Geen land is zo geobsedeerd door having it all als Amerika. Het debat lijkt al jaren aan de gang en er is niet veel voor nodig om het weer helemaal aan te zwengelen en de gemoederen te verhitten. Having it all is wat Amerikaanse vrouwen willen. Mannen hebben er blijkbaar minder last van. Vrouwen willen gelukkige kinderen, een briljante carrière, een goed huwelijk, een mooi lichaam, een verlichte geest, een kast vol schoenen, een huis vol warmte en een rekening vol geld. Voel u vrij om de bijvoeglijke naamwoorden van plaats te veranderen: het mogen ook briljante kinderen, een gelukkig huwelijk, een kast vol geld en een rekening voor de verlichting zijn; having it all bestaat in veel versies, maar ze komen allemaal op hetzelfde neer. Waar we in België nog worden opgevoed met af en toe een: “Je kunt niet alles hebben wat je wil”, lijkt in Amerika ‘voldoende’ niet genoeg. Het moet veel zijn. Alles.

Ik begrijp dat wel. Het is wat ons min of meer is beloofd toen we klein waren. Als we ons best deden en braaf waren, zouden we daarvoor beloond worden. Met gouden sterren en een goed rapport. Rondom mij zie ik werkende moeders zo hard hun best doen dat ze erbij neervallen en sterretjes zien. De open brief van radiopresentatrice Sofie Verschueren aan minister Monica De Coninck is alweer enkele maanden oud, maar haar vraag blijft prangend, en onbeantwoord: hoe moet je een goede moeder, vrouw, lief en werknemer zijn? Hoe moet je dat allemaal combineren?

Verwachtingen bijstellen, zegt schrijfster Molly Fischer in New York Magazine. Perfectie bestaat niet. Geen enkele vrouw is wonder woman, dus wees niet te streng voor jezelf. Maar mik ook niet te hoog, leer compromissen sluiten. Misschien moet je baan niet superbevredigend zijn en instaan voor je volledige zelfontplooiing. Misschien is een job die de rekeningen betaalt, goed genoeg. Blijven vechten. Voor flexibelere werkuren en betere kinderopvang. Voor een loopbaan die zich aan je leven aanpast, niet omgekeerd. Blijven kibbelen met je man, voor een evenwichtigere taakverdeling. En steunen op een netwerk van ouders, familie en vrienden. Ik word al moe als ik het lees. Having it all is hard werk.

De laatste plotwending in het alles-hebben-verhaal verscheen enkele weken geleden op de cover van Time. Daar ontdekte journaliste Lauren Sandler een groep vrouwen die echt alles had. Omdat ze bewust niet gekozen hadden voor kinderen. Having it all without having children. Ze interviewde een dozijn perfect tevreden dames. De reactie liet niet lang op zich wachten, zowel in vrouwenbladen als in rechtse kranten. Egoïstisch waren die vrouwen, helemaal op het verkeerde pad. Later als ze oud waren, en niemand hen kwam bezoeken, zouden ze hun keuze wel betreuren.

De belangrijkste stap in having it all is je eigen keuzes maken. Uitmaken wat belangrijk is voor jou, en de rest laten gaan. En er niet te veel van wakker liggen. Having it all is een grote oranje wortel, aan een lange stok.

lene.kemps@knack.be

Lene Kemps

“Geen enkele vrouw is ‘wonder woman’, dus wees niet te streng voor jezelf”