Al zullen de rokjes en jurken die de winkels halen misschien net een tikje langer zijn en wat minder inkijk bieden, na de modeweken in New York, Londen, Milaan en Parijs, is het duidelijk dat de zomermode 2010 kort en transparant wordt. Maar behalve over mode is er, met de defilés als achtergrond, weer fel gediscussieerd over de maat van de modellen en het gebruik van Photoshop (omdat zowel in Groot-Brittannië als Frankrijk stemmen opgaan om het digitaal manipuleren van foto’s wettelijk aan banden te leggen).

Ontwerper Karl Lagerfeld, nooit verlegen om een stoere uitspraak, had nog een uitsmijter van jewelste. Hij reageerde fel op de veel besproken aankondiging van het Duitse blad Brigitte om vanaf volgend jaar niet meer met professionele modellen maar met gewone vrouwen te werken. Het blad was ten prooi gevallen aan vrouwen met overgewicht, vond de ontwerper. “Van die dikke mama’s die voor tv zitten met zakken chips en zeggen dat dunne modellen lelijk zijn.”

Niet fijngevoelig van de modekeizer, maar uiteindelijk wel nuttig om reacties uit te lokken. Bottomline van de polemiek over hoe mager modellen kunnen zijn, en hoeveel Photoshop je kunt gebruiken om beelden op te smukken, is de vraag of dit meisjes en vrouwen (en ook mannen trouwens) opzadelt met een onrealistisch ideaalbeeld, zo veraf dat ze er gebukt onder gaan. Eigenlijk is er geen correct antwoord, laat staan dat je het in regels kunt vastleggen. Is maat 34 oké of moet het minstens 36 zijn ? Mag je digitaal iemand afslanken of daarentegen grotere borsten geven, of mag je alleen wat pukkeltjes en schaduwen retoucheren ? En een defilé of modereportage met onwezenlijk mooie modellen kan voor de enen een esthetische ervaring zijn, voor anderen een bron van frustratie.

De verdienste van het aanhoudende debat hierover is dat er geleidelijk maar zeker diversiteit ontstaat in de vorming van het actuele schoonheidsideaal. Een blote en volumineuze Beth Ditto sierde in het voorjaar de cover van het nieuwe magazine Love. Terwijl Oprah Winfrey enkele jaren geleden nog moest afvallen voor de cover van de Amerikaanse Vogue, kon de volslanke zangeres Jennifer Hudson iets later zo op diezelfde Vogue. Een foto van een naaktmodel met maat 44 en een buikje in het Amerikaanse Glamour zorgde voor een positieve hype op internet.

De discussie over digitale beeldmanipulatie trekt dan weer de aandacht op het feit dat foto’s inderdaad bewerkt worden. Maar Photoshop is eigenlijk bijzaak. Het is een technisch hulpmiddel, efficiënt maar het blijft een hulpmiddel. Te vergelijken met straffe make-up of ‘digitale’ plastische chirurgie. Een banvloek op computermanipulatie, of een verplichte vermelding dat het om een bijgewerkt beeld gaat, leidt vooral de aandacht af van de essentie : dat we maar één schoonheidsideaal lijken te hebben. Daar moet het debat over gaan.

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke