Op 5 april begint de vijfde editie van Dubai Fashion Week, en in Londen vindt een dag later voor het eerst ‘Arabian Fashion World’ plaats, een platform voor moslimontwerpers. Een van hen is Rabia Zargapur. Wij ontmoetten haar in haar thuisstad Dubai.

De taxirit naar de buitenwijk van Dubai, waar Rabia Zargapur (32) – of Rabia Z., zoals ze zich laat noemen – woont, is behoorlijk bevreemdend. Straatnamen kennen ze hier amper, dus zit ik met een spiekbriefje op schoot aanwijzingen te geven aan Khaled, de chauffeur uit Jemen. Het lijkt trouwens of iedereen hier van elders komt. Zijn pittige oneliners bewijzen dat een portie zelfrelativering dit land niet vreemd is. “Dat er zulke prachtige dames verscholen gaan onder hun gewaden”, opper ik voorzichtig. “Ja, da’s waar, maar soms denk ik toch : godzijdank is ze bedekt !” Hij lacht breed en zet me netjes af voor de poort voor Rabia’s villa annex atelier. De ontwerpster ziet er stralend uit, hip zelfs, ook al is ze van top tot teen bedekt. Die zogenaamde hidjab – bescheiden kledij met hoofddoek – draagt ze nog maar sinds 2001, net voor de aanslagen van 9/11, toen ze nog in de Verenigde Staten woonde. “Echt het pérfecte jaar om daarmee te beginnen ( lacht)”.

U bent een van de pioniers van de zogenaamde ‘halalmode’, maar is er echt zo’n verschil met westerse mode ?

Islamitische mode bestaat eigenlijk niet, want de islam heeft niets te maken met mode. Maar omdat we leven in een mediagestuurde maatschappij, wordt het moeilijker om mode helemaal uit te sluiten. En er is ook helemaal niets mis mee. Omdat ik moslima ben, gesluierd rondloop en dat ook trots promoot, geven ze het kind natuurlijk die naam. Maar eigenlijk maak ik bescheiden, conservatieve mode. Er zijn ook heel wat niet-moslims die daarvan houden.

Denkt u dat het ook bij die laatste een trend kan worden ?

Mijn focus ligt in elk geval niet bij hen. Maar ik ben heel blij dat ik aan niet-moslims een andere kant van de islam kan tonen, een lichtere kant. Al is het zeker niet mijn missie om iedereen een hoofddoek op te dringen ! ( lacht)

Wat betekenen Dubai en Abu Dhabi Fashion Week voor de modewereld ?

Ik ben ook al naar de modeweken in Milaan, Londen en New York geweest, en uiteraard gaat het er hier een beetje anders aan toe. Al moet ik zeggen dat Abu Dhabi toch redelijk groot was, omdat ze hebben samengewerkt met Camera Moda, de organisatoren van Milaan Fashion Week. Zij hebben gezorgd voor een catwalk, belichting, modellen en choreografieën, net als in Milaan. Dat was fantastisch, want zo konden nieuwe ontwerpers als ik hun collectie tonen naast grote namen als Missoni en Pucci. De voorzitter van Camera Moda kwam na mijn show backstage en vertelde dat hij er echt emotioneel van werd. Ontroerd door zijn meisjes uit Milaan : helemaal gesluierd en toch zo mooi ( lacht).

Zijn er ook moslimmodellen ?

Er zijn wel een paar niet-praktiserende moslims die als model werken, maar dat is zeker niet de norm. Modellenwerk is in absoluut conflict met de islam, vooral door wat er backstage gebeurt. Voor mij is dat ook moeilijk, maar ik ken mijn grenzen.

Is het eenvoudig om als ontwerpster te werken in een islamitisch land ?

Hier in de Verenigde Arabische Emiraten zeker, maar ik ken bijvoorbeeld ook een Saudische ontwerpster die al twintig jaar collecties tekent. Misschien zijn er wel wat restricties, maar geloof me : ze organiseren er modeshows alleen voor vrouwen, en die zijn nog indrukwekkender dan de shows in Milaan. Er komt daar geen enkele man binnen, maar de vrouwen zijn er op hun stijlvolst. Die vrouwelijke ontwerpsters komen misschien niet zo vaak in de media of op de modeweken, maar ze zijn wel ontzettend getalenteerd.

Hoe zou u uw eigen stijl omschrijven ?

Conservatieve chic : bescheiden, en dus geschikt voor moslims, maar tegelijkertijd ook een beetje gewaagd. Stijlvol en kleurrijk, veelzijdig en elegant. En ik maak ook sportievere ontwerpen, die je bijvoorbeeld kunt combineren met sneakers. Voor de zomercollectie heb ik samengewerkt met Amber Feroz, een fantastisch ontwerper, en samen hebben we onder meer sportieve abaja’s ( traditionele gewaden die alles bedekken behalve gezicht, handen en voeten) gemaakt. Normaal zijn die zwart, maar wij hebben ze kleurtjes gegeven en gespeeld met de vormen. In die zin kan ik zeggen dat we de abaja hebben heruitgevonden.

Zijn er bepaalde regels waaraan u zich moet houden ?

Ja, neem nu strakke jeans, die waren een tijdje hip, dus gebruikte ik ze ook op de catwalk. Dat vinden sommigen “niet islamitisch genoeg”. Maar ik moet dat doen, om te tonen dat de westerse stijl en mijn stijl samen iets heel moderns kunnen vormen. Zo werkt het nu eenmaal : ieder merk heeft ‘showstukken’ nodig. En bovendien zijn de modellen zo slank dat je ze toch moeilijk in een zak kunt laten rondlopen. Maar wanneer er een klant komt kijken naar mijn collectie in het atelier, heb ik een ruim aanbod aan broeken met brede pijpen. Al zijn ook strakke jeans mogelijk, als je ze bijvoorbeeld met een lange top draagt. Iedereen beleeft zijn geloof op een persoonlijke manier, het gaat tussen jou en je god. Dus niemand moet daarover oordelen.

Voelt u zich soms bekritiseerd door moslims met een striktere houding ?

Nooit in mijn gezicht, maar mijn assistent vindt soms wel online kritiek. Die zet ons aan het denken, maar ik maak me er niet druk in. Als het gaat om een zeer religieus persoon, dan hoort die ook niet tot mijn doelgroep, want dat zijn mensen die niet worstelen met hun kledij. Ze voelen zich prima in hun gewaden. Bravo, hoed af. Maar ik maak stukken voor de rest, die het moeilijk hebben en geen hidjab willen dragen. Ik wil aan niet-praktiserende moslims tonen dat het echt niet zo moeilijk is om je geloof te belijden. Je kunt jezelf bedekken en er toch heel stijlvol uitzien.

In Europa woedt een hoofddoekendebat, tegenstanders zien hem als een middel van onderdrukking.

Hier zie je vrouwen met en zonder hoofddoek en toch is er helemaal geen discussie, omdat de islam een godsdienst is die niet opgedrongen kan worden. Diegenen die hem wel opdringen, doen dat niet in naam van het geloof, maar door hun cultuur, land, achtergrond of opvoeding. Zulke mannen bestaan in het Oosten en het Westen, moslims en niet-moslims. Die laatste zullen natuurlijk geen hoofddoek verplichten, omdat die geen deel uitmaakt van hun geloof, maar zijn overbeschermend op andere vlakken.

Op weekend.be vindt u een verslag van het panelgesprek over Halalmode, dat Atlas een tijdje geleden organiseerde.

Door Stefanie Van den Broeck