Gezellig zit ik met vriendin G op een terras. Net genoeg zon, net genoeg cocktails en net genoeg energie om de wereld te veranderen (of tenminste toch het Vijfhoek-circulatieplan in Brussel dat wij rampzalig vinden). Naast ons komen twee goed uitziende meisjes zitten die meteen hun duckface oefenen en selfies nemen, bedoeld voor de Instagram- of Facebookaccount. Het volgende halfuur wordt gevuld met kreetjes over hoeveel likes hun foto’s al hebben. En plots voelen wij ons een tikje zielig. Behalve wij zelve, en dan nog niet elke dag, liket niemand ons leven. Hebben wij eigenlijk wel een leven? Het is als de spreekwoordelijke filosofische boom die omvalt. Is hij wel omgevallen als er niemand is om het te horen of te zien? Is het daar wel gezellig op dat terras als we het gebeuren niet fotograferen en delen?

Facebook staat vol opinies, grappen en ontboeze- mingen. Facebook is een tikje rommelig, met verjaarswensen en dwaze cartoons. Er passeert wel eens een feestje waarop je niet was uitgenodigd of een etentje dat je hebt gemist. Maar Instagram bekijken is nog een heel ander niveau van zelfpijniging. Instagram is de perfectie zelve. Elke foto lijkt een advertentie voor het eigen leven, is een moeiteloos elegant mood board; iedereen is artdirector geworden. Pascale Baelden heeft het in dit kin- dernummer (p. 26) specifiek over Instamama’s, een community van moeders die hun immer lachende kinderen en hun perfect georganiseerde leven delen. Tot groot jolijt en inspiratie van velen, tot klein verdriet en nijd van anderen.

Van alle sociale media is Instagram het ultieme voyeurismeplatform. Vroeger een eenvoudige app om foto’s te delen met vrienden en familie, is het een middel geworden om glad gefotoshopte plaatjes de wereld in te sturen. Ze worden door onbekenden bewonderd en geliked – en vaak ook wegens de vele volgelingen door bedrijven gesponsord. Niks mis mee natuurlijk, maar wie de Instagramaccounts en -discussies volgt, merkt dat iedereen op tijd en stond last heeft van hetzelfde gevoel: Instagram envy. Nijd en jaloezie.

De foto’s van gebruinde gezichten, zalige lunches en prachtig ingerichte woonkamers kunnen inspireren, maar ook frustreren. Reacties gaan van: dat wil ik ook proberen, tot: mijn leven is maar niks, ik wil dat van haar! Zegt schrijfster en comédienne Sara Benincasa terwijl ze de Instagramaccount van haar vriendin, de filmmaker Heather Fink bekijkt: “Zij is in Cannes of in New Mexico. Zij zit in Abu Dhabi voor een film. Zij vertrekt naar Neder-land. Zij was op het huwelijksfeest van Jared Harris op zijn jacht in Miami. Ik sta in een joggingbroek met vlekken bij de apothe-ker voor een nieuwe dosis Prozac en Klonopin.”

lene.kemps@knack.be

Lene Kemps

De foto’s van gebruinde gezichten, zalige lunches en prachtig ingerichte woonkamers kunnen inspireren, maar ook frustreren