Als ik Rudy Demotte hoor en zie praten, zo aan tafel bij zijn tantes in Brakel, denk ik altijd : ook de braafste jongen van de klas kan het ver brengen. Perfecter kan het toch niet : een Waal met een Vlaamse connectie, jong, tweetalig met een charmante tongval in het Vlaams. Heel wat anders dan Laurette Onkelinx, zij is haar Nederlands heel diep moeten gaan zoeken, ook al spreekt haar vader Gaston nog altijd Limburgs. Rudy Demotte, een vriendelijke mens die met de verhalen over zijn mémé en zijn tantes uit de Vlaamse Ardennen de harten van de mensen steelt. Als hij geen socialist was, zou ik zeggen : een misdienaar.

Maar hij wil nog altijd goede punten halen. En tegelijk zelf een beetje schoolmeester spelen. Als dokters dure pillen willen voorschrijven, dan moeten ze stapels keurig ingevulde meldingsformulieren opsturen naar de ambtenaren van minister Demotte. De staatssecretarissen Van Quickenborne en Vanvelthoven moeten toch eens een hartig woordje spreken met Rudy Demotte, denk ik. Hij zit beslist niet op hun golflengte.

Minister Demotte zal ons ook tegen wil en dank gezond en dus gelukkig maken. Zijn kruistocht tegen de sigaret is onvervaard. Niet dat ik daar om maal, ik rook al jaren niet meer. Maar is het niet lichtelijk overdreven om zelfs de funbox te gaan verbieden. Kleuterleidsters, laat uw kinderen in de klas niet iets dergelijks knutselen voor vaderdag of u kunt straks vervolgd worden voor strafbare feiten. Moet dat nu echt, die geteisterde hersens en longen in vierkleurendruk op het pakje sigaretten ? Het is nu al erg genoeg. Sta ik voor de etalage van mijn krantenwinkel, waar een hele display met een nieuw sigarettenmerk staat opgesteld, en wat zie ik eerst ? Roken is dodelijk, honderd keer herhaald. Natuurlijk is roken dodelijk, wie dat nu nog niet weet is een complete Neanderthaler. Sinds wanneer zijn steeds meer jonge mensen weer gaan roken ? Sinds we ze dag en nacht met verbodsbepalingen om de oren slaan.

En net zo zal dat gaan met de nieuwe kruistocht die eraan komt, die tegen vet en suiker. Tegen fastfood en snoep. Flinke leerling Rudy Demotte staat braaf op de eerste rij, de duimen op de broeksnaad, als de meester van de Wereldgezondheidsorganisatie opspeelt.

Straks staat er op elke hamburgerverpakking ook zo’n gifslogan. Het eten van fastfood is dodelijk op lange termijn. En dan volgen de plaatjes van de dikke Amerikanen met hun waggelkonten, want zo zullen we worden als we nog meer MacDo eten. En wat doen we met ons nationaal fastfood ? Die friet zit toch ook vol zetmeel en vet ?

Enfin, iedere minister moet zich op tijd en stond profileren. De ene met een wet die vrachtwagens verbiedt in te halen als het regent, maar van sneeuw en ijzel geen weet heeft. De andere met sigaretten en hamburgers. Brave jongens die het eindelijk tot schoolmeester hebben gebracht. Die hun hele leven hebben moesten luisteren naar de tantes, naar mémé, naar de bovenmeester en die daarvoor nu vanuit de diepste kelders van hun onderbewuste wraak nemen. Ja natuurlijk, ze doen het voor ‘ons goed’. Alleen vergeten ze af en toe dat mensen in staat zijn eigen keuzen te maken.

Sportcheques, nog zoiets. Straks krijgt u een deel van uw loon in sportcheques ! Wie al sport, zit er niet op te wachten. Wie een broertje dood heeft aan sport zal zich niet fris en vrolijk aanmelden in het fitnesscenter, de cheques in de hand. Misschien kan iemand een ruilbeurs opzetten waar we die cheques kunnen verhandelen tegen een goede fles wijn, een boek, hamburgers of een pak friet ?

Van al dat betuttelen word ik gewoon een dwars mens. Ik maak zelf wel uit wat goed voor me is. Daar heb ik Rudy Demotte echt niet voor nodig. Ik geloof trouwens ook niet dat de tantes uit Brakel hun taartje bij de koffie en hun klontjes van Tienen zullen laten omdat ‘onze kleine’ zegt dat dat slecht voor hen is.

Tessa Vermeiren