Die innerlijke rust is belangrijk

Ik had duidelijke plannen in m’n hoofd. Binnen twee jaar dit, binnen vijf jaar dat. Tot je merkt dat er niets van klopt. Dat je jezelf in een bepaalde richting hebt gedwongen. Ik zou het fijn vinden als ik mijn juwelen met minder financiële zorgen kan maken. En daarvoor ben ik nu de goede deuren aan het openen. Voorts droom ik van een kleine kreatieve familie rond mij, om naast de juwelen ook gebruiksvoorwerpen te creëren. “

Lize Mommaerts staat er. Met voor deze zomer een reeks juwelen in gegoten zilver, geoxydeerd massief zilver en brons, gekombineerd met halfedelstenen. Ze studeerde edelsmeedkunst in Antwerpen, maar had net zo goed een andere discipline kunnen kiezen. “Ik wilde professioneel danseres worden, maar dat mocht niet van thuis. Aan het einde van de humaniora betrapte ik mezelf erop dat ik het liefst Latijn deed. Al die poëtische teksten. De universiteit leek me echter een te stroeve wereld. In de artistieke richting vond ik juwelen boeiend. Ze hebben een belangrijke plaats in de geschiedenis. Via juwelen kan je universele waarden doorgeven. Ze brengen bij mensen iets teweeg. “

Het was keihard om als beginnend juwelenontwerpster te overleven. “Ja, ik ben stevig getest door de maatschappij. ” Ondanks twijfels (“Pin ik mezelf niet te vast aan een grote droom ? “) vond Lize dat ze moest doorgaan. Vier jaar kombineerde ze haar juwelen met een job als stiliste. In 1989 werd ze full-time ontwerpster. “Na mijn studies reisde ik drie maanden alleen door Indonesië, echt een verrijkende ervaring. Ik leerde dat er nog een andere dan de Europese benadering van het leven bestaat. In moeilijke momenten heb ik daar vaak aan teruggedacht. Ik noem die reis mijn gouden rugzakje. “

Barok en ruw, en toch licht. Die drie elementen komen altijd terug in de juwelen van Lize. “Ik hou van kontrasten en van primitieve invloeden. Hangers maak ik het liefst. Zeer grote, maar fijn afgewerkt. Neem nu dat ene stuk dat op de rug doorloopt. Daar zit beweging in. Ik verbaas me erover dat ik het zo makkelijk draag. Maar ook de rest van de kollektie die dan toch commerciëler moet zijn doe ik graag. “

Lize werkt vaak met symboliek. Ze heeft er niet naar gezocht, het is spontaan gegroeid. “Enkele jaren geleden ontmoette ik een dame die bezig was met numerologie, met symbolen. Die waarden zijn belangrijk geworden in mijn dagelijks leven. Ik heb het wel over universele waarden in oude vormen en symbolen. Want in die zogenaamde New-Age-golf zitten veel valse, hypokriete klanken. In mijn juwelen is de materie nu met het geestelijke verbonden. Ik kan dat niet meer wegdenken. “

In haar laatste kollektie gebruikte Lize halfedelstenen. Een steen voor de vriendschap, één om tot rust te komen… Wie een juweel koopt, krijgt er de uitleg bij. “Het is zeker niet de bedoeling om alleen maar symbolische of psychologische juwelen te maken. Het is gewoon leuk dat mensen achteraf de symbolische waarde ontdekken. Soms zijn ze zeer verrast. En ik ben vaak verrast hoe totaal verschillende personen naar eenzelfde vorm grijpen. Het kan goed dat in het juweel een bepaalde fijnheid zit die ze allen in zich hebben. Bij de ene verzacht dat een karaktertrek, bij de andere aksentueert het iets. “

Naast haar eigen werk, ontwerpt Lize ook voor de modeontwerpsters Kaat Tilley (“een boeiende zoektocht naar vegetale materialen”) en Mieke Cosyn (“nadruk op het speelse en meisjesachtige”). Minder voor de hand liggend is de samenwerking met haute-coutureman Gerald Watelet. “Het is een totaal ander publiek. Ik moest echt wennen aan het huis. Maar interessant, dat zeker. “

1994 was voor Lize een goed jaar. Alsof alles mooi in elkaar valt. De buitenlandse markt ging open met onder meer een try-out voor Stephane Kélian, die via zijn boetieks in Frankrijk ook accessoires verdeelt , meer bekendheid in België, met een 35-tal verkooppunten. “Mijn juwelen hebben de tijdsgeest mee. Maar het blijft zeer persoonlijk werk. Dat heeft z’n tijd nodig. Ik heb prachtige kontakten gelegd, heb een goede agente. Ik geloof echt dat de toekomst er goed uitziet. “

De verhuis onlangs van het lawaaierige Brussel naar een rustige plek in Waals-Brabant, heeft haar goed gedaan. “Ik heb er mijn atelier waar ik in alle rust kan werken. Wanneer ik ontwerp, met die metalen bezig ben, dan stopt de tijd. Daar geniet ik van, ik ben veel rustiger dan vroeger. Ik heb de afgelopen jaren niet alleen hard aan de zaak gewerkt, ook aan mezelf. Klankschaalmassages brengen me veel bij. Die innerlijke rust is belangrijk. Binnenkort wil ik het dansen weer opnemen. Indische dans, waarbij elke kleine beweging veel belang heeft. En ik wil terug op reis. Naar oosterse, Indiaanse of Noordafrikaanse kulturen, waar mijn juwelen verwant mee zijn. Door het financiële gevecht met de staat, is dat er niet meer van gekomen. “

Lize Mommaerts : (010) 86.62.08.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content