Wat bezielt mensen om hun bakkebaarden te laten groeien, zich in een negentiende-eeuws uniform te hijsen en hele veldslagen na te spelen ? Jean-Marie Ma-thues, beter bekend als de cartoonist Quirit (58), had bij wijze van spreken nog nooit een paard van dichtbij gezien toen hij besloot om kurassier in het leger van Napoleon te worden. “Militaire geschiedenis heeft mij altijd geïnteresseerd, als kind al speelde ik met soldaatjes. Toen ik een paar napoleontische veldslagen had bijgewoond, besloot ik om mee te doen. Waarom? Omdat ik wilde weten hoe die soldaten zich toen voelden, hoe het was om de nacht vóór zo’n Slag in het stro te liggen, om kou en honger te hebben. Ook de opwinding van de charges zelf natuurlijk. Pas op, ik was toen al begin vijftig. En ja, het moest per se bij de kurassiers zijn, de zwaarst uitgeruste ruiters. Ik was dan wel gewend om met een Harley-Davidson te rijden, met een paard is dat toch iets anders. Het probleem is ook dat ik geen eigen paard heb. Je krijgt altijd andere paarden en je kent die dieren niet. Bij grote evenementen, zoals in Jena of Austerlitz, zijn er ook knollen bij die rijp zijn voor het slachthuis. Aan het geschut raken ze gewend, maar wat ze echt nerveus maakt is het tromgeroffel. Uiteraard ben ik al een paar keer van mijn paard gedonderd : één keer brak ik mijn arm en kon ik drie maanden niet tekenen. Een andere keer brak ik mijn kaak. Ja, een mens moet er wat voor over hebben. Zo’n uniform is ook een hele investering. Mijn helm komt uit Sint-Petersburg, die is door echte ambachtslui vervaardigd. Het kuras komt uit Noord-Frankrijk, de broek uit Eupen, de laarzen uit Lyon en mijn sabel uit Pakistan. Alles bij elkaar spreken we van een investering van 7000 euro. Nee, ik ben geen generaal, gewoon een anonieme kurassier. Je kunt jezelf wel tot generaal uitroepen, maar dan moet je ook autoriteit hebben en de juiste bevelen kunnen geven. Zo’n Slag verloopt volgens een welbepaald scenario, het is niet zomaar wat heen en weer galopperen en er op los sabelen. Wie mag Napoleon zijn ? Daar komt aardig wat politiek bij kijken. De Napoleon van dit jaar in Waterloo is Frank Samson, een welgesteld Frans advocaat, hij brengt meteen zijn hele Keizerlijke Garde mee. Er is ook een heel goede Amerikaanse Napoleon, Mark Schneider, die als twee druppels water op de echte lijkt. In september kan ik naar Moskou gaan, ik ben uitgenodigd voor de Slag bij Borodino waar 250.000 soldaten in 1812 ten strijde trokken. Na 2015 hou ik ermee op, dan heb ik alle veldslagen meegemaakt en dan ben ik 61, dan is het echt wel welletjes geweest.”