Lene Kemps
Lene Kemps Lene Kemps is de hoofdredactrice van Knack Weekend.

Het is een beetje als bij de vogels. In januari, moment van goede voor-nemens, trekken we massaal naar de fitness. Klassiek is dat. Dat we het massaal niet volhouden is al even voorspelbaar. In april gloeit en knippert die gymkaart in onze handtas en in mei horen we luid hoongelach opstijgen uit onze portefeuille : hebben we weer eens een fortuin betaald om niet te moeten bewegen. Het is een zo vaak voorkomend verschijnsel dat er zelfs psychologische research naar is gebeurd. Paying Not to Go to the Gym, is een onderzoek van Stefano DellaVigna en Ulrike Malmendier, dat bewijst wat we eigenlijk allemaal wel weten : we overschatten onszelf en onze wilskracht. We kopen meteen een jaarabonnement omdat we denken dat we zullen veranderen. Ha ! Maar we hebben ook gemoedsrust gekocht, want we zijn echt wel van plan om te fietsen, te roeien of te lopen, en we kunnen er elk moment aan beginnen.

Ik ben er ondertussen aan begonnen. Ik. De typische kluns van de turnles. Ik haatte alles aan die lessen gymnastiek : de akelige turnpakken, de naar zweet ruikende kleedkamers, de dwaze oefeningen. Als je naar boven moest klimmen op dat touw, bleef ik onderaan op die knoop zitten. En zo was er een zaal vol ’toestellen’ die een soort hindernissenparcours vormden : hoe kon ik ze vermijden ? Turnles bracht je terug naar de essentie van op school zitten : overleven.

Maar toch, na jaren van alleen maar lezen en tv-kijken, kun je de waarheid niet meer ontlopen : bewegen is gezond. Blijkbaar hebben we dat uiteindelijk toch met z’n allen beseft want we zijn massaal aan het sporten gegaan (p. 38). Het maakt eigenlijk niet uit wat je doet, maar je moet van die zetel af. En de beste raad die ik ooit gekregen heb, is : doe iets wat je graag doet, want alleen dat houd je vol. Ik heb de Start to Run gedaan met de podcast van Evy-zij-leerde-haar-volk-lopen-Gruyaert in mijn oren, maar ik heb eigenlijk nooit graag gejogd. De hele tijd dacht ik : waarom doe ik dit ? En die joggerstrance of runner’s high heb ik nooit bereikt. Ondanks de beweging, verveelde ik me te pletter. Ik heb Bikramyoga geprobeerd, maar ik transpireerde plasjes, had zo’n rood hoofd dat ik dacht te ontploffen en kreeg geen woord meer uitgebracht. Callanetics, maar ik transpireerde niet en kon de hele tijd blijven doorpraten, en dat leek me dan weer te makkelijk. Van de crosscountrytrainer had ik na een jaar zulke dikke kuiten dat ik niet meer in mijn favoriete laarzen kon, dus dat was ook afgelopen. En nu doe ik exact waar ik zin in heb : yoga als dat goed voelt, oefenen met wat vreemd uitziende apparaten als ik stoer wil doen, en uiteindelijk, wandelen. Iedereen kan het, je hebt er alleen een goed paar schoenen voor nodig en je hoeft geen abonnement te kopen. Ik kan het iedereen aanbevelen.

lene.kemps@knack.be

LENE KEMPS

Met een jaarabonnement in de fitness kopen we meteen ook gemoedsrust, want we zijn echt wel van plan om te fietsen of te lopen, we kunnen er elk moment aan beginnen…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content