Onze spelregels :

Iedere maand ontvangt een BV (Bon Vivant) drie wijnflessen : goedkoop, mediumkoop en duur. Dit keer is Kristine De Mulder, directeur-generaal van Europalia, aan de beurt. Zij kent geen prijs of importeur, maar heeft slechts één opdracht : eerlijk proeven, de flessen in volgorde van voorkeur zetten én er een prijs op plakken. Parallel worden de wijnen ook door ons becommentarieerd.

Vega Sauco, Joven Roble 2002, Toro

(Spanje, 6,71 euro)

Kristine De Mulder : Hoewel hij volgens mij in het minder-dan-10-euro-gamma thuishoort, verraste deze tinto, die mij niet zo bekend was, toch aangenaam. Omwille van zijn soepele karakter en een body zonder de gekruide tannines die ik meestal met goedkope Spaanse wijn associeer.

Frank Van der Auwera : Bodega Vega Sauco is het persoonlijke ‘speelgoed’ van Wences Gil die in de jaren tachtig, na een carrière als technisch directeur bij een van de belangrijkste bodega’s uit de regio, dit domein kocht. Wat als hobby begon, is nu ‘vloeibare ernst’. Inderdaad een prijs-kwaliteitbeest dat zijn zes maanden Amerikaanse eik prima verteerd heeft. Rode kers en chocolade markeren de geur, terwijl in de smaak geroosterde noten, eik- fumé en soepel rood fruit dominant zijn. Moderne Toro zonder pretentie.

Calços do Tanha Reserva 2003, Douro

(Portugal, 14,95 euro)

KDM : Duidelijk een wijn uit de hogere prijsklasse (circa 15 euro). Ik zal deze reserva met veel plezier opnieuw proeven in het vriendelijke Portugal. Het gaat echt om de betere Douro, modern gestileerd, met een uitgebalanceerde, allesbehalve opdringerige body plus een zijdezachte afdronk.

FVDA : Ook mijn favoriet : deze reserva van vijftig jaar oude stokken, twaalf maanden gerijpt op Franse en Amerikaanse vaten, blijkt een puzzel van maar liefst tien druivensoorten, maar het resultaat in het glas ‘klikt’ verbazend. Hij scoort vooral qua smaak : elegant fumé, met impressies van praliné, noga, rijpe rode en zwarte kersen, heel olieachtig en fluwelig van textuur, maar ook uitgerust met een fantastische frisheid. Finesse uit de Douro, die ver staat van de soms ‘boerse’ tinto’s die daar vandaan komen.

Finca la Solana de Cal Grau, Les Ones 2002, Priorat (Spanje, 38,77 euro)

KDM : Deze heel dure Spaanse wijn (25 euro of meer ?) haalt het maar nipt op de eindstreep. Maar het verleidelijke rode jasje, de mooi versmolten aroma’s en maanden houtlagering zullen kenners van de betere bewaarwijn ongetwijfeld meer bekoren. Voor mij persoonlijk toch net iets te bedwelmend.

FVDA : Priorat is het ruigste en meest geïsoleerde gebied van Catalunya, met de bergketen Serra de Montsant als rugdekking. Tegelijk is het de nieuwe chouchou van veel wijnschrijvers en -handelaars, wat resulteert in waanzinnige prijskaartjes. Dat is ook mijn ‘anti’ tegen deze nochtans mooie wijn : fijn boeket van Turks fruit, kruiden en tabak, maar in de smaak enigszins rustiek met zoet, geboend cederhout, rijpe rode bessen en pittige zuren. Toch enigszins droge tannine in de lange finale. Het hout maakt nog een te harde vuist. Jammer dat dit soort appellaties niet rond de 25 euro-drempel kan zweven.

Wijnen : Alhambra, Alpacastraat 27, 9000 Gent. 09 233 35 36, alhambra@alhambra.be, www.alhambra.be

Welk type wijnliefhebber bent u ?

Een eclectische wijngenieter, zonder vooringenomenheid inzake herkomst of ouderdom van de wijn, en zeker niet wat prestigelabels betreft.

Hoe frequent en wanneer drinkt u wijn ?

Wijn is een must bij de betere maaltijd. Ik kook veel en met overgave, ook op reis in het buitenland, en toets daar graag de gerechten aan de lokale wijn. En bij de combinatie ‘druk beroepsleven- slow food’ hoort uiteraard een babbelglaasje ter ontspanning.

Stockeert u een eigen wijnvoorraad thuis ?

Een honderdtal flessen, kwestie van bij onverwacht bezoek de geschikte wijn bij de gerechten te kunnen geven. Ars longa, vitabrevis (de kunst is lang, het leven kort), dus nee, geen plaats voor bewaarwijnen.

Wat is uw lievelingsdruif ?

Die heb ik niet echt. Ik hou wel van al wat een goede graves tot een goede graves maakt, net zo goed als van de druivensoorten die een maremma of een montepulciano van andere terroir-producten onderscheidt.

Welk wijntype, -land of welke -regio doet uw hart sneller kloppen ?

Voor mij geen fruitbommen of alcoholische krachtpatsers. Maar naast degelijke Franse wijnen (liefst rood, in wit scoort Jurançon hoog uit jeugdsentiment) is er ruim plaats voor zowat alle mediterrane wijnen (tot en met Libanese) met net genoeg body, een uitgesproken karakter en liefst een fluwelen afdronk.

Wat is voor u een (te) dure wijn ?

Er is heel wat spannends te koop onder 10 à 12 euro voor eigen consumptie. Maar voor die ene speciale gelegenheid, op reis of tijdens een avontuurlijk maal met foodie-vrienden, mag er al eens gezondigd worden.

De mooiste fles die u ooit gedronken hebt ? Of ooit hoopt te drinken ?

Wellicht die ene Aloxe Corton-fles van een bejaarde vriendin, die in tegenstelling tot de rest van de kist de Tweede Wereldoorlog wonderwel had overleefd. En voor de toekomst, neem maar een Sassiscaia.

Frank Van der Auwera