ONTWERPER

Ik maak voorwerpen die in dagelijkse behoeften voorzien. Duurzame producten die het leven aangenamer maken en problemen oplossen, geen luxeproducten. Van jachten, hotels of kristallen luchters blijf ik af.

Als tiener wilde ik mechanicus worden. Ik sleutelde ook graag aan mijn motorfiets. Maar mijn grootvader was een designliefhebber en had een kamer in Scandinavische stijl ingericht : met een lichte houten vloer, modern meubilair en een platenspeler van Braun. Dat was heel modern in de jaren zestig, en het contrast met de duistere en gestoffeerde Engelse interieurs maakte indruk op me.

In designtempels ben ik op vijandig terrein. Liever een restaurant met gewone glazen bijvoorbeeld dan enorme fantasieontwerpen. Als Brit hou ik van het understatement, en in Milaan kom ik dan ook zo weinig mogelijk.

Ik ben een fan van Hergé. In mijn jeugd verslond ik Kuifje, en ik bewonder nog steeds zijn gebalde expressiviteit. Hergé kon met enkele lijnen haast alles zeggen : de wereld tot de essentie gereduceerd.

Ik was een ongeduldig student. Het Royal College of Art gaf ons veel te veel tijd, en van opvolging of discussie was geen sprake. Terwijl ik net van debat hou. In de magie van het schetsboek geloof ik niet, als ontwerper heb ik de wisselwerking met mijn omgeving broodnodig.

Een ontwerper is geen visuele stylist. Een naam kan een product bijzonder en waardevol doen lijken, maar op termijn schaadt die aanpak de perceptie van design. Mensen begrijpen zelfs niet dat voorwerpen zo ‘normaal’ zijn. Ik begrijp dat de jonge generatie de aandacht kan gebruiken, maar marketing maakt nog geen goed ontwerper. Wel beroemdheden, maar dat is een ander beroep.

Ik mijd de schijnwerpers. Interessante gesprekken over design zijn welkom, maar ik praat niet graag over mijn werk. Op televisie lijk ik nergens op, en een groot ego staat een goed ontwerp alleen maar in de weg.

Vorm mag een ontwerp nooit domineren. Zo zijn uurwerken vaak opzichtig en onnodig gedetailleerd. Bij Rado kon ik naar een eerlijke, elementaire vorm in hightechkeramiek zoeken, en daarom klikte het ook : omdat het merk niet bang is van experimenteren en zich nooit tot één kastvorm heeft beperkt.

Ik moest veel zelf leren. Toen ik afstudeerde, wist ik amper hoe dingen gemaakt werden. Als docent wilde ik met de studenten dan ook graag een portfolio van materialen en processen opstellen. Helaas wilden de meesten vooral scoren met hip design, de rest vonden ze wel op Wikipedia.

Ik ben geen natuurtalent. Ik teken niet bijster goed, en ik ben slecht georganiseerd. Als werknemer zou geen enkel bedrijf me willen.

Less but better, denk ik vaak. Ook als bedrijfsleider. Toen we de stadstram van Hannover ontworpen hadden, dreigden we zelfs te groot te worden, met twintig mensen op evenveel projecten. Zover heb ik het niet laten komen. Ik wil opdrachten aannemen omdat ze waardevol zijn.

De veelzijdige Britse ontwerper Jasper Morrison (50) opende in 1986 zijn Office for Design in Londen.

Het bureau heeft ondertussen filialen in Parijs en Tokio.

Na een eerste project in 2007 verzorgt Morrison nu ook de r5.5-collectie van het Zwitserse Rado.

Info : www.jaspermorrison.com. Voor Rado : 02 558 38 82, www.rado.be.

Door Wim Denolf – Foto Saskia Vanderstichele