Wat zijn de trends voor komende zomer ? De zwaluwen zijn nog niet in het land of de vraag wordt me door iedereen te pas en te onpas gesteld. Van de makelaar die ons huis verkoopt tot de directrice van de crèche die een weekendje shoppen in New York heeft geboekt. Stuk voor stuk zelfverzekerde vrouwen en toch zouden ze wat blij zijn met een orakel van Delphi dat hen de weg kan wijzen door de doolhof van trends en hypes. Het aanbod is dan ook nog nooit zo groot geweest. Alles kan en alles mag, en dankzij de Zara’s en Mango’s is er voor ieder wat wils, in elke prijsklasse. De couturier regeert niet langer als een dictator vanuit zijn ivoren toren, maar laat zich inspireren door wat er op straat leeft. Het democratiseringsproces in Modeland lijkt daarmee voltrokken. De revolutie die aan de basis ligt, wordt door specialisten ook wel eens masstige (massa+prestige) genoemd, een duur neologisme dat veeleer het tegenovergestelde bedoelt. Meer bepaald : luxe tegen een betaalbaar prijsje. Zoals een H&M-topje van voile voor een luttele vijftig euro. Ontworpen door niemand minder dan KarlLagerfeld, de modekeizer die onlangs nog aan Stern verklaarde : “Ik haat het woord goedkoop. Je kunt chic zijn in minder dure kleding. Maar als je goedkoop bént, helpt er niets.”

Ziedaar meteen de schaduwzijde van het goede nieuws. Nu mode bereikbaar is voor iedereen, zijn alle excuses om er onmodieus bij te lopen verdwenen. Zelfs een negatief banksaldo helpt niet meer, want volgens de nieuwste modemantra staat op stijl geen prijs. Het doet er niet langer toe of je arm of rijk bent, zolang je maar persoonlijkheid hebt. Een vintagejurkje gekocht op de vlooienmarkt, eigenzinnig gecombineerd met een jasje van Zara en pumps van Prada. De moderne fashionista is haar eigen styliste en ontwerpster. Zoals Sarah Jessica Parker in Sex and the City. Niet toevallig dat zij door de Amerikaanse winkelketen Gap werd gekozen als het gezicht van een campagne in het teken van individualisering. De slogan “How do you wear it ?”werd bedacht nadat klanten tijdens een enquête hadden verklaard dat ze zich “individueel en uniek wilden voelen” en “geen uniform wilden dragen”. Maar tussen woord en daad schuilt soms een wereld van verschil. Aan een vaktijdschrift verklaarde Gap-directeur Paul Pressler : “Zodra ze in de winkel waren, vroeg geen enkele klant hulp bij het creëren van hun eigen persoonlijke look. In plaats daarvan wezen ze allemaal naar de foto van Sarah Jessica Parker en eensgezind zeiden ze : ‘Ik wil dat !'”

Dergelijke uitingen van onzekerheid verklaren meteen ook het succes van zelfhulpboeken als The Fashionista Files en restyling-programma’s als What not to Wear op Vitaya. In tegenstelling tot de tenenkrullende Vlaamse kopie Annick & Angélique op Vijf TV, levert het Britse origineel informatieve en soms ook hilarische televisie. De stylisten Trinny Woodall en Susannah Constantine verpakken hun kledingadviezen dan ook met een laagje Britse humor. Zo geven ze vrouwen met een zware boezem de tip om geen rolkraagtruien te dragen, omdat anders “hun borsten in hun keel schieten”.

Voor alle duidelijkheid. Hoe amusant ook, het zijn niet dergelijke tips die u aantreft in deze modespecial. Omdat mode zoveel meer omvat. Het is ook het verhaal van de ontwerper die een leven lang aan zijn passie heeft gewijd (zie Valentino, p. 38). Of het sprookje van zeven Vlaamse meisjes die het schopten tot internationaal topmodel (zie modeproductie Sirenes, p. 54). En achter de rookgordijnen van glamour en glitter vechten luxeconglomeraten om marktaandeel (zie dossier masstige, vanaf p. 114).

Maar het meest inspirerende aspect van mode blijft wellicht toch het dromen en verlangen. Vandaar ook een compleet overzicht van silhouetten die ons konden bekoren. En als u het dan nog niet weet, kunt u nog altijd een vuilniszak over uw hoofd trekken. Maar, dan wel een van de gemeente waar u woont. Dat is persoonlijk.

PASCALE BAELDEN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content