column

Hierbij wens ik te reageren op uw column “Meeslepend” in Weekend Knack nr. 34. U heeft m.i. ongetwijfeld gelijk als u reageert op de overdadige negatieve berichtgeving in de media. Ik ben het volledig met u eens als u pleit voor het “echte leven”, de zoektocht van elke mens naar zijn specifieke opdracht en “op een juiste manier in het leven proberen te staan”, zoals u het omschrijft. U hekelt terecht de pseudo-verbondenheid op massale bijeenkomsten. Wat mij echter ergert is het feit dat u in uw opsomming van dergelijke evenementen het pausbezoek aan de Wereldjongerendagen in Canada op één lijn plaatst met “de hysterie van begrafenissen à la Diana en Fortuyn, de wiegende massa’s op muziekfestivals of het met zijn 50.000 worsten eten op een Antwerpse straatbarbecue”. U doet het bezoek van de voorganger van een wereldkerk aan gelovige jongeren over heel de wereld af als een “show”. Zelfs uit de vrij schaarse berichtgeving op tv of in kranten en andere mediakanalen (het gaat hier inderdaad niet om een sensationele gebeurtenis) over de reacties van de deelnemers aan de Wereldjongerendagen blijkt helemaal niet dat de aanwezigen aan een “show” deelnemen. Integendeel, deze jongeren stralen een enthousiasme en vreugde uit die niet te rijmen is met “de valse schijn van samenhorigheid waarmee al deze massabijeenkomsten zijn omgeven”, zoals u het schrijft. Dat de paus bij vele katholieke gelovigen (en dat zijn er op wereldschaal nog altijd heel wat) nog steeds gerespecteerd en geliefd is, bleek onlangs uit zijn bezoek aan zijn gewezen bisschopsstad Krakau. Ook tijdens zijn andere bezoeken spreekt hij nog talloze mensen aan. Hier is nergens sprake van “een aangeboden statuut” maar van een ontmoeting met de vertegenwoordiger van de kerk die door zijn moed en zijn geloof een boodschap aan veel mensen brengt. In een pluralistisch magazine past respect voor elke overtuiging, wat geenszins uit uw column blijkt. Ik hoop dan ook dat ik dergelijke negatieve en tendentieuze uitlatingen over geloof of godsdienst in de toekomst niet meer in uw blad hoef te lezen.

Katelijne Foré, Asse

tafelen

In Weekend Knack nr. 32 las ik de beoordeling van Pieter Van Doveren over het onlangs geopend restaurant Belga Queen te Brussel. Ik stond versteld van de strenge beoordeling, zeker omdat ik er juist die week had gereserveerd en er dus met een benepen hart naar toe ging. Groot was mijn verbazing over alles wat zo negatief beoordeeld werd in het artikel. Ik kon echter niets vinden dat niet hoorde zoals het betaamt en er was zeker en vast nog geen ordewoord aan het personeel gegeven want toen we aan het tafelen waren, had de uitbater de betrokken kritiek ter hand. Toen er vastgesteld werd dat we dit hadden opgemerkt, werd naar onze mening gevraagd. We hebben hierop heel duidelijk onze verbolgenheid getoond en hem gerustgesteld dat het absoluut niet zo was. Wij stelden ons meerdere vragen over de aangehaalde mening en wat er zoal die avond toch had kunnen gebeuren, want zoveel negatiefs op één avond is toch van het goede te veel. Ik veronderstel dat de heer Van Doveren er ook geen tweede maal is teruggekeerd om even te checken. Ik deed het echter wel, want bleef geïntrigeerd. Samen met een collega ging ik er de week nadien weer naar toe. We zaten op een andere plaats, hadden andere bediening, andere gerechten en wijn. En weer was er niets op aan te merken. Daarom vind ik dat deze beoordeling heel zwaar uitvalt voor een nieuwkomer in Brussel. Ik benadruk dat ik helemaal niets te maken heb met enige horecazaak die in enig verband zou kunnen staan met deze zaak, maar dat ik wel een fervent restaurantbezoeker ben die heel goed het onderscheid kan maken tussen een brasserie en een vier- of vijfsterrenrestaurant.

Greta Buys, Brussel