Stads, modern en kosmopolitisch, zo wilden de eigenaars hun Antwerpse loft. Maar tegelijkertijd moest de enorme ruimte ook een zekere behaaglijkheid uitstralen. Het resultaat is een wel erg geslaagde evenwichtsoefening.

Een internationale havenstad als Antwerpen telt vele originele in-dustriepanden verbonden met de havenactiviteiten. Deze oude gebouwen, die vaak lang stonden te verkommeren, krijgen een nieuwe bestemming. Omgebouwd tot lofts, een fenomeen dat is overgewaaid vanuit New York, beleven ze een tweede jeugd. De oude hangars en pakhuizen zijn niets meer en niets minder dan grote open ruimten. Door middel van aangepaste verwarming, nieuw sanitair en elektrische installaties laten ze zich gewillig ombouwen tot een woonruimte die de bewoner naar wens kan indelen. Alleen kolommen, fabrieksplafonds of industriële ramen herinneren aan het verleden. Lofts zijn trendy en gewild in Antwerpen. Verwaarloosde buurten als het Zuid, het Eilandje en de omgeving van het Hessenhuis herleven op deze manier. Deze XXL-loft staat op het Zuid en was al jaren in het bezit van de bewoners, die pas enkele jaren geleden het plan om er ooit te gaan wonen ook uitvoerden. Het bijzonderste zijn de afmetingen : liefst 1600 vierkante meter. Size does matter, letterlijk in dit geval.

“Met een vooruitziende blik hebben we dit gebouw, een voormalige opslagplaats voor papierwaren, jaren geleden al gekocht. In 1987 om precies te zijn, een moment waarop het begrip ‘loft’ nog niet echt was doorgedrongen tot Europa”, vertelt de eigenaar. “We werken beiden in de modesector. Op onze vele reizen naar New York werd onze interesse gewekt door de lofts in SoHo. Niet alleen mooi industrieel erfgoed, ook die manier van leven leek ons wel wat, in grote, flexibele ruimten. We woonden toen al in Duitsland. En het toeval wilde dat we kort nadien de kans kregen om nog een loft in een oud industriepand te kopen. Net buiten Antwerpen, langs het kanaal bij ’s Gravenwezel. Die plek was zo magnifiek dat we hebben toegehapt. Voortdurend scheepvaartverkeer voor je deur, dat was echt geweldig ! We konden er bij wijze van spreken de boten uit het water tillen. Maar uiteindelijk moesten we een keuze maken en hebben we gekozen voor het stadse leven. Dat was de voorkeur van mijn vrouw. We zitten nu dichter bij het centrum en hebben geen last van files op de ring. Ideaal dus.” Voor dit gezin is deze loft een weekendverblijf. Door de week verblijven ze in het Sauerland, waar de beide kinderen school lopen. Eens in de zes weken komen ze naar Antwerpen.

Luxe

Het zijn de afmetingen die deze woning meer dan bijzonder maken : 1600 vierkante, vrij indeelbaar. Een zee van ruimte die je niet elke dag tegenkomt. Omdat alles overkapt was, besloten de bewoners om een gedeelte van het dak weg te halen : een vlak van twintig op dertig meter werd uit het schuine dak gehaald waardoor er een zonneterras ontstond. Aan de andere kant werd nog eens 160 vierkante meter dak weggehaald om meer licht in het interieur binnen te halen. Beide buitenruimten liggen in de diepte en dus uit het zicht van de belendende percelen, waardoor de privacy gewaarborgd wordt. “De resterende 850 vierkante meter zijn perfect om ons wonen en leven vorm te geven”, zegt de eigenaar. “Ik weet het : het is een ongekende luxe zoveel ruimte ter beschikking te hebben.”

Van op de straat oogt de papierwarenfabriek tamelijk anoniem, maar binnenin onthult het pand des te meer zijn persoonlijkheid. Een Amerikaanse goederenlift met open bovenkant brengt ons langzaam naar de hoogste verdieping. Bij het binnenkomen worden we meteen getroffen door het ruimtelijke gevoel : het zicht reikt tot in de keuken, zeker 35 meter verder. Rechts is de toegang tot het terras aan beide kanten omlijst door theatrale, cognackleurige gordijnen. De mise-en-scène is hiermee gezet. Een wandeling brengt ons langs het bureau, de living, de woonkeuken, het gastenverblijf, het dakterras, de ouderslaapkamer met badkamer en de twee kinderkamers met hun eigen badkamer.

