Het heldere Scandinavische appartement van de Deense architecte Sarah Müllertz straalt warmte en karakter uit. Net als haar zelfgemaakte kerst-decoratie. Kunst zorgt ervoor dat de eenvoud niet saai wordt.
Sarah Müllertz (38) bracht haar kinderjaren door op een boerderij in Jutland, waar Kerstmis werd gevierd op zeer traditionele, klassieke wijze, met strak geregisseerde rituelen. “De kinderen mochten in geen geval de kamer betreden waar mijn moeder de boom aan het versieren was. Die kamer was zeker op de dag voor kerstavond verboden terrein. Op kerstavond zelf werden alle lichten in het hele huis gedoofd en pas dan kregen we de kerstboom te zien.”
Müllertz is gespecialiseerd in conceptontwikkeling en designstrategie. Ze richtte enkele jaren geleden haar eigen designlabel op, SuperSpace, dat onder meer intrigerende mobielen met metalen platen ontwerpt. Ze zijn geïnspireerd op een oude traditie van snijwerk, meer bepaald op de papieren cutouts van Hans Christian Andersen. “Tradities zijn belangrijk, ze zorgen voor een stevige basis en bepalen mee hoe we in het leven staan en wat we doen en laten.” Op tafel in de keuken staan bundkaker, typisch Zweedse koekjes. Een traditie van voor de Tweede Wereldoorlog, toen haar grootmoeder naar Zweden vluchtte en gewoontes van daar later integreerde in haar Deense kerstfeesten. Sarah kreeg het geheime recept, en zal het op haar beurt doorspelen aan dochter Ellen (10).
Ten huize van Müllertz, een ruim appartement in Østerbro, een buitenwijk van Kopenhagen, wordt er geknipt, geplakt en geknutseld. Er is een zelfgemaakte adventkalender, de servetten hebben zelfklevende sterretjes, er hangen slingers van smalle linten aan de muren, en er plakken zelfgeprinte etiketten op bier- en limonadeblikjes. “Ik steek liever mijn ziel in decoratie, dan geld uit te geven aan oppervlakkigheden.” Haar huis is, zo geeft ze zelf toe, bijna overgedecoreerd voor een architectenwoning. De houten keuken is een eigen ontwerp voor het Deense bureau Lundgaard & Tranberg, en ook de eiken eettafel werd door Sarah getekend. De Wegner Y-stoelen zijn erfstukken van haar moeder. Ze contrasteren mooi met de imposante Beat Lightlamp van Tom Dixon.
Naast die lamp hangen hazelaartakken aan het plafond, haar alternatief voor de grote kerstboom uit haar kinderjaren. En daarnaast hier en daar mobielen met engelen, en andere sprookjesachtige figuren. Tegelijk weerspiegelt het interieur haar minimalistische visie : “Ik heb in een huis gewoond met dikke overgordijnen, biedermeiermeubelen en een archaïsche decoratieve traditie. Ik heb wat moeten zoeken naar mijn eigen vormentaal.” Aan de muren hangt veel kunst, zoals een installatie van Ed Templeton of prints van de Deense kunstenaar Mads Gamdrup. “Waarschijnlijk heb ik uit tegenreactie gekozen voor meer eenvoud, door het overbodige weg te laten. Ik hou van witte vlakken en zie kunst als een manier om focuspunten te creëren. En dat doe je volgens mij het best in een sobere omgeving.”
DOOR EVA-MARIE WILKEN & FOTO’S MARTIN SØLYST / LIVING INSIDE
“Ik steek liever mijn ziel in decoratie, dan geld uit te geven aan oppervlakkigheden”
“Ik ben opgegroeid in een huis met dikke gordijnen en biedermeiermeubelen. Ik heb mijn eigen vormentaal moeten zoeken”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
