Ik ben niet vies van een koopje. Ik schuim wekelijks het internet af op zoek naar vintage meubeltjes, ik spring elk seizoen wel even binnen in de outletwinkel van Marni in Milaan, ik reserveer alleen nog hotels als er online het woord ‘korting’ naast staat, ik heb een bonte verzameling bloempotten en vazen van de kringwinkel, en ik fiets sinds kort op een nearly new bike, gekocht via 2dehands.be. Maar de ‘solden’, daar krijg je mij niet naartoe. Of toch niet naar de winkelstraat en niet de eerste weken.

Daar zijn verschillende redenen voor. Eén : ik hou niet van drukte. Je zult me nooit op een zaterdag op de Meir in Antwerpen tegenkomen. En op de eerste dag van de koopjesperiode blijf ik bewust binnen. Ik ga liever kijken als de rust is weergekeerd en er misschien tussen de overblijfselen nog een parel in promotie te vinden is. Twee : ik hou niet van stapels verfrommelde kleren, die na het passen weer op een hoop worden gegooid. Een rode sticker met ‘-50 %’ op het prijskaartje wil niet zeggen dat de stukken daarom met minder zorg behandeld moeten worden. Drie : de kans op miskopen is groter. Ooit vond ik in de uitverkoop van een winkel die de deuren sloot een paar oudroze naaldhakken van Miu Miu voor 50 euro. Ik wist dat ik er nooit op zou kunnen lopen, maar verblind door de kleur, het merk en de prijs kocht ik ze toch. Nu staan ze in mijn schoenenkast. Ongedragen. Omdat ze mooi zijn om naar te kijken, dat wel. Sindsdien stel ik me voor elke aankoop de volgende vraag : zou ik dit ook kopen tegen de volle prijs, als ik daar de centen voor had ? Of vind ik het alleen leuk omdat het zo weinig kost ? Vier : ik kan het hele jaar door shoppen met korting, online of in het buitenland. Waarom zou ik wachten om te kopen tot de maand juli of januari, als ik bij onze noorderburen, bijvoorbeeld, of in een onlinewinkel al veel vroeger mijn slag kan slaan ? Het antwoord op die vraag is vaak : het is oneerlijke concurrentie voor de kleine zelfstandige van bij ons, die zich aan een sperperiode moet houden en niet op kan tegen kortingen het hele jaar door.

En dat is waar. De vraag is echter of we moeten vasthouden aan oude principes als de markt hoe dan ook verandert. Vorig jaar boekten handelaars in juli zes procent minder omzet dan het jaar ervoor. De schuld voor die tegenvallende cijfers wordt onder meer bij de grote ketens en groeiende internetretail gezocht. “Zij maken de solden kapot”, zei de voorzitter van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen onlangs in de krant.

In mijn geval komt het gevaar niet van de ketens, maar uit mijn mailbox. Die zit al enkele weken, lang voor de koopjes bij ons van start gaan, vol met moeilijk te weerstaan sale-berichten. Geen drukte, geen verfrommelde kleren, maar de verleiding van sterk afgeprijsde designerkleren en -accessoires. In mijn mandje zit alweer een paar sandalen dat ik waarschijnlijk nooit zal dragen.

ellen.de.wolf@knack.be

Ellen De Wolf

“Zou ik dit ook kopen tegen de volle prijs, als ik er de centen voor had ? Of vind ik het alleen leuk omdat het zo weinig kost ?”