Ook buiten het Filmfestival valt er in Cannes wat te beleven.

We maken een zonnige stadswandeling langs kleurrijke markten,

de lekkerste winkeltjes, gezellige buurteethuisjes en

voorname restaurants in nostalgische paleishotels.

:: Alle informatie over het Filmfestival van Cannes vindt u in de Focus Knack.

In Cannes is het op het speelplein van de rijken ook buiten het Filmfestival één grote cinema. De rest van de Côte d’Azur beleeft sinds de eeuwwisseling niet zijn beste jaren : de geliefde vakantiebestemming kreeg namelijk concurrentie van tropische oorden en in de casino’s en paleishotels merkt men dat Arabische oliesjeiks en steenrijke Russen ook van Marbella en andere opkomende weelderige plekken, zoals Corsica en Dubrovnic, zijn gaan houden. Cannes is een van de uitzonderingen aan de Franse kust, die niet te lijden heeft onder de terugloop. De 500 vierkante meter grote suites in Hotel Martinez vinden afnemers die er niet voor terugschrikken om in volle seizoen 12.000 euro per nacht neer te leggen. De prijzen van het vastgoed zijn nog nooit zo hoog geweest : 180.000 euro voor een eenkamerflat van net 35 vierkante meter in een achterstraat in de buurt van La Croisette is een normale prijs.

Cannes’ grootste troef zijn de evenementen : de stad leeft van festival naar festival. De vele activiteiten in het Palais des Festivals et des Congrès zorgen ervoor dat de stad aan de Méditerranée ook buiten het zomerseizoen wordt bezocht. Van de 2,5 miljoen bezoekers per jaar zijn er 450.000 congresgangers voor 110 evenementen. Relatief nieuw is het Shopping Festival dat in januari, het laagseizoen, wordt georganiseerd. Tijdens het drie weken durende winkelfestival zijn er kortingen in de mondaine boetieks en hotels, en zijn er gratis modeshows.

Cannes ligt in een baai met tien kilometer zandstrand en is tegen een achtergrond van de maritieme Alpen gebouwd als een amfitheater met uitzicht op de Middellandse Zee. In het relatief kleine centrum draait veel rond het Palais des Festivals, de jachthaven, de brede kustboulevard La Croisette met zijn palmen, bloemen, luxewinkels en opulente art-decopaleishotels, en de rue d’Antibes, de belangrijkste winkelstraat, die gedeeltelijk parallel loopt met de Croisette. Op de brede boulevard kan je heerlijk flaneren en vanachter je Gucci-zonnebril de medemens bestuderen. In de achterstraten van het levendige centrum mengt het chique volkje, dat met privé-jets op het nabijgelegen vliegveld van Mandelieu landt, zich met de vriendelijke lokale lieden, beursgangers en de eeuwig verwonderende toeristen. Je ruikt dat de Provence niet ver is, waardoor het leven er zoet en zacht is.

Wij trokken onze meest flashy boulevardstappers aan en maakten een culinaire stadswandeling langs lekkere eetboetieks, trendy theesalons, beroemde banketbakkers en bijzondere kleine en grote restaurants. Ons culinair parcours beperkte zich tot het centrum en de oude haven, waar alles dicht bij elkaar ligt en makkelijk te voet is te bereiken.

Lokale trekpleisters

De eerste stop is het Office du Tourisme in het Palais des Festivals et des Congrès, waar wij een stadsplattegrond halen. Vandaar naar de nabijgelegen overdekte markt Porte Forville. Het is nog vroeg en de huisvrouwen schuifelen van kraam tot kraam om hun draagmandjes te vullen met verse geitenkaas, zonnige zuiderse groenten zoals glanzende aubergines, roze knoflook, courgettebloemen en kaarsrechte blanke asperges. De vrouwen van de lokale vissers verkopen de dagelijkse vangst : zeeëgels, zeeslakken, inktvis, zwaardvis, zeepaling, krabben, rode poon en andere onbekende vissen die krom staan van versheid of zelfs nog ademen. De bewoners van Cannes zijn verwend. Dit rijke aanbod is echter geen garantie voor goed eten ; spijtig genoeg is de kwaliteit in heel wat van de dure toeristenrestaurants minderwaardig !

