De mannenmode gaat deze zomer op reis. Naar het spirituele Oosten, naar de motorracebaan, naar het schoolplein of naar de boekwinkel. De ontwerpers in Parijs en Milaan kiezen allemaal een ander ticket, maar kruisen elkaar af en toe. Zo ontstaan trends en die zetten we hierbij allemaal op een rij.

Peter De Potter / Foto’s Etienne Tordoir

Gucci: WILLEKEUR. Tom Ford vindt het deze zomer oké om zowel student, piloot, bankier, concertganger als avonturier te zijn. Alles kan, maar elke afzonderlijke look moet wel kloppen, van top tot teen. Democratie, zij het ieder voor zich. De outfits blijven toch de signatuur van Ford dragen: luxueus, werelds en gesublimeerd.

(Foto: 39 – 07)

Raf Simons: OPSTAND. Simons, een afscheidingsbeweging op zich, ontsteekt de toortsen, half waarschuwend, half opruiend. Zijn collectie is zwart, wit, rood en geel, verraderlijk simpel, en oversized. De modellen zijn onherkenbaar gemaakt, maar de statements die ze uitstralen en via hun T-shirts en sweaters declameren zijn allesbehalve onderling verwisselbaar.

(Foto: 13 – 182)

Prada:NOSTALGIE. Heeft het nut in jaartallen te denken? Miuccia Prada denkt van niet. Haar mannenmode neemt de dichterlijke vrijheid het plaatjesboek van het verleden in te duiken, zonder al te duidelijke referenties. Blazers in gordijnstof, polo’s vrij naar Visconti, pakken in brokaat en glimmende dassen als multifunctioneel accessoire: Prada ontvlucht de moderniteit, maar verzint wel een luisterrijk alternatief.

(Foto: 44 – 52)

Giorgio Armani: GEDEGENHEID. Klassiek, en toch relevant: Giorgio Armani houdt van pakken en kostuums, meer dan ooit. Ditmaal is de pakkenparade ook bedoeld voor de jonge generatie, want Armani heeft een missie de tieners van vandaag weer driedelig de straat op te sturen.

(Foto: 103 – 117)

Louis Vuitton: KRACHT. Geen keurslijf der netheid meer voor de Vuitton-man. Nu draagt hij smalle, leren broeken, doorhangende truien, over elkaar schuivende gilets, stevige laarzen en een gouden ketting met een klein maar duidelijk LV-logo. Nonchalant en een beetje schichtig, zoals de inspiratiebron River Phoenix in My own private Idaho.

(Foto: 09 – 45)

Dior: POSE. Hedi Slimane, huisdesigner bij Dior Hommes, staat niet bekend om zijn functionele, voor alledag bedoelde ontwerpen. Zijn collecties zijn in stoffen uitgevoerde fantasieën, met bleke, wispelturige jongetjes in benepen jassen en te grote broeken. Wie zich in Dior Hommes hult, moet dan ook moedig van stilzittend poseren houden, en dit seizoen ook van Japanse ceinturen.

(Foto: 43 – 60)

Dries Van Noten: PLURALISME. Van Noten stuurt zijn troepen deze zomer naar Thailand. Onvoorbereid, maar toch al wat aangepast: wijde, laag zittende broeken, restjesbreigoed, bloemenhemden, met franjes versierde schoudertassen, comfortabele sneakers en etnische details. Het altijd wisselende en toch herkenbare uniform van de wereldreiziger (en uitgevoerd in mooie, tere kleuren).

(Foto: 55 – 61)

Versace: AFSTAND. Bij Versace glimt en blinkt elke vierkante centimeter, en toch zegt alles: niet aanraken. De kleuren zijn ijzig en de vormen stuurs, hoewel vooral de broeken wijd staan van de vele, vele bandplooien. Maar excessief en rijkelijk is het geheel wel. Donatella Versace verraadt nog maar eens dat palazzo’s en windhonden haar leven vullen.

(Foto: 47 – 53)

D&G: SIERLIJKHEID. Heel waarschijnlijk is het duo Dolce & Gabbana verrukt thuisgekomen na het bekijken van de Britse film Billy Elliot. Ook mogelijk is dat ze Rudolf Nurejev herontdekt hebben tijdens het bladeren in hun door de jaren aangelegde inspiratieboek. Hoe ook, hun bijlijn D&G staat in het teken van ballet voor jongens. En zo komt het dat hun gracieuze kerels zich nu kunnen hullen in met streetwear gecombineerde dansschooloutfits (behalve in een tutu).

(Foto: 03 – 30)

Comme des Garçons: ALERTHEID. Rei Kawakubo mixt er als vanouds op los, ditmaal vooral met behulp van fluo. Het is geen nieuwe vondst, ook niet in haar eigen oeuvre, maar toch blijft het een welkome, zij het gedurfde stijloefening. En Kawakubo’s eigenzinnigheid indachtig, zijn ook de fluo tulbanden niet louter als styling bedoeld.

(Foto: 45 – 59)

Yves Saint Laurent: JAZZ. Voor YSL denkt Tom Ford black is beautiful, net zoals Yves zelve al vele jaren voordien deed. De referentiepunten zijn Harlem jaren veertig, The Rat Pack en Charlie Parker. De kleren zijn uiteindelijk mateloos luxueus, scherp en vinnig. Voornamelijk (krijtstreep)pakken en nauwsluitende broeken, met hoeden en petten als duidende accessoires.

(Foto: 03 – 25)

Martin Margiela: FILANTROPIE. Deze zomer plundert Margiela het archief van de avondkleding, maar hij laat zijn trouvailles niet op de massa los alvorens er een geheel eigen draai aan te geven. Smokings, ceremoniehemden, keurige gilets en dassen worden herwerkt tot een volstrekt moderne en dagdagelijkse garderobe.

