Architect Karla Menten creëerde in Hasselt een enorme witte ruimte voor werk en meditatie. Haar imponerende loft is leeg en rustgevend als een tempel, waar van de buitenwereld alleen het licht overvloedig doordringt.

Het bezoek aan deze loft op een regenachtige en duistere herfstdag is een belevenis. Want deze grote, witte ruimte van 240 vierkante meter groot en ruim 4 meter hoog lijkt meer op een tempel dan een woning. Bovendien leidt architect Karla Menten ons parmantig stappend rond, helemaal in het zwart uitgedost én op hoge hakken ; eventjes had ik de indruk op een theaterscène te staan. De ruimte blijkt heel leeg te zijn, al is er anderzijds erg veel architectuur te zien, met hoge witte wanden, deels diagonaal geplaatst in de ruimte. En is er overal licht, alsof er toch zon schijnt en je in de hemel lijkt te zijn beland.

Na het binnenkomen leidt Karla Menten ons meteen naar een groot zwart vierkant dat tegen de zoldering tussen de keuken en de bibliotheek zweeft. Ze liet er de tekst Away from it all here, there and everywhere van conceptueel kunstenaar Laurence Wiener op aanbrengen. Dit is dus meer dan zomaar een woonplek. Nu en dan slaapt ze hier wel, maar de loft is in de eerste plaats haar werkruimte en het visitekaartje van haar stijl, zoals ze zelf zegt. “Want wie hier binnenstapt, ziet meteen wat ik ontwerp. Ik pas me wel aan en hou rekening met de opdrachtgever, maar het wordt uiteindelijk wel zoiets”, legt ze uit.

Karla Menten is al jaren actief als architect en bouwt al langer dan vandaag in een moderne stijl, die vroeger lang niet zo doorgedreven was als nu. “Ik heb wel wat huizen ontworpen, maar veelal werd het interieur niets. Eenmaal alles zogenaamd afgewerkt is, wordt het interieur door de bewoners ingericht en wordt het zelden mooi.” Daarom heeft ze het roer helemaal omgegooid : “Nu richt ik de woningen helemaal zelf in, ontwerp eventueel ook meubels, en doe dus aan interieurarchitectuur. Ik ontwerp een woning trouwens van binnen naar buiten en begin dus met het interieur. Binnen en buiten laten hetzelfde zien.”

Ze koos resoluut voor een vrij extreme stijl bij de creatie van deze loft. Het betekende voor haar persoonlijk ook een soort rituele reiniging waarmee ze allerlei balast van zich af gooide. In die zin is het grote zwarte vierkant ook een knipoog naar de Oekraïense kunstenaar Kazimir Malevitsj, die in 1913 de wereld verbaasde met een schilderij van een groot zwart vierkant. “Ook hij elimineerde al wat overbodig is”, zegt ze. “In deze minimalistische ruimte kom ik tot rust, kan ik creatief zijn en me afzonderen van de wereld, wat goed is voor de concentratie. Ik vind dit een gezellige woning met heel veel licht. Ze geeft me een beschermd gevoel, omdat ze helemaal anders is dan de wereld buiten.”

“Ik heb de loft ook ontworpen als een woonmachine voor de 21ste eeuw,” merkt ze op, “waarin alles samen gebeurt, van koken tot ontspanning. Ik heb alles herleid tot drie volumes, de twaalf meter lange keuken, de acht meter lange tafel en de privacybox met natte cel, dressing en erbovenop de slaapplek.” Om het loftgevoel te bewaren heeft ze de ruimte niet verdeeld. Zelfs de bibliotheekhoek werd niet afgezonderd. Er zijn geen echte deuren, wat open kan draaien, is opgevat als een wand. “De zogenaamde deuren zijn vrij massief en pivoteren. Daardoor maken ze deel uit van de architectuur. Door de technische elementen te verstoppen, zoals alle media in wandkasten, creëer je een visuele rust en blijft alles clean. Er is veel opbergruimte, zodat je niets hoeft te laten rondslingeren”, aldus de ontwerpster. Dit versterkt het ruimtegevoel.

Naast de leegheid, het licht en de witte kleur is er nog een element dat deze ruimte zo bijzonder maakt. Door het schuin plaatsen van enkele wanden en de privacybox versterkt de ontwerpster de perspectieven en intensifieert ze het verrassingselement, dat soms zoek is in de klassieke minimalistische architectuur. Hier heeft het grondplan wat weg van een labyrint.

Info : www.karlamenten.be

Door Piet Swimberghe Foto’s Tim Van de Velde

Karla Menten : “Licht en ruimte geven me een beschermd gevoel. Hier kom ik tot rust en hou ik de buitenwereld op afstand.”