Een succesvol imago creëren is zelden de verdienste van één persoon. Al kunnen een goedgekozen model, fotograaf, styliste of visagiste een naam wel tot duizelingwekkende hoogtes katapulteren.

Rachel Zoë :

van stijlicoon tot ster

Voor Hollywoodsterren is een persoonlijke stylist de norm. Stijladvies geven aan rodelopervolk is dan ook de hoofdbezigheid van überstyliste Rachel Zoë. Ze is een van de invloedrijkste mensen uit de hedendaagse mode-industrie. De blonde Amerikaanse is dikke vriendjes met beroemdheden en door haar uitgebreide kennissenkring kan ze interessante contacten leggen met mensen uit de modewereld. Als ze couturestukken in bruikleen heeft van grote modehuizen, gaat ze prat op exclusiviteit : de kleren waarmee haar klanten in het openbaar verschijnen, mogen niet gedragen worden door anderen. Voor grote modehuizen zijn stylistes zoals Zoë natuurlijk graag geziene trendsetters. Zich bewust van die invloed polsen topontwerpers de styliste dan ook wel eens om modeadvies. Zo wordt Zoë ingeschakeld bij de herlancering van het legendarische Halston, het merk dat werd opgekocht door filmbonze Harvey Weinstein.

Zoë, die psychologie en sociologie studeerde, startte vijftien jaar geleden op 21-jarige leeftijd als moderedactrice bij YM, een Amerikaans tienermagazine. In de jaren negentig stileerde ze popsterren als Jessica Simpson, Enrique Iglesias en de Backstreet Boys, een lucratieve bezigheid. Tegenwoordig kleedt de Amerikaanse sterren zoals Cameron Diaz, Liv Tyler, Jennifer Garner, Keira Knightley, Mischa Barton en Demi Moore. Om haar klanten zo goed mogelijk te begeleiden, trok ze vijf assistenten aan.

In de loop der jaren ontwikkelde Zoë, die intussen zelf de sterrenstatus heeft bereikt, een typische en herkenbare stijl, die sommigen ronduit vulgair noemen. Dat zal vast aan haar beroemde klanten Paris Hilton en Nicole Richie liggen. Die laatste ontsloeg haar eind vorig jaar overigens op staande voet. Boze tongen beweren dat de styliste een anorectisch schoonheidsideaal wil aanzwengelen, door haar beroemde klanten ertoe aan te zetten zichzelf uit te hongeren. Zoë, zelf graatmager, verwerpt uiteraard alle beschuldigingen. (JV)

Charlotte Tilbury, artdirector bij Helena Rubinstein

Een visagiste met de nodige ervaring en contacten in de modewereld, dat levert een frisse en moderne kijk op make-upproducten. Precies wat het cosmeticamerk Helena Rubinstein in 2003 nodig had om zijn imago op te vijzelen. De Londense make-upartiste Charlotte Tilbury, die op dat moment op het punt stond om een contract te tekenen bij Chanel, aanvaardde het voorstel om artdirector te worden bij het 105 jaar oude merk. Dat ze een bijzondere aanwinst was, bewees Tilbury meteen met haar eerste innovatie voor Helena Rubinstein : Full Kiss, een kruising tussen een lipgloss en een lipstick. Het fashiongehalte van haar uitvindingen zorgde dadelijk voor een verjonging van de doelgroep die bereid was om te experimenteren met nieuwigheden. Helena Rubinstein klom dankzij Tilbury’s innoverende en comfortabele texturen, in het bijzonder voor foundations en mascara, naar een tweede plaats in de markt van deze twee schoonheidsproducten.

“Helena Rubinstein was geen mooie vrouw,” zegt Tilbury, “maar het was een icoon en ze begreep hoe ze zich moest presenteren. Het is een droom om met het huis in zee te mogen gaan en mijn kennis uit de modewereld mee te kunnen nemen. Als vi-sagiste weet ik welke producten de sterren nodig hebben, ik heb Drew Barrymore, Scarlett Johansson en Kate Winslet in mijn make-upstoel gehad. Ik wou bij Helena Rubinstein de lipgloss ontwikkelen waarvan ik weet dat hij voor Kate Moss perfect is, de kleuren creëren die ik gebruik op Uma Thurman.”

Als dochter van een schilder en kunstenares, baadde Tilbury als kind al in een wereld van schoonheid, glamour en modebladen. In Ibiza, waar de Londense vanaf haar twaalfde woonde, leefde het gezin als echte bohemiens zoals het paste bij de jaren zeventig en tachtig.

Die jeugdherinneringen nam Tilbury mee toen ze zich als visagiste opwerkte in de mode- en make-upwereld. Al snel bepaalde ze de look van de modellen in de shows van Louis Vuitton, Alexander McQueen en Tom Ford.

