Wim Denolf

M uhlis Güler (34) was zeven toen hij samen met zijn MOEDER EN OUDSTE BROER NAAR BELGIë KWAM. VADER GüLER HAD TURKIJE AL EERDER VERLATEN EN GING AAN DE SLAG ALS MIJNWERKER IN CHARLEROI. “MIJN OUDERS KREGEN NOG TWEE ZONEN. ZELF HAD IK EEN ONBEZORGDE KINDERTIJD. NA HET HUISWERK SPEELDE IK OP STRAAT MET MIJN BROERS OF WE STAKEN EEN HANDJE TOE IN DE WINKEL VAN MIJN MOEDER. MIJN LEVEN SPEELDE ZICH AF BINNEN DE TURKSE GEMEENSCHAP, VAN DE WIJK WAARIN WE WOONDEN TOT DE MUZIEK DIE IK BELUISTERDE.”

“LATER KWAM DE INTERESSE VOOR JONGENS, EN DAARMEE OOK DE LEUGEN. IN TURKSE FAMILIES HUW JE IMMERS IN VOLGORDE VAN GEBOORTE: EERST HET OUDSTE KIND, DAARNA HET VOLGENDE. IK WERD ER DUS AL SNEL OP GEWEZEN DAT HET MIJN BEURT WAS OM EEN VROUW TE ZOEKEN. STUDEREN WAS MIJN ONTSNAPPING. DUS VOLGDE IK DE ENE CURSUS NA DE ANDERE ( LACHT), EN ZO GING MIJN WERELD OPEN.”

“IN DE FAMILIE BEN IK EEN GEVAL APART: DE ONGETROUWDE OOM. MIJN VRIENDEN EN KENNISSEN ZIJN VOORAL DERTIGERS MET GEZINNEN. ZE ZIJN GETROUWD EN HEBBEN KINDEREN. OOK AL IS DAT SCHATTIG, SOMS BEN IK BLIJ DAT IK HOMO BEN. IK WEET NIET OF EEN LEVEN IN FAMILIEKRING IETS VOOR MIJ IS. IK VOEL ME NIET VERBONDEN MET GENERATIEGENOTEN, VAAK LIJKEN ZE AL ZO OUD: WERKEN, THUIS ETEN EN SLAPEN, DAT IS HET DAN. ZO VOEL IK ME HELEMAAL NIET, HET IS ALSOF MIJN LEVEN NU PAS BEGINT.”

TOT VOOR KORT WAS MUHLIS RECEPTIONIST IN HET GOETHE-INSTITUT. STRAKS OPENT HIJ MET ZIJN OOSTENDSE VRIEND JOHN EEN PENSION OP GRAN CANARIA EN VERLAAT HIJ BELGIë. “EEN GROTE EN ONZEKERE STAP, MAAR ENGAGEMENT SCHRIKT ME NIET AF. MIJN MOEDER ZIET ME NIET GRAAG VERTREKKEN, MAAR UITEINDELIJK DOE IK NET HETZELFDE ALS ZIJ: IK LAAT ALLES ACHTER OM ELDERS EEN BETER LEVEN OP TE BOUWEN, IETS NIEUWS TE BEGINNEN MET IEMAND WAAR IK VAN HOU EN MIJN DROOM TE VERWEZENLIJKEN. VROEGER DEED IK MAAR OP, NU WEET IK WIE IK BEN EN WAT IK WIL. IK HEB EEN MENTALE AGENDA ONTWIKKELD.”

“JOHN KEN IK BIJNA TWEE JAAR, EN IK HOOP OOIT KINDEREN MET HEM TE HEBBEN. IK KAN ME GEEN LEVEN ZONDER KINDEREN VOORSTELLEN. DE EERSTE MAANDEN MET HEM AARZELDE IK, WANT SOMMIGE RELATIES WAREN SLECHT AFGELOPEN EN IK WILDE TIJD VOOR MEZELF, OM DE ZAKEN OP EEN RIJ TE ZETTEN. MAAR JE WEET HOE DAT GAAT, UITEINDELIJK STORT JE TOCH WEER IN IETS NIEUWS.”

“UITERAARD GELOOF IK IN DE LIEFDE, ER IS NIETS MOOIERS. HET LEVEN IS ER NIET OM ALLEEN TE ZIJN. ALS JE VAN IEMAND HOUDT, IS ALLES VEEL MOOIER. IK MOET MIJN GELUK EN VERDRIET KUNNEN DELEN. NU, IK WIL GELOVEN IN LIEFDE EN TROUW, MAAR IK BEN REALISTISCH. ZOLANG JE ER MAAR OVER KUNT PRATEN. HET IS PAS ALS JE ER NIET MEER OVER SPREEKT, DAT JE JE ZORGEN MOET MAKEN.”

“OUDER WORDEN SCHRIKT ME NIET AF. DAT GEBEURT GEWOON, ELKE DAG EEN BEETJE. JE GAAT GEWOON ANDERS LEVEN, INTENSER, MINDER OPPERVLAKKIG. IK GENIET MEER VAN KLEINE DINGEN EN MAAK TIJD VOOR ZAKEN DIE VROEGER ONBELANGRIJK LEKEN. VOOR EEN GOED GESPREK MET MIJN MOEDER BIJVOORBEELD. OVER HAAR LEVEN, HAAR JEUGD EN HUWELIJK. VROEGER INTERESSEERDE DAT ME ALLEMAAL NIET. IK ZOCHT AFSTAND, OM MEZELF NIET BLOOT TE GEVEN. NU IK VERTREK, WORDEN ZULKE INTIEME MOMENTEN BELANGRIJKER. DE MOOISTE MOMENTEN ZIJN VOOR MIJ THUIS EN PETIT COMITé: KLETSEN OP DE BANK, IN DE TUIN WERKEN, KOKEN VOOR VRIENDEN. IK VERWEN GRAAG. EN IK BEN NOSTALGISCH: IK BEN GEHECHT AAN HET VERLEDEN, DE MUZIEK VAN MIJN JEUGD, AAN HERINNERINGEN EN SPULLEN DIE MENSEN ME HEBBEN GESCHONKEN.”

“IK BEN NIET AMBITIEUS, IK JAAG GEEN CARRIèRE NA. WAAR IK VAN DROOM, IS MIJN KLEINE HUISJE, EEN TUINTJE, DE JONGEN WAAR IK VAN HOU, KINDEREN EN MIJN VRIENDEN. UITEINDELIJK IS GELUK NIET MEER DAN DAT. IK HEB JARENLANG HET ENE PAKJE NA HET ANDERE GEOPEND, EN ONDERTUSSEN ZAT IK AL AAN HET VOLGENDE TE DENKEN. NU OPEN IK HET LAATSTE PAKJE EN HET IS GOED. MEER HEB IK NIET NODIG. IK VRAAG ME NIET MEER AF WAT IK ZAL MISSEN, DIE ONRUST IS VERDWENEN.”