Koffie drinken doen wij in Taverne Lucullus, een gouden adres voor durvers. Het volkse café aan de markt is gedecoreerd met voetbalvlaggen. De lokale bevolking gooit hier het anker uit om aan de bar een fluit champagne (4,5 euro) te drinken en om met de eigenaars Colette en Henri Meyer te babbelen over koetjes en kalfjes. In Taverne Lucullus wordt gelachen, flink gedronken en gesnoept van lekkere tapas, die ongevraagd uit de keuken komen. Voor de grote honger is er de dagschotel (9,50 euro).

Wanneer je bij de oude haven vol nieuwe jachten het middeleeuwse stadsgedeelte le Suquet ( sommet of ’top’ op z’n Provençaals) beklimt, kom je door de rue Saint-Antoine. Dit smalle en sterk stijgende straatje is in de zomer gedeeltelijk gebarricadeerd door de vele terrassen van de toeristenrestaurants. Een vertrouwd en intiem adres voor lokale bewoners is restaurant Mantel. Het eethuis heeft geen terras en is in juli, de toeristenmaand bij uitstek, gewoon gesloten. Alles gebeurt hier discreet en zonder stijfheid. Maître d’hôtel is Demetrio Argibay en aan het fornuis staat vennoot Noël Mandel. Hij kiest voor eersteklas producten, zoals dagverse vis. Specialiteiten zijn risotto (vanaf 22 euro), ravioli met kreeft en smeltende prei in jus van schaal- en schelpdieren (22 euro), en gebraiseerde lamsschenkel (22 euro).

Daar waar eigenlijk een vuurtoren had moeten staan, verrijst het Sofitel Le Méditerranée. Het hotel ligt aan de oude haven, vlak bij de plaats waar de veerboten naar de eilanden L’Ile Sainte-Marguerite en L’Ile Saint-Honorat vertrekken. Hotel Sofitel heeft vanbuiten weinig spectaculairs te vertellen. Maar ga je aan de receptie voorbij en neem je de lift naar de bovenste verdieping, dan gaat de deur open in het gereputeerde restaurant Le Méditerranée. Daar ontplooit zich een panoramisch uitzicht over de haven, de baai en la Croisette. Bij mooi weer gaat het dak open en eet je onder de blote hemel. Bezoekers eten à la carte of kiezen één van de menu’s (35, 50, 45 of 65 euro). In alle gevallen zijn de gerechten smakelijk en verzorgd.

Lekkerbekkenstraatje

De Rue Hoche is een echt lekkerbekkenstraatje. Midden in deze geanimeerde buurt en op loopafstand van de meest belangrijke punten is ons hotel : La Villa Tosca. De kamers zijn ruim en rustig, werden recentelijk in het nieuw gestoken, zijn redelijk geprijsd en de sfeer in het hotel is aangenaam en familiaal. De winkel van chocolade- en suikerbewerker Bruno ligt naast de deur van het hotel. Madame Bruno is in 1958 met de negotie begonnen en vier jaar terug heeft AlexandreJayaum, de chef van de werkplaats, de zaak overgenomen. Er wordt gewerkt op de traditionele manier en pralines, gesuikerde kastanjes en ander fruit, zoals mandarijntjes, zijn specialiteit. Bij de 22 verschillende soorten pralines zijn succesnummers als : Palet d’Or gevuld met een ganache met Grand Marnier, Royal Croisette met ganache en in rum geweekte rozijnen en omgeven door amandelen, en Paola Lait met praliné en gegrilde amandelen in honing.

