Modern wonen onder verweerde balken : in de schaduw van de majestueuze kerk van Halle ontdekten we achter twee oude geveltjes een interieur dat hedendaagse vormgeving verzoent met de warmte van toen.

Even dachten we eraan om naar het platteland te trekken, maar weet je, in de stad wonen is zoveel gezelliger en handiger. ’s Middags komen de kinderen naar huis en zelden heb ik een wagen nodig om ze ergens heen te brengen. Wij doen alles te voet, dat is een luxe”, aldus het warme pleidooi van Anne De Clercq voor wonen in de binnenstad. “Bovendien hou ik ontzettend veel van oude huizen, die zoveel charmanter verouderen dan nieuwe, die meestal saaier zijn”, vertrouwde ze ons ook toe toen we haar woning verlieten. Haar boodschap is duidelijk : “In moderne huizen en steden is alles recht en uniform, ik hou van dingen die een beetje krom en onvoorspelbaar zijn.”

Er is iets van : nieuwe huizen zitten soms te functioneel in elkaar. Een oud pand is avontuurlijker: vaak is het ruim bemeten en valt er op de gekste plaatsen licht binnen of is er onverwachts ergens ruimte over. Zeker als het gaat om een gebouw dat niet het grondplan heeft van een gewoon rijtjeshuis, met achter elkaar liggende vertrekken geflankeerd door een gang. Zoals deze allesbehalve stereotiepe woning van Anne De Clercq en Luc Dereu. Alleen al de ligging is prachtig, bijna onder de gotische bogen van de kerk in het Vlaams-Brabantse Halle. Binnen zijn er spectaculaire dieptegezichten, omdat deze woning zich uitstrekt over twee huizen, waarin Anne op de gelijkvloerse verdieping een modezaak runt. “Aanvankelijk bewoonden we maar één pand, dat we jaren geleden kochten. Vervolgens konden we het huis hiernaast huren en mochten we hier en daar een zijmuur doorbreken, zodat de twee nu in elkaar overlopen. Op die manier kwam er een extra grote woning tot stand bestaande uit twee delen die niet naadloos op elkaar aansluiten. Tussen keuken en woonkamer is er een niveauverschil van drie treden, wat visueel erg leuk is.”

Kleuren en materialen

De grote keuken en de lager gelegen woonkamer zijn dan ook anders van sfeer. De kookruimte heeft een effen plafond en achteraan grote vensters waardoor overdadig veel licht naar binnen valt. De stijl is veeleer hedendaags. Als basis werd Ikea-meubilair gebruikt, dat werd geschilderd of met inoxplaat bekleed. In het midden staat er een groot kookeiland met een marmeren blad, waar iedereen aanzit. Van daaruit kijk je naar een living met eeuwenoude balken en een monumentale haard. Deze kamer is intiemer en donkerder doordat er enkel aan de voorzijde, de noordkant, ramen zijn. Achter de woonkamer is er een diepbruin geschilderd kantoortje ondergebracht. “We zijn niet bang voor kleuren en zeker niet voor donkere tinten. Luc zou van alles zwart of donkerbruin schilderen. Wij menen dat kleuren het interieur voor de helft aankleden. Je hebt er minder meubels en decoratie door nodig”, legt Anne uit.

Ze meent dat een interieur een zekere verscheidenheid aan sferen mag hebben en dat er ook niet overal dezelfde materialen moeten worden gebruikt. “Dat merkten we toen we voor de verbouwing enkele architecten lieten komen. Samen met hen bezochten we een aantal projecten. Het viel ons meteen op hoe uniform veel moderne interieurs wel zijn : overal dezelfde sfeer, afwerking en materialen. Dat is eentonig. Het onvoorspelbare van een oud huis moet ook in de afwerking kunnen worden doorgetrokken. Onze keuken, slaapkamer, woonkamer en bureau zijn allemaal anders en toch zit er een zekere harmonie in. Alles uniform betekent minder persoonlijkheid.” En dus merk je hier naast de strakke en gladde wanden ook ruwe elementen, balken en planken op. In de slaapkamer zorgt het oude spant voor een non-conformistisch accent. “Dergelijke elementen verdwijnen doorgaans als je met een architect werkt. Mochten we ooit een nieuwe woning bouwen, dan zouden wel een beroep doen op een bouwmeester voor de ruwbouw, maar het interieur zouden we weer helemaal zelf opknappen.”

Luc en Anne hebben hier immers ook vaak zelf de handen uit de mouwen gestoken. “De ideeën putten we onder meer uit tijdschriften. En Luc, die met zijn bedrijf Fashion Industry kleding importeert, reist veel en heeft nogal wat huizen bezocht. Op die manier kun je aan de aannemer precies uitleggen wat je wilt. Maar zelf werken is ook leuk en handig, want je kunt niet alles door een ander laten maken. Het inrichten van een oud gebouw vergt toch heel wat improvisatie, en dat kun je het best zelf doen.” Het resultaat is wat Anne zelf graag noemt “een avontuurlijk huis”, met verschillende zithoeken en een slaapkamer onder de pannen. “Als we hier ’s morgens wakker worden en de zon schijnt in ons gezicht, dan dromen we wel eens weg en wanen we ons even ergens in een ouderwets landhuis in New England. Dat is een heerlijke luxe !” n

Tekst Piet Swimberghe l Foto’s Jan Verlinde

“Het viel ons altijd op hoe uniform veel moderne interieurs wel zijn : overal dezelfde sfeer, afwerking en materialen. Dat is eentonig.”