Het duizelt ons even maar langzaam krijgen we grip op de plek en begrijpen we hoe ze in elkaar zit. Eenvoud is het sleutelwoord. “Ik had een duidelijk beeld van hoe ik de ruimte wilde benutten en hoe ik de verschillende functies aan bod wilde laten komen. Enerzijds wilde ik het loftgevoel van de oude industriële hal behouden maar tegelijkertijd ook privacy en intimiteit creëren. En dat krijg je als je de ruimte opdeelt in kleinere ruimten. Op zich worden dat dan eigen ‘werelden’. Ze worden afgebakend en behouden daardoor hun eigen persoonlijkheid. Al deze ideeën had ik al jarenlang in mijn hoofd maar ik moest iemand vinden die ze nog kon omzetten. Toen kwam ik op het idee interieurarchitect Geert Vankeirsbilck van het Brugse bureau Ligne V in te schakelen.”

Doorzicht

Vankeirsbilck sprak dezelfde ‘architectuurtaal’ en bracht ideeën aan voor de organisatie van de ruimten : “Het basisvolume had behoefte aan zichtlijnen, aan eenvoud, symmetrie en perspectief om zo een rustig geheel te vormen. Naast het beschikbaar hebben van een zee aan ruimte was het kunnen gebruiken van perfect en overvloedig daglicht echt een godsgeschenk. In het ontwerp is er bewust gekozen voor centrale dakkoepels en de herhaling van de grote schuifdeuren. Een zomerse dag laat het licht onwaarschijnlijk bewegen, van ’s ochtend vroeg tot ’s avonds laat. Vormelijk wilden wij niet afwijken van de twee grote assen langs de zijgevel. De centraal afgeschermde ‘woon-eilandjes’ in de middenzone laten intimiteit toe en zijn dan ook de leefzones. Zodra je de leefzone verlaat, overheerst het loftgevoel. Het woord minimalisme is tijdens het ontwerpproces nooit in de mond genomen. Er was tussen mij en de opdrachtgever altijd sprake van een zoeken naar zuiverheid, ruimtegevoel en geborgenheid zonder te vervallen in het creëren van aparte kamertjes.”

De bewoner van het huis : “Links en rechts van het woongedeelte zijn de wanden vrij gehouden zodat er een vrij zicht ontstaat van voren naar achteren. Op twee plekken hebben we daar nog plafondhoge deuren uit palissander laten maken, om de living nog iets meer te kunnen afschermen van de rest, al staan de deuren heel vaak open. Intimiteit wordt al gewaarborgd door de witte scheidingswanden en de vele kolommen. Ik ben blij dat ik op dat punt ‘eigenwijs’ ben gebleven. Geert wilde de wand tussen living en woonkeuken net onder het plafond laten stoppen, maar dat wilde ik niet.”

“Een groot contrast met onze woning in het Sauerland”, voegt hij eraan toe. “Dat is een kleiner Duits vakwerkhuis met eiken balken en een natuurzandstenen vloer. Dat interieur is over de jaren heen gegroeid, er hangen daar ook meer schilderijen. En juist dat persoonlijke, dat intieme, introverte hebben we daar nog eens versterkt. We hebben het daar nog meer cosy gemaakt, ook omdat het klimaat duidelijk kouder is dan in Antwerpen. Hier moest het stadser, kosmopolitischer worden, helderder, transparanter, moderner maar toch met een eigen warmte en persoonlijkheid. Mijn vrouw is verantwoordelijk voor de meubels en accessoires. Zij weet als geen ander mooie materialen te vinden met bijzondere texturen en afwerkingen, dat ligt in het verlengde van haar modeachtergrond. Wat dat betreft, zijn we een ideale combinatie. Ik heb vooral oog voor de ruimte en de architectuur, zij voor de details en de finishing touch.” n

Tekst Marc Heldens l Foto’s Verne

Lofts zijn trendy en gewild in Antwerpen. Verwaarloosde buurten herleven op deze manier.