Wanneer je aan een theesalon denkt, zie je in gedachten oude dametjes aan de thee. Bij Volupté, wat verder in de Rue Hoche, zijn de tafels dagelijks vele keren bezet : niet met oude dametjes maar met overwegend jonge mensen. Volupté is trendy en je komt er om elkaar te ontmoeten in een cosy omgeving, om een verzorgd kopje thee te drinken of om te snoepen van kleine broodjes en warme stoofschotels met biologische groenten. Het is allemaal begonnen aan de overkant met een mooie, landelijk ingerichte theewinkel. De theeshop is de gerealiseerde droom van een financieel directeur, die na twintig jaar klussen bij een grote firma van zijn hobby zijn beroep heeft gemaakt. Later opende zijn Italiaanse echtgenote aan de overkant het theesalon. Er is keuze uit 140 verschillende soorten thee, waarbij exclusieve soorten als Ti Guon Yin,Wu Long, Chinese jasmijnthee, special Dragon Phoenix Pearl, of Gyokuro.

Banketbakker en meesterchocoladebewerker Alain Schwartz kwam achttien jaar geleden uit Lotharingen om in de Rue Hoche een zoete winkel te openen. Op de toog staan manden vol met chocolade omwikkelde meringueballen. Achter het glas van de vitrine pronken dertig variëteiten van pralines, taarten als Opéra met chocolade- en koffiesmaak, en gebak als Caraïbes, gemaakt uit pure chocolade omgeven door melkchocolade en amandelkrokant.

Degelijk en verzorgd

Voor eerlijk, eenvoudig eten is er Simplicité, de nieuwe bescheiden bistrot gourmand van het gastronomische restaurant Mantel. Er zijn maar 26 plaatsen en je zit dicht bij elkaar. Gastvrouw is de beeldschone Brenda. Zij is Nederlandse van Indonesische origine, kwam als au-pairmeisje naar Monaco en trouwde met de kok Noël Mantel, die daar voor Ducasse werkte. Hij is nu de eigenaar en chef-kok van restaurant Mantel. Als lunch is er in Simplicité een voorgerecht en een hoofdgerecht voor 15 euro. ’s Avonds eet je à la carte. De bereidingen zijn meestal regionaal, voorzichtig gekruid en de ingrediënten zijn eersteklas.

De wereldberoemde Parijse banketbakker Lenôtre heeft sinds enkele jaren ook een vestiging in Cannes. Boven de heerlijke banketbakkerswinkel bevindt zich Café Lenôtre, waar verzorgde gerechten worden opgediend. Vooral dames voelen zich hier thuis. Het mooi opgemaakte hapjesbord ParisûCannes kost 19 euro en het nagerechtenbord met zes specialiteiten komt op 10,50 euro. Er is al een dagschotel voor 9,50 euro. De 82-jarige Gaston Lenôtre is nog bedrijvig als consultant. Zijn naam dekt een uitgebreide lading : negen boutieks, beroemde restaurants ( le Pré Catalan, le Pavillon Elysée), traiteurs, een gamma producten, opleidingscentra, kookscholen en mooie kookboeken. Beroemde specialiteiten uit de banketwinkels zijn : Concerto, Opéra, Plaisir à la Vanille en Soufflé Rothschild.

De wereld in een hotel

In het midden van de Gouden Driehoek van Cannes, op honderd meter van la Croisette en vijfhonderd meter van het Palais des Festivals, bevindt zich 3,14. Dit hotel weet zelfs het meest verwende publiek nog te verrassen. Het concepthotel telt 96 kamers en 15 suites, ingericht volgens feng shui-regels en verdeeld over vijf verdiepingen met vijf verschillende inrichtingen. De wonderlijke wereld begint al in de lobby, waar een Murano-fontein uit azuurblauw glas is versierd met een tuinkabouter. Op de eerste verdieping kom je in Amerika, waar de gangen verlicht zijn met kleurrijke neonverlichting en waar de kamers pop-art zijn en waar alleen Andy Warhol ontbreekt. De volgende verdieping is gewijd aan Afrika en hier is de sfeer romantisch en zijn de bedden omgeven door baldakijnen. Een verdieping hoger kom je in Australië en Nieuw-Zeeland, waar het ruikt naar kokos en koraal. Iedere verdieping heeft een eigen geur en eigen muziek. Op de vierde étage ben je in Europa met rode pluche uit de Moulin Rouge en op de vijfde wacht Azië en een zensfeertje. Ga je nog hoger dan kom je op het dak, waar zich, tussen rotspartijen en ritselend bamboe, een zwembad en jacuzzi bevinden met zicht op zee. Alle meubels en stoffen uit het hotel zijn te koop. 3,14 beschikt over een eigen privé-strand met restaurant aan la Croisette.

