‘Ik had geen geld voor iets anders’

Marine Serres voorjaarscollectie kreeg de titel Marée noire mee, oftewel ‘olievlek’, want milieurampen houden haar erg bezig en liggen aan de basis van een “project van lange adem”, waarin ze regenerated stukken verwerkt.

Je bent een van de eerste ontwerpers die met gerecycleerde materialen werkten. Was dat vanaf het begin al je bedoeling?

“Ja. Ik werkte al zo tijdens mijn studie aan La Cambre; ik had simpelweg geen geld voor iets anders. Het was geen politiek statement, want ik sprak er nooit over, tenzij men ernaar vroeg. Het ging voor mij om het transformeren van materialen die vroeger een deel waren geweest van iets anders, niet noodzakelijk van mode. Die verandering boeide me. In mijn vierde jaar gebruikte ik onder andere dekzeilen, waar ik regenjassen van maakte. Toen ik mijn eigen merk begon, besloot ik al vanaf de eerste show dat dit was wat ik ging doen. Om iets op te bouwen moet je iets doen wat je na aan het hart ligt en wat je kunt – en goed kunt.”

Hoe hou je het vol, nu de lijn steeds uitbreidt?

“Ik werk heel hard, en ik voer nieuwe systemen in. Ik onderhandel ook lang met ateliers en fabrikanten. Het is elke dag anders, en dat inspireert en maakt deel uit van de identiteit van het merk. Ook al komen we dagelijks voor problemen te staan. Als je niet dol bent op upcycling, vintage en dingen transformeren, heeft het geen zin. We hebben nu besloten dat onze upcycled-collectie Regenerated zal heten, en dat het betaalbaar moet blijven. Neem nu een van mijn projecten van de afgelopen zes maanden: ik wilde een jurk van regenerated sjaals maken die evenveel kostte als een stuk dat niet geüpcycled was.”

Dus recycleren en transformeren is duurder dan iets nieuws maken?

“Ja. In de normale productie komt de stof kant-en-klaar van de fabrikant en dan hoeft die alleen maar geknipt te worden in het atelier. Bij upcycling moet je eerst de stoffen vinden, ze per kleur sorteren en soms per materiaal, ze wassen en dan een patchwork maken, want vaak is er niet genoeg stof. Daar komt nog bij dat de fabrieken meer geld vragen om een patchwork van verschillende panelen te snijden. We vinden wel oplossingen, maar het is een werk van lange adem. Alle kleren die van regenerated stoffen gemaakt zijn, hebben een tag op het etiket waarop staat waar de stof vandaan komt, wanneer die gemaakt is – voor zover we dat weten – en waar het stuk gemaakt is, zodat je de stof echt begrijpt en ziet wat ermee gebeurd is. We hebben nu drie collecties: de White Line, met kleding voor dagelijks gebruik, de Gold Line, met hybride stukken, en de Red Couture Artisanale, die een herinterpretatie van couture is. Regenerated is de gemene deler, zodat we het concept zo ver mogelijk kunnen doorvoeren, en de kleding betaalbaar kunnen houden.”

Hoeveel stukken van de lente-zomercollectie zijn regenerated?

“Ongeveer de helft. Dat is echt het minimum voor mij. Ik denk niet dat regenerated de enige oplossing is, er zijn ook andere methodes, zoals het gebruik van gerecycleerde of nieuwe vezels. We werken met Italiaanse fabrikanten voor de wol en met de Fransen voor moiré. We werken al van in het begin actief met hen samen en ze willen ook nieuwe uitdagingen aangaan. Ik denk dat het voor hen interessant is om geconfronteerd te worden met onze visie, en met ons, omdat we hoge eisen stellen en interessante resultaten bekomen. Ik stel mezelf elke dag vragen over wat er gaande is en wat ik doe. Tegelijkertijd moet ik realistisch blijven en een combinatie zoeken van mijn esthetiek, de boodschap die ik wil overbrengen en de manier waarop we produceren: een kledingstuk is meer dan een kledingstuk. Hoe is het gemaakt, waar komt het vandaan, waar verwijst het naar, dat telt ook.”

Welk silhouet brengt jouw boodschap het beste over?

“Look 28, een jurk die volledig van beddenlakens gemaakt is. Dat is voor mij hét symbool van een stuk dat je elke dag kunt dragen, dat niet duur is, maar dat toch typerend is voor ons: het is volledig regenerated en het klopt.”

ID

– Geboren op 13 december 1991 in Brive-la-Gaillard, Frankrijk.

– Ze studeerde mode aan La Cambre in Brussel. Daarna liep ze stage bij onder meer Alexander McQueen, Dior en Maison Margiela. Ze werkte ook een jaar voor Balenciaga.

– In 2017 won ze de prestigieuze LVMH-prijs voor jonge modeontwerpers.

– In februari 2018 debuteerde ze tijdens de Parijse modeweek met haar eerste collectie.