In ons designrapport, elders in dit nummer, leest u alles over de invloedrijkste ontwerpers van het moment. Maar wie zijn de designers van morgen ?

NACHO CARBONELL

heeft talent. En daarnaast ook zowat alle attributen om in snel tempo een designsuperster te worden : opvallend voorkomen, dito naam, hype en buzz en liefdesbrieven in de gespecialiseerde pers, de steun van instituten als de Rossana Orlandi en Droog Design. Plus, zien we op zijn website, nu al een personal asisstant. Carbonell studeerde aan Eindhoven en woont daar nog altijd (hij leeft en werkt in een omgebouwde kerk). Carbonell is, net als die andere jonge Spanjaard Jaime Hayon, een showman. Maar waar Hayon gespecialiseerd is in soms al te lieflijk sprookjesdesign, heeft Carbonell meer met horror. De stoelen uit zijn Skin-collectie zijn gevuld met plastic darmen. De stoelen en banken van de bij Orlandi voorgestelde collectie Evolution hebben insectachtige cocons. In april was hij een van de deelnemers aan Craft Punk, een fel opgemerkt evenement tijdens de designweek van Milaan, en in juni toonde hij tijdens Design Miami/Basel (dat hem uitriep tot Designer of the Future) een Vruchtbaarheidsgrot. Brad Pitt kocht in Basel drie stukken uit de Evolution-collectie, voor min of meer 199.000 dollar, aldus de gespecialiseerde pers.

Carbonell : de meest bejubelde beoefenaar van knutselkunst van het moment.

www.nachocarbonell.com

MARTINO GAMPER

hoort al bijna niet meer in dit lijstje met aanstormend talent : zijn grote doorbraak, met het project 100 Chairs in 100 Days, dateert al van twee jaar geleden. De Italiaan ontwierp toen, zoals de aandachtige lezer al had begrepen, honderd stoelen in honderd dagen. Gamper, die is opgegroeid in het Italiaans Zuid-Tirol, assisteerde als tiener hij een plaatselijke meubelmaker, waarna hij de wereld rondreisde om uiteindelijk te belanden bij een andere streekgenoot, Matteo Thun, een designer met Memphis-pedigree. Gamper werkte drie jaar in diens studio in Milaan. In 1997 verhuisde hij naar Londen, waar hij een opleiding begon aan het Royal College of Art. Hij woont er nog altijd. Bij zijn interessantste projecten : Gio Ponti Translated by Martino Gamper (waarvoor hij meubilair van Ponti voor het Hotel Parco dei Principi in Sorrenti recycleerde, onlangs nog in Z33 in Hasselt te zien) en een soortgelijk initiatief met Thonetstoelen, voor The Conran Shop.

www.gampermartino.com

PIEKE BERGMANS

is al een jaar of twee opvallend aanwezig in Zona Tortona, de Milanese wijk die tijdens de designweek van april telkens kortstondig maar heftig wordt getransformeerd tot meubelparadijs. De 31-jarige designer, die gestudeerd heeft in Eindhoven (Design Academy) en Londen (Royal College of Art), lijkt net als haar landgenoot Maarten Baas gespecialiseerd in het vervormen van materialen en voorwerpen (voorbeeld : Chanel No ?, een dronken parfumflacon). Ze lijkt geobsedeerd door het idee van virussen en gaat graag de confrontatie aan met bestaande voorwerpen. Bijvoorbeeld door heet, vloeibaar kristal te gieten over een stoel van Charles en Ray Eames ; de gehavende stoel dient uiteindelijk als piëdestal voor een kristallen vaas (dat project heet Vitra Virus : ze vernielde ook meubelen van onder anderen de Bouroullecs, Maarten Van Severen en Jean Prouvé). Bergmans zegt zelf dat ze materialen onderzoekt en dat ze benieuwd is wat ze met een materiaal kan doen. “Vanuit dat oogpunt komt een product tot leven. Ik neem de tijd om te onderzoeken en te experimenteren. Mijn design hangt af van wat ik onderweg tegenkom.”

Bergmans is alvast een legende in Parijs : haar werk was er te zien bij Tools Galerie, de meest vooruitkijkende vitrine voor ontwerptalent in de Lichtstad.

www.piekebergmans.com

MICHEL CHARLOT,

een 25-jarige Zwitser, is een telg van ECAL in Lausanne, allicht de beste designschool van Europa. Voor zijn elegante Boîtes à poser sur une table, een set tafelcontainers, kreeg hij vorig jaar de Grand Prix du Jury tijdens Design Parade, het toonaangevende designfestival van Hyères in Zuid-Frankrijk (zie ook Constance Guisset, verderop). Eerder kreeg hij al een beurs van de Stichting Ikea (met als resultaat een aluminium krukje). Charlot ontwierp ook een indrukwekkende hanglamp in Eternit, de Mold, voorgesteld tijdens Design Miami Basel, en opgepikt door het designdepartement van het Franse warenhuis Le Bon Marché. Afgelopen zomer stelde hij zijn recente projecten voor in Villa Noailles, met onder meer de resultaten van zijn residentie bij de legendarische porseleinmanufactuur van Sèvres.

