Japan voor beginners

Collega's en vrienden zingen de stress weg in een karaokebar. © GETTY

10 VRAGEN AAN JAPANSE BELGEN OM HET LAND BETER TE BEGRIJPEN

1. Waarom zijn Japanners zo gek op karaoke ?

“Een karaokebar is de ideale plek om tijd door te brengen met vrienden of collega’s”, zegt Ayako Morimoto, die sinds vijftien jaar in Antwerpen woont en voor een havenbedrijf werkt. “Er zijn meerdere redenen waarom Japanners van karaoke houden : het is goedkoper dan op restaurant gaan, we houden van zingen, en het is voor velen een geweldige manier om stress te verminderen. Ik voel me altijd beter na een karaokesessie. Zelf zing ik liever in een karaokebox die je afhuurt met vrienden, dan in een publieke karaokebar. Ik ga meestal voor Japanse liedjes, maar soms kies ik een Engelstalig nummer van The Beatles. De laatste keer dat ik een karaokebox bezocht was vijf jaar geleden in Tokio, er zijn er helaas geen in Antwerpen !”

2. Wat is voor u het belangrijkste feest van het jaar ?

“Nieuwjaarsdag is mijn favoriete feest omdat het een nieuw jaar inluidt”, zegt Julia Kazuko Tase, die tien jaar geleden van de Japanse kuststad Kochi naar Oostende verhuisde, om samen te wonen met haar Belgische man. “Japanners vieren die dag bijna op dezelfde manier als Belgen: op 1 januari komen familieleden gezellig samen om te eten. Kinderen krijgen zakgeld, verpakt in een kleine, versierde envelop die pochibukuro heet. Veel vrouwen dragen een kimono, en de meeste Japanners bezoeken die dag een heiligdom of tempel om elkaar geluk te wensen. Sommige Japanners trekken naar de zee om de eerste zonsopgang van het nieuwe jaar te zien.”

Julia, die na haar aankomst in West-Vlaanderen een boek schreef over België, om andere Japanners te informeren over de cultuurverschillen, viert nieuwjaarsdag op de Belgische manier. Maar ze herinnert zich de Japanse feesttafel nog goed: “Een typisch Japans feestmaal op nieuwjaarsdag bestaat uit osechi, een verzameling kleine gerechten en hapjes die de avond voordien klaargemaakt worden, zodat er op de feestdag niet gewerkt moet worden. Osechi wordt gepresenteerd in mooie, speciale doosjes. De hapjes, op basis van vis, vlees, groenten en rijst, zou je kunnen vergelijken met een koude schotel in België, met dat verschil dat elk gerecht een bepaalde wens symboliseert. Er zijn hapjes om je een goede gezondheid, veel geluk of een goede oogst toe te wensen. Vaak zit er kreeft in de doosjes, omdat de diertjes met hun kromme rug en lange ‘baard’ een oude man moeten voorstellen, symbool voor een lang leven. In België heb ik nog nooit osechi gemaakt, omdat het hier moeilijk is om alle nodige ingrediënten te vinden.” De titel van Julia’s boek is Belgie Hajime no ippo, Japans voor ‘Mijn eerste stap in België’.

3. Heeft elke Japanse vrouw een kimono en hoe draag je hem ?

“Een kimono is een traditioneel kledingstuk gemaakt van zijde, en wordt in Japan vaak van de ene op de andere generatie doorgegeven, als erfstuk”, zegt Ayako Morimoto uit Antwerpen. “Hij wordt vooral gedragen op officiële gelegenheden zoals bruiloften. Ik durf niet te beweren dat elke Japanse vrouw een kimono heeft, maar ik ben er vrij zeker van dat elke vrouw een yukata heeft, een zomerse, minder formele en katoenen versie van de kimono. Een kimono aantrekken is niet zo eenvoudig, je moet een aantal workshops gevolgd hebben voor je weet hoe je alle onderdelen moet vastmaken en knopen. Zo heb je onder meer een kussentje, koord en sjaal nodig, en moet je het kledingstuk op een aparte manier opbergen en bewaren.”

“Mijn zus en moeder wonen in Japan en weten allebei erg goed hoe je een kimono draagt”, zegt ballerina Aki Saito, die bij het Koninklijk Ballet Vlaanderen danst. “Ik ben helaas op mijn zestiende naar België verhuisd en heb nooit geleerd hoe je het kledingstuk moet vastknopen. In Japan heb ik één kimono hangen. Als ik die wil dragen, moet mijn zus me assisteren.”

4. Naar welk Japans restaurant gaat u als u iets te vieren hebt?

“In Antwerpen ga ik graag naar Santatsu op de Ossenmarkt of Minato op de Vlaamsekaai”, zegt Ayako Morimoto. “Voor een snelle hap ga ik soms naar Zaowang, op de Oude Koornmarkt en in de Scheldestraat. Hier maken ze geen traditionele sushi, eerder Europese sushi, met meer zoete of pikante sausjes die de pure smaak van de vis wat camoufleren, maar ik hou er wel van.”

“Als ik ramen wil, ga ik naar Yamato in de Francartstraat in Brussel, en voor sushi is Izumi in de Beeldhouwersstraat in Antwerpen mijn absolute favoriet”, zegt ballerina Aki Saito.

