Pierre Darge
Pierre Darge Freelancejournalist

De autosalon van Genève luidt traditiegetrouw de lente van het automobieljaar in. Onze aandacht gaat zoals gebruikelijk ook dit keer uit naar baanbrekende oplossingen op het gebied van design en technologie. Al konden we niet voorbij aan een rist nieuwkomers, zoals de Opel Speedster, de Citroën C5 en de Peugeot 307. Wereldschokkende nieuwigheden waren er niet: zelfs de meest vooruitstrevende concept car staat nog op wielen. De zwevende auto, waarvan we al jaren dromen, is nog niet voor morgen – terwijl de autogeschiedenis toch al meer dan een eeuw evolueert.

Baanbrekend is alvast de Filo, een ontwerp van Bertone op Opel Zafira-basis en in samenwerking met het Zweedse SKF, dat de drive by wire uit de vliegtuigindustrie nader tot ons brengt. Het principe is eenvoudig: de mechanische en hydraulische verbindingselementen worden vervangen door een elektrische draad die naar kleine actuators leidt, die ver van de passagierscel staan opgesteld. Het gevolg is dat bijvoorbeeld de stuurkolom en de pedalen kunnen verdwijnen, zodat een zee van voet- en zitruimte ontstaat.

In de Filo zitten twee doorlopende zitbanken gemonteerd en houdt de bestuurder een vlindervormig stuurwiel vast dat via een gebogen arm met de armsteun is verbonden. Op die vlinder zitten twee handvatten waarmee het stuurelement 20 graden naar elke zijde kan worden gekanteld. Om te remmen knijpt men de handvatten samen, om gas te geven duwt men het geheel wat naar voren, om te schakelen volstaat een druk op de knop. De voornaamste informatie zit op een schermpje, midden in de vlinder, terwijl het dashboard niet meer is dan een smalle horizontale streep onder de voorruit. Het geheel roept niet toevallig herinneringen op aan een vliegtuigcockpit, het principe van de drive by wire werd door Airbus al jaren geleden geïntroduceerd.

Behalve de gewonnen plaatsruimte biedt het systeem nog een niet te onderschatten voordeel: bij een frontale aanrijding wordt de bestuurder niet tegen de massieve stuctuur van stuurwiel en -kolom gedrukt, terwijl de verwondingen die vaak door de pedalen worden veroorzaakt in dit soort concept niet meer voorkomen.

Nissan toont twee indrukwekkende nieuwigheden: een voorloper van de Z-sportwagen met een prachtige, zuivere lijn en de Chappo, een concept car die de nadruk legt op een zeer leefbaar, moduleerbaar interieur. Het idee achter de Chappo is dat jongeren almaar meer tijd in de wagen doorbrengen en die dus ook als een ontmoetingsplaats kunnen gebruiken – om een glas te drinken, een rendez-vous te plannen of een vergadering te beleggen. Om de interieurruimte maximaal te kunnen gebruiken, is de passagiersstoel geschrapt, zodat een bijna L-vormige zitbank ontstaat, die bovendien in de lengterichting kan worden verplaatst. De Japanse ontwerpers spreken van a living room on wheels en zien het geheel als een plaats waar de bestuurder en zijn vrienden kunnen relaxen. Doordat aan de rechterzijde een breed portier is gemonteerd, dat zowel op de klassieke manier als “tegendraads” geopend kan worden, ontstaat een brede uitkijk op de buitenwereld. Wie de Chappo tot tegen een gazon rijdt, zit als in een theesalon, overlooking a Zen-garden, zoals Shiro Nakamura, Nissans design chief, het formuleert. Doordat het koetswerk verticaal omhoogloopt, is er behoorlijk wat hoofdruimte en voelt de Chappo meer als een kamer aan dan als een auto. Het glazen dak is zeer groot en volgt de vorm van de zitbank, waardoor ongewoon veel licht binnenvalt.

Om maximaal van de binnenruimte te profiteren, kan het stuur ook in het dashboard verdwijnen, waarna de rijder zijn stoel om zijn as laat draaien zodat hij de passagiers recht in de ogen kijkt. De Chappo beschikt niet alleen over twee inschuifbare 7-inch monitoren, maar ook over een 15 inch-scherm (voor dvd-films, spelletjes of computerwerk). Het klavier schuift weg onder het dashboard en een kleine camera kan als webcam worden gebruikt. Omdat de Chappo de kwaliteiten van een living room wil bezitten, is zelfs in een airconditioning en een verfijnde luchtverversing voorzien, die sluit alle ramen als er luchtvervuiling is vastgesteld.

Estheten en levensgenieters met gevoel voor een verfijnde manier van spitstechnologie kijken hun ogen uit bij de Osée, een project dat door Pininfarina is uitgewerkt op een Citroën-basis. Uit respect voor het Citroën-design, dat in de DS en de CX tot volle bloei kwam, wordt volop gebruik gemaakt van grote, ononderbroken vlakken die het sculpturale aspect ondersteunen. De Osée torst een in de lengterichting gemonteerde zescilinder die als het ware op een centrale ruggengraat staat opgesteld, net voor de achterwielen. Het idee van die centrale motor is verder doorgetrokken in de cockpit, waar de bestuurder op de middelste van de drie stoelen wordt geïnstalleerd. Hij zit een halve beenlengte meer naar voren dan zijn twee passagiers, een lay-out die eerder al in de McLaren F1 werd gebruikt. Het dashboard is met het stuur op een centraal element gemonteerd dat op zijn beurt op een lateraal dwarsprofiel vastzit. Om de toegang naar die middelste plaats te vergemakkelijken wordt de voorruit naar voren geklapt. Het dak versmalt achteraan en gaat trapsgewijze over in de kort afgesneden achterzijde.

Om de centraal gemonteerde drielitermotor voldoende te koelen, zijn aan de voorzijde smalle luchthappers ingeplant, terwijl ook in de overgang van voorruit naar dak een elegante luchtinlaat schuilt.

Uiteraard profiteert de Osée van Citroëns hydroactieve ophanging, die elke oneffenheid in de weg wegfiltert, wat leidt tot een superieur rijcomfort. Het geheel getuigt van een onweerstaanbaar mooie elegantie, die in schril contrast staat tot de weinig aantrekkelijke styling van Citroëns jongste productiemodel, de C5.

En dan is er de Crossfire, de nieuwste concept car van Chrysler die ons andermaal in de overtuiging sterkt dat de Amerikaanse constructeur met de labiele financiële situatie dé beste designtroeven in handen heeft. De tweezitscoupé is een sterk ontwerp, gelijnd door Eric Stoddard. Volgens de ontwerpers wil de Crossfire het imago van Chrysler versterken door Amerikaanse kracht met internationale elegantie te laten samengaan. Zeker is dat het ontwerp bijzonder expressief oogt en nostalgische elementen niet schuwt, denk maar aan de voorruit in twee delen. Onder de kap schuilt een “kleine” 2.7 liter V6, die aan een handgeschakelde vijfbak is gekoppeld, maar zeer scherpe prestaties neerzet. Net voldoende om ook de enthousiaste Europese rijder niet onverschillig te laten.

1

PIERRE DARGE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content