Ze kennen elkaar amper negen maanden, maar hun teller staat al op twaalf designprojecten : het duo Moor & Musschoot of kortweg LMCM.

Ik zocht een productdesigner om wat te doen met de talrijke vragen van bedrijven om designobjecten te ontwikkelen”, vertelt Lieven Musschoot (46). Zelf heeft hij daar geen tijd voor. Via Facebook ‘ontdekte’ hij Cas Moor (23), die pas in juni afstudeerde als productdesigner. Het klikte meteen en ze gingen terstond aan de slag. Intussen zijn ze met een dozijn projecten bezig, waarvan verscheidene zichtbaar op en rond de Biënnale Inte- rieur Kortrijk. Musschoot kennen we natuurlijk als de immer ijverige inrichter van tientallen hippe eethuizen en restaurants. Dit jaar alleen kwamen er al een tiental adressen bij, van Flavie’s tafel in Nieuwpoort tot Resto Lewis in Hoogstraten.

Blijkbaar rijdt Lieven het land rond van bouwplaats naar bouwplaats en vindt hij geen tijd om zelf producten te ontwerpen ?

Lieven Musschoot (glimlacht) : Het klopt eigenlijk wel. Want al lang krijg ik van alle kanten vragen om bijvoorbeeld glaswerk, lampen of serviesgoed te ontwerpen. Maar ik heb geen tijd. Daarom zocht ik een designer om samen te werken. Onze samenwerking berust ook op toeval, ik ontmoette Cas via Facebook en vond zijn profiel heel interessant. In december van vorig jaar spraken we af en het klikte meteen.

Werkt een duo makkelijk samen ? Elk heeft toch zijn willetje ?

Cas Moor : Toch lijkt dat geen probleem, helemaal niet. We vullen elkaar gewoon aan. Ik ben heel sterk in productie en Lieven is de man van de ideeën. Ik toets alles af aan de techniek, de functie en het materiaal. Zo heb je meteen een taakverdeling. We ontwerpen samen en ik werk dan het design digitaal uit.

Lieven Musschoot : Hij weet ook veel meer over productietechnieken dan ik. Bovendien ben je als interieurontwerper altijd met vrij complexe processen bezig, van de betegeling tot de verlichting van een ruimte. Alles komt ineens op je af. Cas kan zich zeer goed concentreren op één ding. Ik ben meer de denker, hij de doener. Dit is onze complementariteit. Bovendien overspant onze tandem twee generaties, ik ben dubbel zo oud als hij. Dat geeft een extra boost en meer inzichten.

Wat maakt jullie anders dan de meeste designers, de stijl of de aanpak ?

Lieven Musschoot : Veel designers specialiseren zich bijvoorbeeld in meubelen of verlichting, wij net niet. Als ze ons morgen vragen om een auto te ontwerpen, dan beginnen we eraan. We ontwierpen al brillen voor Louis Belgium, verlichting, tatoeages en meubilair.

Cas Moor : Dat is telkens een uitdaging. Van brillen wisten we niets, dus moet je je eerst verdiepen in de productie van brilmonturen. Die kennis kunnen we later nog voor iets anders gebruiken. Doordat we ons niet specialiseren zijn we anders, we vertrekken telkens vanuit de technische mogelijkheden.

U bedoelt dat er veel tijd naar het atelierwerk gaat ?

Cas Moor : Precies, dat is onze sterkte. Veel ontwerpers bedenken gewoon iets leuks en trekken dan pas naar het atelier. De technici moeten dan maar oplossingen uitdokteren om het uit te voeren. Ze denken eerst aan de vorm en dan pas aan de productie. Wij gaan net andersom te werk. Voor onze ontwerpen vertrekken we van bestaande technieken. Dat bespaart én versnelt de productie. Zo hebben we straks een stoel klaar die voor 90 procent uit een platte plaat kan worden gesneden. Met andere woorden : het is logisch dat je als ontwerper luistert naar de machines, liever dan dat je hen een ontwerp opdringt dat technisch moeilijk haalbaar is.

Lieven Musschoot : Dat past helemaal bij mijn manier van werken, als inrichter werk je bijna altijd in bestaande ruimten. Bijgevolg ben je gewoon je aan te passen aan wat mogelijk is en te werken met begrenzingen.

Maar waar komt die technologische kennis vandaan, van de designschool ? En wat raden jullie jonge designers aan ?

Cas Moor : Toch maar gedeeltelijk, veel productontwikkelaars beheersen de techniek te weinig. Ze hebben er bijvoorbeeld geen idee van hoe metaal wordt geplooid, toch is dat net interessant. Ik heb trouwens flink wat met mijn handen gewerkt. Ik heb leren lassen en volgde ook houtbewerking, en begon daar al mee in avondschool naast mijn middelbaar. Ik kan dus in een atelier werken. Met die bagage kun je meedenken met de producent. Ik raad jonge designers aan om ook met hun handen te werken.

DOOR PIET SWIMBERGHE & PORTRET DIEGO FRANSSENS