5. Welke plek in België geeft

u een beetje het gevoel

dat u in Japan bent ?

“De Japanse School in Brussel”, zegt Aki Vergels, een muzikante die sinds twaalf jaar in België woont bij haar Belgische man. Aki bespeelt de traditionele Japanse instrumenten koto en shamisen, en haar beide dochters gingen naar de Japanse School in Brussel. “De school blijft trouw aan de Japanse cultuur en het Japanse schoolsysteem. Zo is er bijvoorbeeld geen tijd voor een tienuurtje, maar heeft de school wel een grote turnzaal en speelplaats, en krijgen leerlingen ook vakken als arts and crafts en huishoudkunde.”

Julia Kazuko Tase voelt zich dan weer een beetje thuis in de Japanse tuin in het Koningspark in Oostende, waar ze woont. “Die tuin maakt me altijd rustig als ik wat opgejaagd ben. Ik voel me er dicht bij de natuur.”

6. Na sushi wordt ook ramen steeds populairder in het Westen. Hoe maak ik de perfecte ramen klaar?

“Ramen is een Japanse noedelsoep en ik ben er verzot op”, zegt Kanako Nakajima, die voor Mercedes-Benz in Maastricht werkt en twee jaar geleden van Japan naar Hasselt verhuisde, nadat zij en haar Belgische man zes jaar lang een langeafstandsrelatie onderhielden. “Minstens drie à vier keer per maand eet ik ramen. Helaas kunnen weinig Japanners de authentieke noedelsoep klaarmaken die je in een ramenbar kunt eten. Thuis eet ik vaak ‘instantramen’ : noedels uit een zakje, die je moet koken waarna je er allerlei groenten aan toevoegt zoals sojascheuten, zeewier of Chinese kool, en toppings zoals pijpajuin, een vel gedroogd zeewier en een hardgekookt ei. De echte ramensoep die je in een bar bestelt, wordt gemaakt van kippen- of varkensbouillon die uren moet trekken – daarom is het zo moeilijk om zelf te maken. Aan die bouillon worden dan allerlei ingrediënten toegevoegd, waarna de soep op smaak gebracht wordt met miso, sojasaus of zout. Mijn favoriet is tonkotsu ramen, op basis van een rijke, romige, varkensbouillon. Omdat ramen in Japan maar vijf tot acht euro kost op restaurant, doen weinig Japanners de moeite om de soep thuis te maken. Belangrijk : ramen mag je al slurpend opeten, dat bevordert de smaak.”

7. Het woord kawaii –

vertaald: schattig en mooi – is een populair begrip onder Japanse jongeren. Wat vindt

u kawaii in België ?

“Manneken Pis”, zegt muzikante Aki Vergels. “Hij is erg kawaii!”

“De nieuwe K3-meisjes ook”, vindt Julia Kazuko Tase uit Oostende. “In Japan is het dan weer erg typisch om Hello Kitty kawaii te vinden.”

8. Waar in België kan ik sake proeven ?

“De Japanse rijstwijn vind je in sommige Belgische supermarkten,” aldus Julia Kazuko Tase, “of in de Japanse supermarkt Tagawa in Brussel, op de Vleurgatsesteenweg. Sommige sake is droog van smaak, andere zacht. Je kunt de wijn warm of koud drinken. Persoonlijk drink ik hem niet erg graag, maar ik gebruik wel een bepaald type sake, Haku-shika genaamd, om mee te koken. Dat geeft sommige gerechten een pittige toets.”

9. Japanners zijn doorgaans erg beleefd, discreet en respectvol. Wat vindt u van Belgen?

“Naar mijn ervaring zijn chauffeurs en fietsers in België minder hoffelijk dan in Japan, Belgische studenten in groep gedragen zich arroganter en luider, en kleine kinderen hebben hier minder respect voor hun ouders, grootouders en de natuur”, zegt Kanako Nakajima uit Hasselt. “Hoewel de meeste Belgen erg vriendelijk, eerlijk en soms wat gereserveerd zijn, zoals Japanners, valt het mij vooral op dat kinderen hier met minder regels opgevoed worden. In Japan bestaan er wel honderden regels, lesjes of gezegden die kinderen voortdurend te horen krijgen, zoals : de aarde is geen vuilnisbak, gooi nooit iets op straat, wees lief voor oudere mensen, doe één goede daad per dag. Of ook : de zon kan je zien – wat betekent dat je nooit iets stouts mag doen, zelfs niet als niemand het kan zien. Voor ons is het heel natuurlijk om daarnaar te leven.”

“Japanners leven gemakkelijk volgens zulke afspraken omdat individuele verlangens ondergeschikt zijn aan het belang van de groep”, zegt Ayako Morimoto.

10. Wat neemt u mee uit België als u Japan bezoekt?

“Chocolade!”, antwoorden zowat alle Japanners in België. Van chocolade uit de supermarkt tot fancy pralines van bij de chocolatier. “Japanners zijn verzot op Belgische chocolade”, zegt Ayako Morimoto. “Ik vertrek binnenkort voor twee weken naar Japan en heb al een hele voorraad ingeslagen. In Japan zal ik dan weer enkele typische snacks en snoepjes kopen om terug mee naar België te nemen, zoals dorayaki, een pannenkoek gevuld met een zoete pasta van rode bonen.”

Tekst Elke Lahousse

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content