Tilbury is een vrouw die buiten haar milieu durft te treden, meteen de reden waarom Helena Rubinstein haar wilde binnenhalen. Naast artdirector voor het cosmeticamerk bleef Tilbury actief als make-upartist waarbij ze zich niet vastpint op een select groepje modeontwerpers of niet koos voor één cosmeticamerk. Ze zeult liever vier koffers met 130 kg make-up van allerlei merken met zich mee. Ze laat zich beïnvloeden door de geografische plaatsen waar ze haar hart aan verloren heeft, Londen, Ibiza, New York en Parijs. Ziet ze een bloem in een adembenemende kleur, dan stuurt ze die op naar de laboratoria om een lipstick in die kleur te ontwikkelen. Vindt ze de grijstinten van een architecturaal werk fascinerend, dan wil ze een oogschaduw in die kleur. Ze kijkt naar iconen als Grace Kelly en Brigitte Bardot, bestudeert het aura van vrouwen en gebruikt haar hand als een palet om te experimenteren met kleuren, als was ze een schilderes. Haar artistieke oog detecteert, haar laboranten met hun wetenschappelijke expertise werken de producten af. Haar talent en enthousiasme voor het vak zijn aan elkaar gewaagd.

De najaarslook 2007 van Rubinstein (met Demi Moore als gezicht) noemt Tilbury naked beauty, maar als artdirector eindigt hiermee de samenwerking met het merk. Nu Helena Rubinstein opnieuw gelanceerd is, zal de Londense voortaan enkel nog sporadisch advies geven bij de seizoentrends, om opnieuw fulltime als freelance visagiste te kunnen toveren. (EL)

Irving Penn, fotograaf

Het julinummer van het Amerikaanse modemagazine Vogue was een eresaluut aan Irving Penn, om zijn negentigste verjaardag te vieren. In achttiental pagina’s werd zijn stijl bejubeld door collega’s en hoofdredactrice Anna Wintour zelf, onder meer aan de hand van nooit eerder gepubliceerde foto’s. De Amerikaanse fotograaf is dan ook een Vogue-medewerker van het eerste uur en een van de legendarische namen van de twintigste eeuw. Hij staat vooral bekend om zijn glamoureuze modefotografie, maar fotografeerde evengoed een Afrikaanse nomadenstam of rottend fruit, deed met hetzelfde gemak artistieke als commerciële opdrachten. Doodgewone voorwerpen in ongewone arrangementen, portretten als stillevens en een meesterlijk gebruik van licht kenmerken zijn stijl, die samen te vatten is in eenvoud, helderheid en oog voor detail. Van alle overbodigheden ontdaan zodat louter de compositie, het licht en het onderwerp de kracht van het beeld uitmaken.

Zijn cleane stijl was op het lijf geschreven van Clinique, het Amerikaanse cosmeticamerk dat in 1968 ontstond uit een interview over de ideale huid, door Vogue-journaliste Carole Philips en dermatoloog Norman Ohrentreich. Philips stond erop om met Penn te werken : zijn scherpe stijl visualiseert als geen ander het klinische imago van het no-nonsensemerk dat zich onderscheidde met hypoallergene, parfumvrije producten. In tegenstelling tot de concurrentie worden geen onwezenlijk mooie modellen gebruikt, maar zijn de producten zelf de ster van de reclamebeelden, die daardoor zeer herkenbaar zijn. Zeer Clinique, zeer Irving Penn. (SA)

Margherita Missoni : de mooie muze

Ze is een It-girl met acteerambitie die filosofie studeert, maar bovenal is Margherita Missoni de kleindochter van oprichtsters Rosita en Ottavio, en ambassadrice van het Italiaanse modehuis waar moeder Angela sinds 1997 aan het roer staat. Ze leent haar gezicht aan de reclamecampagnes van het huis, recent nog voor nieuwe parfums Missoni en Missoni Acqua. Haar geregelde verschijning op de hipste feestjes in New York en de bijbehorende foto’s in de glossy’s resulteren in een jonger en sexy imago voor het vooraanstaande Milanese modehuis. Dat legt het bedrijf geen windeieren, de verkoop stijgt jaarlijks met twintig procent sinds de mooie Margherita in het openbaar verscheen.

Als oudste van drie kinderen en een handvol neven en nichten groeide Margherita op aan de voet van de Alpen, op een landgoed waar de hele Missoniclan samenwoont en waar zich ook de ateliers bevinden. Opmerkelijk is dat Margherita’s betrokkenheid bij het bedrijf samenvalt met haar vertrek uit het familienest. Vier jaar geleden verhuisde de Italiaanse schone naar New York om er filosofie te gaan studeren. Kort daarna schreef ze zich in bij de Actors Studio van Lee Strasberg, de beroemde acteerschool waar Marilyn Monroe, Robert De Niro en Dustin Hoffman het vak hebben geleerd. Maar de debuterende actrice streeft niet koste wat kost naar erkenning. “Veel goede actrices worden zo beroemd dat het eigenlijk niet meer leuk is. Ik hoef niet per se in grote films te spelen” , klinkt het.

Door Vogue werd ze uitgeroepen tot een van de honderd best geklede mensen ter wereld. Afgezien van de creaties van Missoni is het mode-icoon vooral dol op vintage- en tweedehandskleding van vlooienmarkten in Parijs of Londen. “Ze zeggen dat ik een bohemiennestijl heb, maar ik doe niet speciaal moeite om me op een bepaalde manier te kleden”, lacht ze.

Hoewel mode haar in de genen zit, lijkt Margherita er niet meteen op gebrand om de teugels van haar moeder over te nemen. “Ik steek nu niet al mijn tijd en energie in het acteren om straks alles te laten vallen voor de mode”, zegt ze stellig. “Mode is voor mij geen prioriteit.” (EP)

Door Sofie Albrecht, Elke Lahousse, Elodie Perrodil en Joke Vermeersch

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content