:: Mevrouw Pierson, 3 Place Chanoine Pierlot, 6880 Cugnon, 061 41 39 47.

Op een kasteeltje diep in de Ardennen ontvangt onze gastvrouw rustzoekers in een heerlijk krakend, ouderwets decor. Voor- lopig nog. Cugnon is een verloren dorpje aan de Semois met een bescheiden dorpspleintje, compleet met kerk en omliggend kerkhof en een klein toerismekantoor. Wie goed kijkt, merkt naast dat kantoor een openstaand hek en een hobbelige kasseiweg. Via een korte oprijlaan staat men in geen tijd voor een imponerend gebouw met een centrale trap, links geflankeerd door stallingen, in een tuin met ligstoelen en tafeltjes. In dat huis heeft mevrouw Pierson veel van haar vakanties doorgebracht alvorens er in 1990 definitief neer te strijken.

“Het huis is sinds 1870 in het bezit van mijn mans familie en toen we met prepensioen gingen, leek de tijd rijp om er ons te vestigen. Mijn man knapte het verder op en liet er centrale verwarming leggen. Omdat ik van een open huis hield, ontvingen we groepen. Ik kookte voor de jongeren en we beleefden samen een fantastische tijd. Toen mijn man stierf, suggereerde mijn zoon om een chambres d’hôtes te beginnen en ook de lokale toeristische dienst gaf een zetje. Dat lukte aardig, maar het avondmaal heb ik snel laten vallen.”

De voordeur opent op een ruime hall met een witte tegelkachel, die ’s winters het halve huis verwarmt, en met een monumentale trap die zich halverwege splitst. Alles is authentiek en alles kraakt. Op de eerste verdieping liggen aan beide zijden van de trap grote kamers : rechts een gele, links een met bloeme- tjesbehang, die beide op de achterliggende tuin uitkijken. Die tuin ligt er een beetje spontaan bij en herbergt een paar ‘serres in ruste’, waarvan er eentje tegen de duiventoren is aangebouwd. Hier ligt een uitdaging te wachten voor een passant met geduld en groene vingers. Zelf slapen we aan de voorzijde, waar een eenvoudige maar kraaknette kamer wacht, met twee ledikanten en een oude kast. Het geheel ziet uit op het voorplein en de kleine zittuin. De kamer heeft wel badkamer en toilet aan de overzijde van de gang, maar dat is letterlijk slechts twee stappen, en voor de zeer preutse gasten staat er zelfs een paravent.

De rust in het huis, dat rond 1830 werd gebouwd, is zalig en wie graag ouderwets vertier zoekt in een gezelschapsspel, vindt een mooie zitruimte achterin, op de benedenverdieping. Maar de mooiste kamer is de ontbijtkamer aan de voorzijde, met zijn open haard, de oude portretten en het blauwgrijze behang. Daar wordt ’s ochtends een ontbijt met vers fruitsap, vlees en kazen uit de streek geserveerd.

Sprookjes duren niet eeuwig, en mevrouw Pierson, die de hele winter in Brussel doorbrengt, voelt de last van de jaren en spreekt steeds vaker over het afbouwen van haar activiteit. Maar nu verhuurt ze nog steeds vier kamers. Voor die op de eerste verdieping (alle met ligbad) wordt 32 euro per persoon gevraagd, voor die met douche op de tweede verdieping is dat 27 euro per persoon.

Tekst en foto’s Pierre Darge