Duitsers drinken er lustig op los

Onze oosterburen drinken tegen de trend in. Terwijl in traditionele wijnproducerende landen de alcoholconsumptie jaarlijks dramatisch afkalft, blijken de Duitsers levensgenieters die geen leeg glas tolereren. De jaarconsumptie van alcohol steeg er in 2004 – de recentste statistiek die werd vrijgegeven – immers tot een duizelingwekkende 145,5 liter per capita. Duitsland blijkt volgens dezelfde studie trouwens ook een van de amper zes landen op wereldniveau waar meer dan tien liter ‘pure alcohol’ per keelgat wordt geconsumeerd. Uiteraard heeft deze geweldige alcoholconsumptie vooral met bier te maken. De gemiddelde volwassen Duitser maakt jaarlijks 115,8 liter soldaat. Alleen de Tsjechen (met 160 liter) en de Ieren (141 liter) doen ‘beter’ met bier. Door al dat schuimende hopgeweld blijft het wijnverbruik in Duitsland ter plaatse trappelen : gemiddeld 20,1 liter op jaarbasis, of toch een pak liters minder dan de doorsnee-Belg.

Duurder is niet meteen minder

Dat er in sommige bevolkingsgroepen sprake is van een – chronisch tot acuut – alcoholprobleem, zal niemand ontkennen. Als zelfs Belgische jongeren al op 12-jarige leeftijd ‘aan de fles’ hangen, moet dit probleem inderdaad tijdig gedetecteerd en behandeld worden. Volgens de World Health Organisation is de maatschappelijke kost enorm. Geschat wordt dat jaarlijks 600.000 Europeanen sterven aan een alcoholgerelateerde ziekte, wat voor de Europese Unie puur economisch zo’n 200 miljard euro verlies impliceert.

Maar wat eveneens duidelijk is : het beleid moet zich daarbij niet paniekerig richten op permanente prijsverhogingen van alcoholische drankjes, in de ijdele hoop zo de consumptie af te remmen. Amerikaanse onderzoekers focusten in hun recente studie namelijk op de alcoholverkoop tussen 1984 en 1994 van Systembolaget , de Zweedse staatsmonopolist inzake alcohol. Systembolaget wordt door de verdedigers gezien als hét maatschappelijk verantwoorde instrument om via beperkte distributie, beperkte openingsuren en torenhoge prijzen dorstige landgenoten op het rechte pad te houden. Totaal naast de kwestie, luidt echter de nuchtere conclusie van deze nieuwe studie, want wanneer de prijzen voor kwaliteitsproducten almaar worden opgetrokken, beweegt een groot deel van de consumenten zich automatisch naar goedkopere – lees : misschien zelfs schadelijkere – dranken. Bijkomend probleem is dat veel beleidsmaatregelen steevast extra taks bij de ‘betere’ en duurdere producten plakken, die sowieso door een beperkte groep worden geconsumeerd, maar verhoudingsgewijs de goedkopere alternatieven ongemoeid laten. Een andere conclusie klinkt al even scherp : het is misschien veel efficiënter dat de overheid voor alcoholische dranken minimumprijzen nastreeft, zodat de prijzenoorlogen in de handel worden verhinderd. Want als de ‘Zweedse les’ ons iets leert, is het wel dat, ondanks alle anti- alcoholmaatregelen, de consumptie van pure alcohol er de voorbije jaren tot een recordhoogte in honderd jaar wipte. De gemiddelde Zweed betaalt zich misschien blauw voor zijn glas alcohol, maar consumeert nu al zo’n 10,2 liter pure alcohol per jaar, gemeten vanaf de leeftijd van 15 jaar.

Frank Van der Auwera

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content