BIOBOERIN CORAZON DE RAEYMAECKER LEEFT AL VIER JAAR MET DE SEIZOENEN MEE, SINDS ZE HAAR MODELLENBESTAAN INRUILDE VOOR EEN ZELFOOGSTBOERDERIJ IN KONTICH. OOK HAAR MAN ZENO EN DOCHTER MATHILDA DOEN MEE.

IEDER VELD VERTELT EEN VERHAAL. Het is nu vier jaar geleden dat ik in Kontich een lapje grond vond en samen met Ineke Docx de zelfoogstboerderij Grondsmaak oprichtte. Het is Community Supported Agriculture, kortweg CSA, wat betekent dat de boerderij door een gemeenschap van leden ondersteund wordt. Ieder lid betaalt jaarlijks een vaste bijdrage, en in ruil mag je biologisch geteelde groenten en kruiden komen oogsten. Samen met boer Tom en Josse doe ik al het veldwerk en momenteel komen zo’n honderdtwintig gezinnen de groenten oogsten. Ik vermoed dat de basis voor Grondsmaak in mijn jeugd is gelegd : mijn grootouders hadden een boerderij ; bovendien ging ik als kind naar een steinerschool, waar ik veel tijd doorbracht in de natuur.

DIT SEIZOEN WAS HET MOEILIJKSTE SINDS DE START VAN GRONDSMAAK. Een heel nat voorjaar maakte het vaak onmogelijk om te zaaien en te planten. Bij erg slecht weer denk ik er wel eens aan om een punt te zetten achter het boerderijleven. Maar meteen voel je de steun van alle leden die bij het project betrokken zijn, en zet je toch door. Het principe van CSA draait rond risicodeling : onze leden verbinden zich voor een heel seizoen, ongeacht een goede of slechte oogst. Dat zorgt voor rust in ons bedrijfje, het is een aangename manier van werken. Ik ontdekte CSA toen ik nog als model werkte en veel in New York was voor modeopdrachten. Tijdens mijn vrije momenten bezocht ik farmer’s markets en hielp ik mee op boerderijen. Zo rijpte het idee om zelf boerin te worden. Terug in België volgde ik een opleiding biologische landbouw.

EEN PAAR JAAR GELEDEN LEERDE IK ZENO KENNEN. Hij en ik delen dezelfde visie op het leven en vullen elkaar goed aan op de boerderij. Hij bouwt en denkt mee, en ondersteunt mij in alles. Zo bouwde hij een woonwagen waarin we met ons tweetjes een tijd gewoond hebben, tot onze dochter Mathilda geboren werd en het daar iets te krap werd. Nu bouwen we een ecologisch schuurtje om in te leven. In afwachting daarvan verblijven we in Casa di Mauro, een zorgboerderij in Kontich waar personen met een beperking leven en mogen meehelpen in de tuin of met de verzorging van de dieren. Geit Zazoe woont er ook, een grote koppige melkgeit, en Spikkel, een gemakkelijke, lieve pony.

BIJ DE START VAN GRONDSMAAK HEB IK DOODSANGSTEN DOORSTAAN. Ik was er ook van overtuigd dat een bestaan als boerin niet te combineren viel met een gezin. Maar bijna vijf jaar later besef ik dat dit wel kan. Ik vind het mooi om zien dat veel van onze leden jonge ouders zijn en hun kinderen gewoon meebrengen naar het veld. De natuur speelt ook voor Zeno en mij een grote rol in de opvoeding van onze dochter. Ik vind het super dat bevriende koppels met hun kinderen op boerderijvakantie gaan, of elke dag buiten spelen. Ik geloof graag dat zulke kindjes minder verslaafd raken aan een iPad of televisie. Al zal Mathilda het boerderijleven bij momenten ook wel kotsbeu worden, toch hoop ik dat ze er vooral mooie herinneringen aan overhoudt.

IK LEEF HEEL ERG MET DE SEIZOENEN MEE. In de zomer ben ik veel en vroeg aan het werk. Mathilda maakt ons ’s morgens wakker, bij heet weer sta ik op met de zon en werk ik tot de middag, terwijl Mathilda in een gietijzeren emmer met water speelt. Tegen september neemt dat drukke ritme af en werk ik eerder normale dagen van negen tot vijf. We oogsten dagelijks waar we zin in hebben en Zeno kookt vervolgens een potje voor ons drie, of we nodigen vrienden uit en maken iets lekkers klaar, rechtstreeks van het veld. Op het einde van november ben ik klaar voor een winterslaap. In februari voelt het aan alsof ik weer ontwaak, klaar voor een nieuw seizoen.

IK DOE AMPER NOG MODELLENWERK, DIE FASE LIGT ACHTER MIJ. Tenzij ik gevraagd word voor een modeshoot die doet dromen van de natuur en het buitenleven, met boerderijbeelden die tot de verbeelding spreken, daar kan ik geen neen tegen zeggen. De opbrengt van zo’n shoot investeer ik dan in nieuw landbouwmateriaal, zoals een klepelmaaier of een frees. Dat ik boerin werd, betekent niet dat ik niet meer kan genieten van mooi gemaakte kleren, alleen ben ik daar op het veld niet mee bezig. Onlangs vond ik in de kringloopwinkel een jurkje voor Mathilda met een afbeelding van kippen op, zo’n vondst maakt me echt gelukkig. Of een goed paar klompen vinden, dat ook.

Styling : Zoë Hordies & Marieke De Pauw. Haar & Make-up : Sofie Van Bauwel voor Chanel & Kevin Murphy @ Touch by Dominique Models . Modellen : Corazon, Zeno en Mathilda. Met dank aan CSA Grondsmaak en Casa Di Mauro. Verkoopinfo op p. 88.

Zoë Hordies, Elke Lahousse & Foto’s Klaartje Lambrechts

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content