Holland en Marokko

Le 7ème Art is een gouden adresje, dat eigenlijk te mooi en teer is om het publiek te maken. In dit sfeervolle, als bonbonnière ingerichte restaurant, is de 24-jarige Candice Roeloffzen de bazin. Zij oogt als een fris Hollands tulpenmeisje. Haar vader kwam vanuit Enschede naar de Côte d’Azur, waar hij met een Corsicaanse trouwde en vergat om Candice Nederlands te leren. Achter de schermen werkt de Nederlandse kok Hans Dekker. Hij is een nuchtere en aardige jongeman, die werd opgeleid in het beroemde fijnkostrestaurant De Bokkedoorns in Overveen. Hij moest daar 80 uur per week werken en voelt zich beter in Cannes, waar hij eerlijke bereidingen zonder franjes presenteert. Wij proefden het keuzemenu van 19,50 euro en waren in de wolken over de correcte kwaliteit en over de prijs. Specialiteiten van Le 7ème Art zijn varkensribbetjes en vlees van de grill.

Naast de deur bevindt zich Harem, een druk bezocht, schemerig Marokkaans eethuis. Daar wordt bij grote schalen couscous, de tonen van opzwepende Marokkaanse muziek en het gedraai van een magere buikdanseres, in groepsverband plezier gemaakt. In de vloeren en muren zitten lampjes die van kleur veranderen, aan het plafond hangen kleurrijke Marokkaanse lampen en voorin zijn verhoogde open kamertjes waar je, gezeten op kussens, kan eten van mezze, tajine of pastilla. Het repertoire op de spijskaart is voorspelbaar en men komt meer voor de sfeer dan voor de kwaliteit van het eten.

Paleishotels

Van de wereld van de paleishotels moet je houden. Het gaat er nogal gemaakt aan toe en in feite betaal je voor het gevoel om bij de groten der aarde te horen. Aan La Croisette bevinden zich enkele wereldberoemde grands hôtels, waarvan wij er uit nieuwsgierigheid twee bezochten. Hotel Martinez dateert uit 1929 en is eigendom van de groep Taittinger. Sinds vier jaar ondergaat het hotel een intensieve schoonheidsbehandeling (totale kost 35 miljoen euro). De handtekeningen in het Gouden Boek en foto’s tonen dat supervedetten en koninklijke hoofden u voorgingen. Het paleis beschikt over de grootste Europese suite (1000 m2, met terras met 100 jaar oude olijfbomen en het mooiste zicht over de baai) en de nieuwe Suite des Oliviers (450 m2) met een adembenemend dakterras in teakhout met grote jacuzzi. Op de zevende verdieping is het nieuwe relax- en schoonheidscentrum Spa Givenchy (massages vanaf 45 euro). Hotel Martinez heeft ook een gastronomisch restaurant, La Palme d’Or, dat van Michelin twee sterren kreeg. Zoals alle belangrijke hotels in Cannes beschikt ook Martinez over een stuk strand, dat het breedste stuk privé-strand van Cannes is. Je kan er tegen betaling zonnen (24 euro per dag voor een matras, parasol en handdoek) of eten in Restaurant Zplage, het welzijnrestaurant, waar men in zenambiance lichaam en geest zuivert.