CONSTANCE GUISSET,

afgestudeerd aan les Ateliers de l’Ensci in Parijs en opgeleid bij de Bouroullecs (ze speelt ook handbal en werkte even als assistent van een Japans parlementslid in Tokio), werd vorig jaar voor het eerst opgemerkt tijdens de toonaangevende designmanifestatie Design Parade in Hyères. Daar kreeg ze de publieksprijs voor haar Duplex, een opvallende (want onverwachte) hybride van vogelkooi en aquarium. Eerder kreeg ze al een Grand Prix du Design de la Ville de Paris, in de categorie debutanten. Haar werk was te zien op de Biënnale van Saint-Etienne en tijdens de designweek van Milaan, op de immer druk bezochte tentoonstelling van VIA, een Frans overheidsinitiatief ter ondersteuning van de meubelindustrie. VIA financierde haar Dancing Chair, een schommelstoel, en de Tri3, een ingenieuze (maar ook bevallige) verticale vuilnisbak, voor gesorteerd afval. Ook leuk : Funambule, een zwart bestek waarvan de onderdelen kunnen worden gebruikt als tafelsculptuurtjes (geselecteerd voor de Prix Emile Hermès). Voor zowel de Tri3 als Funambule werkte Guisset samen met Gréory Cid.

www.constanceguisset.com

MAX LAMB,

geboren in 1980 in St Austell, Cornwall, werkte na zijn opleiding aan Northumbria University als design consultant voor Ou Baholyodhin Studio in Londen. Hij bleef terzelfder tijd voor zichzelf ontwerpen en studeerde verder aan het Royal College of Arts, waar hij afstudeerde met het project Exercises in Seating. De dag nadat hij zijn diploma behaalde, begon hij meubilair te ontwikkelen voor de limited edition-collectie van Tom Dixon. In de zomer van 2007 begon Lamb zijn eigen studio. Hij is geïnteresseerd in het combineren van local en global : van obscure plaatsgebonden technieken en nieuwe technologieën. Een passie die nog sterker werd na reizen naar onder meer China, India en Nigeria. Hij kreeg de Designer of the Future Award van Design Miami/Basel in 2008. Lamb is allicht de meest ambachtelijke ontwerper in deze top 10.

www.maxlamb.org

PETER MARIGOLD,

35, ontwierp een van onze favoriete meubelen van het jaar : de SUM-wandrekjes in kersenhout, een herinterpretatie van een ouder ontwerp voor de gereputeerde Britse fabrikant SCP. Marigold lijkt gespecialiseerd in simpele, maar briljante rekjes (zoals de reeks Make/Shift, onder meer gemaakt van fruitkisten). Maar hij kan natuurlijk wel meer : zie bijvoorbeeld de recente collectie Palindrome (kasten en tafeltjes waarvan de beide, schijnbaar symmetrische helften met verschillende technieken zijn vervaardigd).

De in Londen geboren en getogen designer woont en werkt in Hampstead en Stoke Newington met zijn partner, illustratrice Orly Orbach, en hun huisslak Marvin. Marigold deed in april mee aan Craft Punk, een populair evenement van Design Miami en modelabel Fendi tijdens de designweek van Milaan (hij maakt er live tafeltjes met gerecycleerd leder uit de fabriek van Fendi).

Bij zijn fans rekenen we ontwerper Paul Smith (die hem verschillende projecten toevertrouwde) en designer Ron Arad, Marigolds professor aan het Royal College of Art : hij hing een aantal Make/Shift-rekken in zijn eigen woning.

www.petermarigold.com

RAW EDGES

is het gezamelijk verbond van de 33-jarige Yael Mer en Shay Alkalay, een koppel uit Tel Aviv afkomstige designers met hoofdkwartier in Londen, waar ze beiden zijn opgeleid aan het Royal College of Art in Londen. Hun doel : nooit geziene voorwerpen creëren. Shay is gefascineerd door het bewegen functioneren en reageren van de dingen, Yal richt zijn focus op het transformeren van tweedimensionale materialen in gebogen, functionele vormen. Sinds hun afstudeerproject, in 2006, kregen ze een pak prijzen : British Council Talent Award, iF Gold Award en de Designer of the Future Award. Hun werk is tentoongesteld door onder meer de invloedrijke Rossana Orlandi in Milaan, en opgenomen in de verzameling van het MoMA in New York en het Design Museum in Londen. Hun belangrijkste meubel tot nu is Stack, een imposante ladekast (in productie bij het bijdetijdse Britse merk Established & Sons). De Nederlandse fabrikant Arco pikte vorig jaar hun Pivot op, een openklapbaar muurkastje.

Mer en Alkalay zoeken hun inspiratie onder meer in de films en video’s van Michel Gondry. Noem hun meubilair gerust even speels, en vol verbeelding.

www.raw-edges.com

Door Jesse Brouns