Lucio De Berti (39) kwam vanuit Turijn naar Wiekevorst met Food For Freedom : een portie verse tempeh voor elke dag.

Marleen Wynants Foto : Lieve Blancquaert

Mijn droom is Food For Freedom uitbouwen. Eten maken waardoor mensen zich terug energiek en gezond voelen. Geen lapmiddelen of exotische snufjes, maar een voeding die je opnieuw vrij maakt, los van lichamelijke ongemakken en ziektes. Toen ik achttien was, begreep ik niet waarom oud worden meestal met ziekte moest gepaard gaan. Ik ging op zoek naar een andere manier van eten. Iemand had me een boek geleend van Georges Ohsawa en omdat ik me in zijn woorden kon herkennen, begon ik vrij Spartaans te eten : rijst en bonen en dus ook een bom suiker. Ik besefte dat er nog iets anders moest zijn. Ik begon makrobiotiek te volgen in Turijn, en toen het M akrobiotisch Instituut in Zwitserland openging, kwam ik daar voor het eerst in aanraking met verse tempeh en gefermenteerde sojabonen. Het makrobiotisch principe leidt tot een komplete, uitgebalanceerde voeding, het is een goede visie op eten. Maar verse tempeh was voor mij een echte openbaring, omdat er nu eenmaal niets zo voedzaam is. Die energie is uniek. Niet dat tempeh meer voedingswaarden heeft dan een ander produkt. De geneeskracht ligt in de fermentatie. Verse tempeh is naast miso en nato ook produkten van gefermenteerde sojabonen één van de enige levende produkten binnen natuurvoeding, en daarom kunnen we het moeilijk missen. Tempeh heeft de kracht van het leven, zonder daarom het leven van een dier te stelen. Gepasteurizeerde of gesterilizeerde produkten, ook al zijn ze van biologische aard, kunnen allemaal goed samengesteld zijn, maar zullen nooit diezelfde energie vrijmaken.

Verse tempeh is rijk aan niet-geoxydeerde nutriënten die sneller worden opgenomen in je lichaam. Voeding moet in de eerste plaats verteerbaar zijn en niet beginnen vechten met je lichaam. Als je verse tempeh kombineert met granen, groenten en zeewier, ben je vrij evenwichtig en volwaardig aan het eten.

Het beeld van vegetariërs is er vaak een van bleke mensen, een beetje traag en dof. Dat klopt meestal ook. Maar als vegetariërs precies zouden weten wat ze moeten eten, zouden het energieke mensen zijn. Natuurlijk moet iemand die geen specifieke kooklessen of opleiding volgt het doen met tweederangsinformatie of reklamepraat. En daar wil ik met Food For Freedom wat aan doen. Ik heb destijds in Zwitserland mijn eerste tempeh gemaakt voor mijn medestudenten, en na een serieuze training deed ik het voor een winkel-restaurant in Turijn. Tijdens de kursussen in Zwitserland leerde ik ook Reina kennen. Maar ik ging terug naar Turijn en zij naar België. We hebben eerst een tijdje over en weer gebeld, maar dat soort relatie werd te duur en Reina kwam naar Italië. Maar toen Turijn te hektisch en te vervuild bleek, hebben we Italië achter ons gelaten toen Reina zwanger was. In België is er makrobiotiek, veel mensen schakelen over naar een vleesloze voeding, en toch was er niet eens verse tempeh te krijgen. In een maatschappij die nadenkt over gezondheid en ekologie mag tempeh niet ontbreken. Want het heeft een superieure voedingskwaliteit, en is milieuvriendelijk in produktie. De tempeh die ik maak, is beter assimileerbaar. De sojabonen die ik gebruik, komen uit de Verenigde Staten en worden in Nederland gepeld. Daar voeg ik dan een schimmel aan toe die ik zelf creëerde. Elke tempehmaker gebruikt trouwens een schimmel van eigen makelij, vandaar de onderlinge verschillen.

Tempeh is een dagelijks voedingselement in Indonesië, maar zelfs in Japan kennen ze het niet. Mensen weten dus ook niet hoe ze het moeten klaarmaken, en dat verhoogt de drempelvrees. Vandaar dat een tweede luik binnen Food For Freedom uit onderricht bestaat : kooklessen, voedingsleer en voedingsadviezen. Vegetarisch eten, is begonnen als een maatschappelijke revolutie, maar gezonde voeding is ondertussen een algemeen sociaal probleem. En jammer genoeg ook een trend. Natuurvoedingsproducenten en -winkels zouden nooit hun ideologie mogen verliezen : wat niet-biologisch in, komt er niet in. Ik word misselijk als ik denk aan al die mensen die menen iets gezonds te kopen en uiteindelijk niet beter af zijn dan voorheen. Daarom laat die verse tempeh mij niet los.