Het grand hôtel Majestic ligt schuin tegenover het Palais des Festivals en behoort toe aan de Franse groep Lucien Barrière, waarbij ook vele casino’s, vermaarde restaurants en andere grand hôtels zijn aangesloten. De art-decoarchitectuur vertelt dat het hotel werd gebouwd in les années folles. Majestic beschikt over 305 kamers en heeft in het topseizoen 400 personeelsleden in huis om het de gasten naar de zin te maken. Wij aten in Fouquets, de brasserie die zijn naam en inrichting dankt aan het beroemde restaurant dat Louis Fouquet in 1899 opende aan de Parijse Champs Elysées. Wij konden niet in de ban raken, noch van de met pluche beklede, ouderwets Franse inrichting, noch van het overwegend oudere publiek, noch van de kwaliteit van de minderwaardige couscous (21 euro). Zelfs de kwaliteit van de rode huiswijn viel tegen. Fouquets is laat open en serveert ook na theater of gala. Ook Majestic heeft zijn gastronomisch restaurant, La Villa des Lys. Daar komen specialiteiten op het bord als : roodbaars met erwtjes en champignons (41 euro) of in verlichte ijskoker geserveerde granité van citrusvruchten en limoncello met sorbet van tijm en citroen (15 euro). Wil je dichter bij chef-kok Bruno Oger zijn, dan is er in het verlengde van de kelderkeuken een privé-eetkamer. Het is daar waar grote vedetten zich het liefst verbergen.

Zuiderse specialiteiten

De twee winkels van Cannolive bevinden zich achter ons hotel en schuin tegenover het station. In de ene winkel worden Provençaalse producten en souvenirs verkocht. De andere winkel, het moederhuis, dateert uit 1880. Deze kruidenierswinkel is volgestouwd met zuiderse specialiteiten. Cannolive is vooral gekend voor al wat gemaakt wordt van olijven, zoals tapenade, zelf ingelegde olijven en eerst en vooral olijfolie. De eigenaars hebben eigen olijfgaarden op 700 meter hoogte en laten hun oogst persen in een molen in het achterland van Nice. In de winkel staan oude tireuses (pompen), waarmee de olie uit vaten wordt overgepompt in flessen en blikken. De olijfolie is van superieure kwaliteit.

AOC-kazen

De rue Meynadier is volks, dat zie je aan de kleding in de winkels en aan de mensen die er kuieren. Op nr. 22 is de rijk ruikende kaaswinkel Ceneri. De winkel dateert uit 1968 en wordt door de kinderen van de oprichters uitgebaat. Jacqueline Ceneri staat aan de kassa. Je kan haar makkelijk herkennen aan haar hoog op het voorhoofd geschilderde wenkbrauwen. Broer Robert staat in het achterhuis. Ceneri is bij kaasliefhebbers gekend voor de AOC-kazen en de kazen van rauwe melk. De winkel beschikt over eigen rijpingskelders, waar 35 jaar geleden truffelbrie werd gecreëerd. Vraag je Jacqueline naar haar lievelingskazen, dan antwoordt zij : in huis gerijpte époisses, beaufort van 28 maanden oud en vacherin van geitenkaas.

Schuin tegenover de kaaswinkel is traiteur Aux Bons Raviolis. Het 40 jaar oude huis van Patrick en Muriel Foppiani is gekend voor de verse, gevulde deegwaren, zoals ravioli met tomaat, ricotta, spinazie, asperge, artisjok, eend en morielje, krab of zalm. Achter glas lonken bereide gerechten uit de mediterrane keuken, zoals bladerdeeg met zalm, pissaladière (taart met ui en ansjovis), uientaart en zelfgemaakte tapenade. Hier vind je ook eetbare cadeautjes om als herinnering mee naar huis te nemen.

ieter van Doveren

Het rijke aanbod is nog geen garantie voor goed eten : spijtig genoeg is de kwaliteit in heel wat dure toeristenrestaurants minderwaardig.

Aan de Croisette bevinden zich wereldberoemde grands hôtels waar supervedetten en gekroonde hoofden u voorgingen. Je krijgt er het gevoel even bij de groten der aarde te horen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content