Oog voor detail, een adembenemend kader en ontspannende behandelingen. De Aghadoe Heights Spa in Killarney benadert de ultieme definitie van welzijnstempel. Verslag van een zinnenstrelende reis naar het land der Kelten.

Ik behoor tot de categorie van hyperkinetische en moeilijke kuurklanten. Een machine die ultieme relaxatie belooft en waarvoor je een half uur naar het plafond moet staren is echt niet aan mij besteed. De welness-industrie mag er dan de rendabiliteit van automatisering in vinden, op mij heeft dat hetzelfde effect als een uur de motor stilleggen wegens monsterfile op de E40. Verlammend nietsdoen terwijl je denkt aan duizenden zaken die nog moeten gebeuren. Komt daar nog bij dat ik me in kuuroorden snel erger aan details. Omdat naar mijn gevoel welzijn alleen bereikt wordt in een staat van perfectie. Een massage met slappe handjes maakt me onmiddellijk nerveus. Storende geluiden doen me afknappen. En gerafelde badjassen die honderden naakte lijven verraden, veroorzaken bij mij een acute aanval van smetvrees. Het feit dat ik beroepsmatig al menige spa mocht bezoeken heeft de zaken alleen maar erger gemaakt. Immers, na één goede ervaring wordt de lat automatisch hoger gelegd. Om maar te zeggen dat een kuuroord naar mijn mening niet zo snel het predikaat van welzijnstempel verdient. Uitzondering op de regel is Aghadoe Heights. Toch zeker voor wie op zoek is naar stille rust en verkwikkende ontspanning.

De borsten van Danu Na een lange reis met tussenstop van twee uur in Dublin en nog drie kwartier vlucht in een vliegende sigaar, lijkt Killarney wel het einde van de wereld. In ieder geval van Europa. Zo blijkt ook als de deur van het vliegtuig wordt geopend en ik meteen een intense zuurstofshot te verwerken krijg. De Atlantische Oceaan ligt op een half uurtje rijden van hier en dat proef je. Een mens zou haast geen zin meer hebben om binnen in een kuuroord te gaan zitten. Maar de plicht roept. En eerlijk gezegd, ik kijk er wel naar uit. Het feit dat de Aghadoe Heights Spa zich een van de vijftien Aveda Concept Resort Spa’s ter wereld mag noemen, schept hoge verwachtingen. Terecht. Zo blijkt al snel.

Ik ben nog maar met één voet binnen en krijg onmiddellijk een glaasje vers sinaasappelsap aangeboden. Om vervolgens een vragenlijst in te vullen over mijn algemene gezondheidstoestand. Klein detail : de lijst wordt me aangereikt in een lederen map die veel weg heeft van een menukaart in een driesterrenrestaurant. Het blijkt een voorbode van wat komen zal : pure luxe. Immers, nog voor ik aanstalten maak om recht te staan, wordt een mandje met badslippers voor mijn neus geplaatst. Vervolgens begeleidt een vriendelijke onthaalhostess me naar de kleedkamer, die van al het mogelijke is voorzien : haardroger en stijltang om na het kuren perfect gekapt door de hotelgangen te flaneren, twee ruime douches met shampoo en douchegel, en verder alle denkbare producten voor gelaat, lichaam en haar. Alles van Aveda. De keuze om met dit Amerikaanse cosmeticamerk samen te werken blijkt weloverwogen. Zo vertelt Claire, de General Manager : “Aveda’s slogan Connecting beauty, environment and well-being sluit perfect aan bij onze doelstelling om de natuurlijke schoonheid van buiten naar binnen te brengen.”

Tijdens de rondleiding die daarop volgt, blijkt deze nogal ijle boutade alvast consequent gematerialiseerd. Getuige daarvan de organische architectuur met golvende muren en natuurlijke materialen uit de streek, zoals leisteen en eik. Het geheel oogt modern zonder koel te zijn. Bovendien werd aan elk detail gedacht. “Elke verzorgingscabine heeft een afzonderlijk regelbaar airco- en verlichtingssysteem en de muziek wordt aangepast aan de behandeling. Neusje van de zalm is ten slotte de Precious Stone Therapy Cabine, speciaal door ons ontworpen. Zo wordt aan de hand van specifieke kristallen, aroma’s, licht- en geluidstherapie opnieuw gestreefd naar een evenwicht tussen lichaam en geest.”

Helaas. Iemand is vergeten om de kristallen te bevochtigen en de perfectionistische Claire trekt onverwijld op onderzoek uit. Ik besluit dan maar om in afwachting van mijn eerste behandeling de Thermal Suite te verkennen. Van de Laconium gaat het vervolgens naar de Hammam, Rock Sauna en Aroma Grotto. Tussen elke zweetsessie door is er mogelijkheid tot afkoeling in de Tropical Rain Shower, Aghadoe Hill Mist Shower en Deluge Shower. Stuk voor een stuk bieden deze douches een unieke ervaring door de combinatie van hemelse aroma’s en lichttherapie. Eén uur en vijf stortbaden later vlei ik me voldaan neer op een verwarmde tegelfauteuil. Ik staar naar de in mistnevels gehulde bergtoppen, terwijl regendruppels neerpetsen op de grote glaspartijen die uitzicht geven op een panorama dat tegelijkertijd overweldigend en rustgevend is. Vóór het christendom hier neerstreek, werd dit landschap niet voor niets beschouwd als een spirituele plaats. De twee bergen die voor mij oprijzen worden in het Gallisch nog steeds Dha Chioch Danu genoemd. Vrij vertaald : de twee borsten van Danu, de moeder van alle goden.

Geurige kousen

Mijn dwalende gedachtegang wordt onderbroken door een zachte hand op mijn schouder. Tijd voor mijn gelaatsverzorging, de Elemental Nature Facial for Self-Renewal. Een mond vol, maar achteraf blijkt geen enkel woord overbodig. Nog voor de behandeling begint, krijg ik een kruidenthee en een nieuwe vragenlijst. Ondertussen worden mijn voeten ondergedompeld in een warmwaterschaal. Shirley scrubt en masseert, terwijl ze in het sappige, lokale accent informeert naar mijn stemming. Mijn slaapberovende dochter van twee jaar in gedachten kan ik maar één woord bedenken : moe, moe en nog eens moe. Het antwoord dat daarop volgt is hartverwarmend : ” What you need is some comforting.” De komende negentig minuten zal ze de daad bij het woord voegen. Ik word van kop tot teen verwend. Letterlijk en figuurlijk. Vooraleer Shirley aan de hoofdhuidmassage begint, stopt ze mijn voeten in Lavender Spa Booties, een soort vooraf verwarmde geurige kousen die ze in haar onnavolgbare taaltje ‘ toastie tows‘ noemt. Wat daarna volgt, kan ik niet meer herhalen wegens zwevend tussen intens genieten en een haast comateuze slaap. Gelukkig stelt Shirley na afloop voor om even op mijn positieven te komen in de relaxatielounge. Terwijl ze vers fruit en een kruidenthee voor me haalt, kruip ik gewillig onder de warme, knusse deken. Een zacht naar lavendel geurend oogmasker en een hoofdtelefoon liggen ter beschikking, mocht ik me nog even willen afschermen van de wereld. Twee dagen en vijf behandelingen later lijkt het onmogelijke gebeurd. Voor het eerst sinds de geboorte van mijn dochter, twee jaar geleden, voel ik me opnieuw fit en uitgeslapen. Het lijkt wel toverkunst. n

Tekst Pascale Baelden

Aan de hand van kristallen, aroma’s, licht- en geluidstherapie wordt er gestreefd naar een evenwicht tussen lichaam en geest.