‘Je wordt niet gelovig geboren’

Op paasnacht worden in ons land 230 volwassenen gedoopt.

Axelle Vanhee (20) liet zich dopen in de Brugse Sint-Salvatorskathedraal.

“Het zou een lange dag worden, want de mis stond pas ’s avonds gepland, op paasnacht. Wat ik overdag gedaan heb, weet ik niet meer. Ik leefde toe naar dat ene moment, al de rest leek niet belangrijk. Ik herinner mij alleen nog dat ik ’s ochtends enorm zenuwachtig wakker werd. Al heb je het scenario nog zo geoefend, je weet toch niet wat er precies gaat gebeuren. Ik was ook nog niet zo vaak in de kathedraal geweest, toch een indrukwekkend gebouw.

Mijn mama en papa kozen er bewust voor om mij als baby niet te laten dopen. Ze wilden die beslissing aan mij overlaten. Mooi, want je wordt niet als gelovige geboren. Gelovig word je al doende. Tijdens mijn stage als kleuteronderwijzeres moest ik levensbeschouwelijke lessen geven. De kinderen stelden mij toen allerlei vragen waar ik het antwoord nooit helemaal op wist. Ik had ook het gevoel dat ik iets miste in mijn leven. En dus stuurde ik op een mooie dag een berichtje naar het bisdom. De dag nadien mocht ik al op gesprek komen. Ik ben begonnen met catecheselessen te volgen en regelmatig naar de mis te gaan. Ik vond het superleuk.

Het begin van de dienst was heel mooi. Alle aanwezigen in de kerk kregen een kaarsje dat door de vlam van één enkele vuurschaal werd aangestoken. Het gaf me een intens gevoel van warmte en geborgenheid, omringd als ik was door vrienden, familie en God.

Het moment dat ik aan de doopvont stond, met mijn peter en meter achter mij en het geluid van honderden flitsen… dat vergeet ik nooit meer. Iedereen die om me gaf, was er. Dan voel je je echt enorm geliefd. Ik zag mama en mijn oma een traantje wegpinken, maar zelf heb ik niet gehuild, ook al had ik dat verwacht. Meteen na mijn doopsel volgde een staande ovatie. Ik voelde me net Bruce Springsteen op het podium. (lacht) En ik had heel sterk het gevoel: nu begint mijn leven pas echt.”