De plek waar ik woon en graag woon, de hippe stad Gent, is zowat in alles progressief, maar nogal achterlijk als het aankomt op groen. Niet zo lang geleden werd de ruime omgeving van de Korenmarkt heraangelegd. Dat gebeurde in onvervalste jarenzestigstijl, toen men geloofde dat elk beetje fauna of flora buiten de mens een bedreiging voor de volksgezondheid kon zijn. Het plein werd herschapen in een stenen woestijn, op de manier waarop sommige huiseigenaars hun tuin betegelen omdat bomen en struiken ’toch maar vuiligheid zijn’. De lieden van bleekwater en hogedrukreiniger, u kent ze wel. Op dezelfde manier ongeveer gaat de stad Gent het liefst met natuur in de stad te werk. Alles kaal, alles vlak. In het beste geval worden er een stuk of wat schaamboompjes aangeplant. Als je terugkeert uit Berlijn, die oase van groen, doen de straten van Gent je denken aan het oppervlak van Mars.

Tot voor kort dacht ik dat deze aanpak gewoon getuigde van slechte smaak, zoals er nu eenmaal ook mensen bestaan die schoonheid zien in de scheve gezichten op schilderijen van Picasso. De echte reden las ik echter onlangs. Hij was nog platter dan ik dacht. Het argument om geen bomen aan te planten bleek simpelweg : geld. Bomen vragen onderhoud door de Groendienst en dat kost de stad een stevige duit. Ik kon moeilijk geloven dat deze platvloerse argumentatie blijkbaar al jaren openlijk werd aangevoerd.

Geld zou toch geen probleem mogen zijn, denk je dan, met dat leger huurlingen dat dag en nacht spiedend rondloopt door de stad, teneinde mensen te bestraffen om het simpele feit dat ze bestaan en/of ergens staan. Je hoeft maar een kwartier bij een vriendin te blijven plakken en er zit al zo’n papiertje onder je ruitenwisser. Halvedagtarief, dat schijnheilige woord. Waar gaat al dat geld naartoe ? Ik vraag het mij weleens af. Ik zou de parkeerboete-industrie minder stuitend vinden mocht ik weten dat de opbrengst rechtstreeks in een fonds voor de aanplant van bomen werd gestort.

Negen op de tien stadsbewoners ademen vieze lucht in, lees je intussen in de krant. De Wereldgezondheidsorganisatie onderzocht in ons land de lucht in Antwerpen, Brussel, Gent, Charleroi, Luik en Bergen. En wie scoorde wat betreft fijn stof het slechtst ? Mijn hippe stad Gent, op de voet door Antwerpen gevolgd. Waarom schrik ik daar niet van ? Wellicht omdat ik vliegenramen heb. Vliegenramen zijn als een kanarie in de koolmijn als het aankomt op kwaliteit van de lucht. Om de maand ongeveer dienen de mijne uit hun hengsels te worden gelicht. Je gelooft je ogen niet wat daar aan vuiligheid van afslaat als je er een waterstraal op richt. Hetzelfde ongeveer moeten de longetjes van onze kinderen er aan de binnenkant uitzien. Helaas kunnen die niet elke maand uit hun hengsels worden gelicht om te worden schoongestraald. Het zijn van die dingen waarvan ik het verbijsterend vind dat ze door zoveel mensen als onvermijdelijk worden aanvaard. De woonbonus beroert de gemoederen meer dan de kwaliteit van onze ademtocht.

Er schijnt wat beterschap in zicht in de hippe stad Gent. De schepen van mobiliteit wil weer bomen laten planten in straten die worden heraangelegd. Hij grijpt daarvoor terug naar een idee van oud-politica Vera Dua. Zij was van oordeel dat elke Gentenaar, en bij uitbreiding elke mens, vanuit zijn raam een boom moet kunnen zien. Toen ik dat las, vond ik het een romantisch en beetje wereldvreemd plan. Een ‘nuchtere’ reactie, die ik mijzelf achteraf kwalijk nam. Is het niet juist wereldvreemd dat je vanuit zoveel ramen alleen maar steen en blik kunt zien ? Het recht op wat boom, wat mij betreft mag het worden ingeschreven in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Zelfs Anne Frank vond, terwijl zij naar het leven werd gestaan, troost bij de kastanjelaar die ze kon zien door het zolderraam.

Zelf heb ik in mijn straat gelukkig wat opgeschoten struikgewas. Ik heb het eens opgezocht en geloof dat het tweestijlige meidoorn heet. Mensen vinden het meestal raar dat ik dat weet.

jp.mulders@skynet.be

Jean-Paul Mulders

Helaas kunnen de kinderlongetjes niet elke maand uit hun hengsels worden gelicht om te worden schoongestraald

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content