf in elkaar overlopende eigentijdse winkelgalerijen met veel licht en lucht, een moderne koopstad in het centrum, met Italiaanse koffiebars, een sconery, designzaken en klerenwinkels.

“I’m in love with the mixture”, zegt Brian Rennie. “Vrouwen met bontjassen in BMW’s en de uitbundigheid van de Oktoberfeste, waarvoor iedereen zijn lederhosen en dirndls aantrekt. Ja, ook alle meisje van de designstudio. Alle grote merken zitten hier, je bent op wandelafstand van bars en clubs, zit op een half uur van de mooiste meren en op een uur van het gebergte waar ik de landschappen uit mijn Schotse jeugd terugvind. München is kosmopolitisch, een combinatie van natuur en cultuur waar ik niet weg te slaan ben, ook als ik twee dagen vrijaf neem. De restaurants staan op een zeldzaam hoog niveau en ook als vegetariër vind ik in elk restaurant wel enkele gerechten. Je kunt er heerlijk Indiaas eten, en ook de Italiaanse keuken staat op een bijzonder niveau. Niet voor niets wordt München de meest noordelijke stad van Italië genoemd, en dat merk je aan de flair.”

Niet alleen aan de flair. Wie van de Odeonsplatz naar de Marienplatz loopt, kan zich in Italië wanen en wie op het terras van Lopera van een perfect gezette espresso geniet, zit als in een Italiaanse galerij, tegen een roestbruine achtergrond.

“Toen ik hierheen kwam, dacht ik aan blond met blauwe ogen, ter plaatse voerde donker en exotisch de boventoon en dat komt omdat Beieren Duitsland niet is. Hier wordt hard gewerkt en goed geld verdiend, maar er wordt ook flink uitgegeven, aan auto’s, interieur en lekker eten. They work hard and they play hard. Daarom kan de shopping scene wedijveren met die van New York en Londen. Alleen Dolce & Gabbana ontbrak, maar volgende maand openen ze hun flagship store voor Europa.”

Zoveel smaken, zoveel musea

Ook de culturele rijkdom is overal. Als ik op een middag een damesfiets leen en naar het Kunstarsenal rij, vind ik op een zakdoek enkele van de meest gestoffeerde musea van Europa : de Alte Pinakothek met een schitterende collectie oude meesters, de Neue Pinakothek met onder andere werk van de Franse impressionisten en de pas geopende Pinakothek der Moderne, het grootste museum voor moderne kunst in Duitsland. Het gebouw is een ontwerp van de locale architect Stephan Braunfels waar zowel plastische kunst, design als grafiek in een schitterend, monumentaal en toch minimalistisch kader getoond worden. “Ik wou dat ik er ooit een show kon geven”, zegt Rennie, ook al een fan van het gebouw.

Aan de overzijde van de Isar ligt het Deutsches Museum, uitgesmeerd over vijf hectare waar de bezoeker zowel zeilschepen, windmolens als telescopen vindt. Maar er is ook een Museum voor Etnologie, een museum voor Egyptische kunst, en in het oude stadscentrum de schitterende Residenz met het alleraardigste Cuvilliéstheater, het kloppend hart van de Wittelsbach-dynastie die gedurende zeven eeuwen over Beieren regeerde. En toch heb ik een bijzonder boontje voor het Lenbachhaus, de negentiende-eeuwse Toscaanse villa in renaissancestijl waar onder meer de verzamelde werken van de leden van de Blaue Reiter hangen.

Na één week uit de kleren

Opvallend is ook het aantal terrassen. ” They are crazy for fresh air”, zegt de ontwerper en die behoefte uit zich zowel in de straatcafés in Schwabing, waar de studenten thuis zijn, als op de chique terrassen aan de al even chique Maximilianstrasse, waar vooral dat van Roma de plek is om gezien te worden. Zelf verkies ik Dukatz, het terras van het Literaturhaus, waar schoon jong volk komt en een waaier van internationale kranten klaarligt. Eenvoudiger kan ook, in de Biergarten, onder de tamme kastanje waar jong en oud, conservatief of modern aanschuift voor een flinke pint die, als het serieus wordt, in een pul met deksel wordt getapt.

Brian Rennie : “In Londen zitten nachtclubs in kelders, hier opereren ze voor een stuk in de open lucht. Ze openen bovendien om negen uur zodat je er kunt eten, dan drinken tot vijf uur ’s morgens en onderwijl naar de sterren kijken. De liefde voor de natuur is hier legendarisch, ’s zomers rijdt iedereen met de fiets naar het werk, nergens vind je zoveel bioshops, op elk balkon staat wel een pot geraniums en zeventien jaar geleden was er al gesorteerd huisvuil.”

Intussen worden de oevers van de Isar in hun natuurlijke staat hersteld, zal het water volgend jaar over 200 kilometer zuiver genoeg zijn om in te zwemmen. Met de Englischer Garten bezit München ook het allergrootste stadspark ter wereld, het is er niet ongewoon lokale zonnekloppers naakt in het gras of in de koele Eisbach aan te treffen.

“Ik was hier pas toen ik een oudere vrouw in het park zag aankomen met haar boodschappentassen. Ze zette die neer, ging prompt uit de kleren, dook naakt in het water, trok haar kleren weer aan, pakte haar tassen en vervolgde haar weg. My God, dacht ik, dat durf ik nooit. But it took me only a week to strip off.” n

De suggesties van Brian Rennie :

Nachtclub : Pacha.

Restaurant : Nektar.

Biergarten : Waldwirtschaft.

Atmosfeer : de Chinese toren in de

Englischer Garten.

Shopping : Via Mobile (interieur),

Viktualienmarkt (groenten, fruit ),

POOL fashion, Escada en Escada Sport.

Café met uitzicht : Glockenspiel.

Kerk : Asamkerkje.

Museum : Pinakothek der Moderne.

De tips van Pierre Darge :

1. Laat uw vooroordelen thuis : München is Duitsland niet.

2. Neem wat extra zakgeld mee : München is de duurste stad van Duitsland.

3. Vergeet de auto, huur een fiets.

4. Vergeet ook uw zwemgerief : naakt zonnen en baden is géén probleem.

5. Lees ook de suggesties van Brian.

Tekst en foto’s Pierre Darge

Brain Rennie : “Niet voor niets wordt München de meest noordelijke stad

van Italië genoemd, en dat merk je aan de flair.”