EEN WEEKENDHUIS IN KNOKKE KREEG EEN FIKSE OPKNAPBEURT, EN EEN INTERIEUR WAARIN KLEUR, ORIGINELE, ARTISTIEKE MEUBELS EN GLAMOUR EEN HOOFDROL TOEBEDEELD KREGEN.

In het Zoute, aan de oostkant van Knokke, lijken bijna alle appartementen en huizen opgetrokken in de Engelse cottagestijl. Je zou je hier aan de Zuid-Engelse kust kunnen wanen, met plaatsen als Brighton, Portsmouth of Eastbourne. Het vrijstaande pand La Roca, uit de jaren zestig, valt hier behoorlijk op. Met zijn rieten dak lijkt het een landhuis, maar de toevoeging van een moderne serre maakt het iets meer hedendaags. Het interieur bestaat uit modern artists furniture, van designers en ontwerpers als Vladimir Kagan, Meret Oppenheim, Jules Wabbes en Gio Ponti, en zelfs een tafel van de kunstenaar Salvador Dalí. Maar vooral de collectie behangpapier en wanddecoratie maakt indruk, en zorgt voor een tikkeltje glamour en durf.

Het is het weekendhuis van Bart en Ann Busschop, eigenaars van hotel De Witte Lelie in Antwerpen. Het interieur is het werk van Ann zelf, binnenhuis- architect van Animalick. “Mijn verzameling meubels bestaat uit stukken van de jaren dertig tot nu, een mix van oud en nieuw. Daarbij probeer ik zo veel mogelijk originele en exclusieve items te vinden, bijna sculpturen. Ik bewandel niet de gekende paden, een huis en interieur moeten karakter én kleur krijgen. Voor mij dus geen designklassiekers van Eames of meubels van Knoll. Natuurlijk respecteer ik die en zie ik hun schoonheid en gevoel voor vormgeving, maar geef mij maar de bijzondere designcollecties van Sawaya & Moroni, of de ontwerpen van Edra, daar heeft elk item een specifieke eigenheid.”

‘WAT EEN LELIJK HUIS !’

Een krachtig statement van een krachtige vrouw die vaak ook haar eigen man verraste. Bij de eerste aanblik van de villa kon hij alleen maar uitroepen : “Jeetje, wat een lelijk huis !” Ann : “Ik moest hem gelijk geven, het was inderdaad een lelijk huis, behoorlijk gedateerd en slecht onderhouden omdat het tussentijds verhuurd is geweest. Maar het had wél karakter, alleen moest dat weer op de voorgrond komen. Om te beginnen werd het oorspronkelijke rode pannendak vervangen door een natuurlijker bekleding van riet, meer passend bij de sfeer van Knokke en zijn om- geving. En de nieuwe keuken en eet-kamer kregen een moderne serreaanbouw.”

“Al mijn woningen of interieurs zijn anders, maar het is gemakkelijker om iets in een bestaande woning te doen, daar is meer in geleefd. Ik gebruik veel kleur en een eclectische stijlenmix. Een voorbeeld voor mij is Hotel Mark in New York, van de Franse ontwerper Jacques Grange. Ook de superieure klasse van Kravitz Design van zanger Lenny Kravitz inspireert me, of de ongekende durf en kleuren- en stijlenmix van modeontwerpster Lisa Perry.”

Interieurvormgever Ivo de Groot van Strato begeleidde de transformatie. “Bij de vele meetings met hem kwamen mijn tearsheets goed van pas, mijn verzameling interieurtijdschriften. De Groots stijl is meer strak, wit en modern, maar hij staat ook open voor andere visies. Hij luistert goed naar zijn opdrachtgevers en beweegt mee als er een duidelijke keuze wordt gemaakt, ook al is het niet meteen de zijne.”

“We hebben het huis totaal binnenstebuiten gekeerd, alleen de jarenzestigtrap in de entreehal is behouden gebleven. De entree kwam aan de andere kant van het huis te liggen. De garage werd omgetoverd tot een gentlemen’s club. Wat nu de keuken is, was oorspronkelijk de eetkamer, en wat nu de wasruimte is, was een zeer kleine, benauwde keuken.”

MANNENCLUB

“Bij de invulling van dit interieur had niet de vloer de prioriteit, maar wel de tapijten, het behang, de gordijnen of de bijzondere meubels die ik voor ogen had. Daarna heb ik pas het materiaal van de vloer bepaald. In feite was het dus vanaf het begin een oefening in omgekeerd denken en ontwerpen.”

In de gezellige woonkamer met open haard zijn de vloer, wanden en het plafond licht van kleur gehouden en ietwat glanzend. Daardoor komt het bijzondere Peacocktapijt van designer Nanette Lepore goed tot zijn recht, net als de sofa van Vladimir Kagan, de koperen tafel van Salvador Dalí van BD Barcelona Design, de twee pluizige Nepalstoelen van Paola Navone, en de chromen bollampen van Tom Dixon. Het gordijn van Rubelli lijkt wel een popartprint, en de textuur van de open haard ziet eruit als een krokodillenhuid. Ann : “Bijna tachtig procent van wat je hier ziet, is van afbeelding of foto gekocht, ik ben gewoon zeker van mijn zaak. Pas later zoek ik er een bijzondere stof voor die ik dan richting stoffeerder stuur, zoals bijvoorbeeld bij die Vladimir Kagan-sofa.”

“Voor de aankleding van de kinderslaapkamer kwam ik die knalgele donzige stof tegen en wist meteen dat die het dekbed moest worden, gecombineerd met die smileykussens. Onze zonen kunnen er met zeker tien kinderen pyjamaparty’s geven, maar ook onze eigen vrienden vechten ervoor om hier te mogen slapen tijdens de weekends. In de master bedroom hebben we de keuze van de vloer, in zwart-witte mozaïek, aangepast aan de kleuren van de Sawaya & Moroni-fauteuil die er staat.”

“Of het interieur iets mannelijker mocht worden, vroegen mijn man en twee zonen. Zij wonen tenslotte ook in dit huis en moeten er zich comfortabel voelen. Daarom is voor hen ook die gentlemen’s club zo lekker ‘mannelijk’ uitgevoerd, met een koperen barmeubel, brons behangpapier en stoere lederen fauteuils van Cassina.” ?

ANN BUSSCHOP ANIMALICK INTERIOR DESIGN: WWW.ANIMALICK.COM. IVO DE GROOT, STRATO: WWW.IVODEGROOT.COM.

DOOR MARC HELDENS & FOTO’S VERNE

VOORAL DE COLLECTIE BEHANGPAPIER EN WANDDECORATIE MAAKT INDRUK, EN ZORGT VOOR EEN TIKKELTJE GLAMOUR EN DURF