(Foto: bijgeleverd B. )

Bezigheden voor deze zomer

N ooit groot worden

Een man kan nooit volwassen genoeg zijn, behalve in de modewereld. Vijf jaar geleden ontstond wat heisa toen benige, bijna kinderlijke modellen de gespierde zonnebankbonken kwamen aflossen. De witte huid en de platte borst van eerstgenoemden werden afgedaan als efemere trendverschijnselen, maar vandaag gelden ze nog steeds als modieus schoonheidsideaal, toch voor een segment van de internationale ontwerpers.

Nu worden de bakens nog wat verzet, want volgens de collecties van onder andere Miu Miu en Prada (grote boxershorts onder blazers), Stephan Schneider (tieners op het schoolbal), Hermès (looks als door mammie klaargelegd) en Issey Miyake (collegeoutfits in zwart) zijn mannen vanaf nu beter kwajongens die bellen blazen, het liefst in een pastelgekleurde korte broek. Gelijk wat om mannen zoet te houden.

(Foto: Miu Miu: 48 / Miyake : 08 / Prada : 34 / Hermes: 59 / Schneider: 26 )

U itfreaken in een denkbeeldig Katmandu

Het Oosten wenkt, maar vooral de alternatieve derdewereldwinkel. Nu cyber wel een erg aftands woord is geworden, mag spiritualiteit weer in al zijn diepgang en tevens oppervlakkigheid ontgonnen worden, te beginnen met de bijpassende garderobe. Geborduurde hemden, patchworkbroeken, handgebreide opatruien, gevlochten sandalen en artisanale draagtassen moeten weer, zeker degene die smaken naar Marokko, India of Tibet.

Roberto Cavalli is de voortrekker, want zijn fel bedrukte hemden en etnische kaftans zijn tegelijk kosmisch en pop. Dries Van Noten doet ook een duit in het zakje, want zijn trekkers gaan rechtstreeks van het rockfestival naar het vliegveld, richting Thailand. D&G, eeuwig de cultuursamplers, zijn zoals vanouds verliefd op zowel romantische hippies als stoere straatjongens, en laten de twee elkaar dan maar ontmoeten.

(Foto: Van Noten: 100 / Cavalli: 47 – 59 / D&G: 51 )

V roem, vroem grommen in de designerboetiek

Jongens en techniek, jongens en brommers, weet u wel. Een motorjack moet zowat de ultieme droom van elke rechtgeaarde man zijn, toch op de weinige momenten dat hij mijmert over kleren. Hoewel zo’n leren jasje al tijden in verschillende gradaties van schoonheid te verkrijgen is in de winkelwandelstraten, krijgen de internationale ontwerpers er ook maar niet genoeg van.

Deze zomer worden we overspoeld met outfits van niet-bestaande motorteams, allemaal met de obligate cijferbedrukking of de merkenplaatjes. Toch drijft Margiela het op de spits: alle logo’s zijn bedekt door een laag maagdelijk leder, en als enig signalement wordt de kleur (‘ White‘) op de rug geschreven. Versus houdt het op rood, zwart en een leeuwenlogo, en Gianfranco Ferré zorgt ervoor dat brommerrijders een air van Italiaanse chic meekrijgen.

(Foto: Ferre: 45 / Versus: 05 / Dolce & Gabbana: 115 / Margiela: bijgeleverd.)

P amfletten kopen

De helft van de te koop aangeboden (mannen)kledingstukken draagt een tekstbedrukking, van een logo over een vage slogan tot een beelden oproepend woord (‘ Michigan‘, ‘ Leisure‘, ‘ Action’, dat soort van gemeenplaatsen). Niemand weet waarom die letters op kleren geprint worden, maar ze zijn er wel, zo omnipresent dat niemand er nog enige acht op slaat. Het is dus tijd dat de internationale ontwerpers gewicht in hun woorden leggen. Aldus komt Junya Watanabe aanzetten met hemden, broeken en jeansvesten bedrukt met teksten die bij nader onderzoek liefdesverklaringen, of toch bedenkingen over de liefde blijken te zijn. Het Brusselse Own geeft, tongue in cheek, kritiek op de muziekindustrie en Raf Simons rijgt allerhande onheilspellende en/of mysterieuze zinsneden aan elkaar, zodat zijn sweaters en T-shirts erg actuele, universele vlugschriften worden.

(Foto: Simons: 150 / Watanabe : 16 / Own : 27 )

N iet meer nadenken over jeans

Want dat ooit zo verguisde materiaal is nu werkelijk overal. Ergens in Vlaanderen trekt nog een drietal oversten een wenkbrauw op bij het zien van een spijkerbroek rond de lenden van hun personeel, maar de rest van de wereld koopt denim met hetzelfde gemak waarmee men zich ook kauwgom aanschaft of een snelle hap, niet toevallig allemaal even Amerikaanse uitvindingen als jeans. Kunnen de internationale ontwerpers zoiets banaals als denim nog nieuw leven inblazen?

Wie niet al te hooggespannen verwachtingen heeft, kan antwoorden: ja. Helemaal de rigueur deze zomer is een colbertjasje in denim ( Calvin Klein, Gucci) of een afgewassen mouwloos jasje ( Fendi). Yohji Yamamoto voert de helft van zijn zomercollectie uit in jeans (die soms knalgeel gekleurd is) en krijgt voor dat gedeelte het meest applaus.

(Foto: Yamamoto 021 / Klein 02 / Gucci : 23 / Fendi : 26)