Pierre Darge
Pierre Darge Freelancejournalist

Dat Porsche een paar jaar geleden de komst van een snelle terreinwagen aankondigde, wekte hier en daar verbazing. De praktijk leert al snel dat het Duitse topmerk daarbij een klassiek pad bewandelt : het beste is maar net goed genoeg. Omdat het ook om een gigantische investering gaat, wordt evenwel voor een aanvaardbare oplossing gekozen. De Porsche Cayenne staat niet alleen op hetzelfde onderstel als de VW Touareg, hij neemt er ook een aantal onderdelen van over. Het eindresultaat is een SUV (Sports Utility Vehicle) die 4,78 meter lang is en 2,20 meter breed. De Cayenne luidt de terugkeer naar de V8-motoren in, die we voor het laatst in de sportieve 928 zagen. De 4.5 liter, voor de gelegenheid ontworpen, bestaat in twee versies : in de Cayenne S zit de atmosferische zuigermotor gemonteerd, die 340 pk en 420 Nm levert, terwijl de Cayenne Turbo de aangeblazen versie meekrijgt die een indrukwekkende 450 pk en 620 Nm ontwikkelt. Uiteraard is de V8 van de nieuwste snufjes voorzien, waaronder een VarioCam op de inlaatnokkenas.

Zelf gaan we de weg op met de basisversie, voorzien van de Tiptronic zestrapsautomaat. Ondanks een gewicht van 2,2 ton zorgt die voor acceleraties die vergelijkbaar zijn met die van de Boxster S. Dat wil zeggen dat een sprintje vanuit stilstand naar de 100 km/uur iets meer dan 7 seconden duurt, maar dat is wel een vreemd gevoel in een auto die eigenlijk als tƩ groot aanvoelt. Voor de turboversie liggen de zaken nog scherper en vallen de prestaties te vergelijken met die van de Carrera 4S Tiptronic. Om maar te zeggen dat Porsche trouw blijft aan de filosofie van Weissach.

Hoewel we niet geloven dat klanten van de Cayenne vaak in het veld te zien zullen zijn, staat Porsche erop toch met het allerbeste uit te pakken. Op het Colorado-platform is bij de Cayenne S een stalen ophanging toegevoegd. In optie kunnen gestuurde pneumatische veren worden gemonteerd, die zitten al standaard op de turboversie. Die meer geavanceerde versie biedt twee voordelen : de bodemvrijheid kun je aanpassen aan de omstandigheden (van 157 tot 273 mm), bovendien wordt in Ć©Ć©n moeite via elektronische weg voor een variabele demping gezorgd.

Het krachtenpotentieel van de V8-motor wordt permanent over de vier wielen verdeeld, waarbij voor een standaardverdeling van 38-62 voor-achter is gekozen, wat het vertrouwde gevoel van Porsche-achterwielaandrijving oproept. Bij grimmiger omstandigheden kunnen de ‘korte’ versnellingen worden ingeschakeld en zonodig het centrale differentieel voor de volle 100 procent geblokkeerd. Volgend jaar komt daar ook nog een sperdifferentieel op de achteras bij. In de praktijk gaat de Cayenne geen hindernis uit de weg, en blijft de tractie ook met Ć©Ć©n wiel in de lucht nog mooi behouden. Om optimaal van de indrukwekkende mogelijkheden van deze krachtpatser te profiteren, moet de klant twee stel banden hebben, want de perfecte combinatie van terrein- en wegbanden bestaat nu eenmaal niet. Bovendien zijn de meeste terreinbanden maar tot 190 km/uur gehomologeerd, om nog te zwijgen over het beperkte comfort op de weg.

Dat comfort vinden we overigens het zwakste punt van de Cayenne, en dat is begrijpelijk : om de extreme prestaties in alle veiligheid te kunnen garanderen moest voor een behoorlijk stijve ophanging worden gekozen en die keuze doorkruist dan weer het gevoel van de luxe-SUV. Of zouden de kopers van deze uitzonderlijke wagen (met een in de stad vervelend grote draaicirkel) zich beklagen over het verbruik dat officieel 14,9 liter/100 km bedraagt ? Een beetje enthousiaste rijder heeft overigens algauw 18 liter nodig voor dezelfde afstand.

pierre darge

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content