GUY MARTENS

© MICHAEL JAMES O'BRIEN

OPRICHTER VAN HET MUSEUM VOOR EROTIEK EN MYTHOLOGIE

IK BEN GEBOREN IN EEN FAMILIE VAN DOKTERS EN MILITAIREN IN HASSELT. Mijn jeugd speelde zich grotendeels in Antwerpen af, tot ik in Leuven geneeskunde ging studeren. Op aan- dringen van mijn vader, want zelf had ik liever kunstgeschiedenis gevolgd. Later heb ik de schade ingehaald door cursussen te volgen en te reizen.

IK HEB MIJN GANSE LEVEN VERZAMELD. Eerst postzegels, later postkaarten en kunstboeken, en uiteindelijk erotische kunst. Mijn appartement in Jette puilt haast uit. Voor mooie, waardevolle stukken schuim ik met plezier antiquairs, antiekbeurzen en veilingzalen af. Vooral stukken uit de Grieks-Romeinse oudheid, de Italiaanse renaissance en Franse kunst uit de achttiende eeuw.

EROTISCHE KUNST LAAT NIEMAND ONBEROERD. Ze gaat terug tot de oorsprong van de mens en de mythologie der beschavingen. Ze toont bovendien onze eindeloze verbeelding, al werd ze in de loop van de geschiedenis ook vaak veroordeeld of zelfs verboden.

EEN MUSEUM OPENEN WAS MIJN LEVENSDROOM. Kinderen heb ik niet, maar via mijn stichting, een legaat en dit museum laat ik wel iets na. Daarnaast vond ik het ook belangrijk om de collectie samen te houden en andere mensen mee te laten genieten van al die mooie stukken.

MIJN STUDENTENTIJD WAS ALLESBEHALVE WILD. Ik was ijverig en had een hekel aan cafés vol rook. Bovendien voelde ik me niet echt thuis in Leuven. Ik stam dan wel uit een perfect tweetalige familie, ik was altijd meer aangetrokken tot Franstaligen. Ze leken me warmer en jovialer, en die indruk is gebleven.

MET VROUWEN HAD IK ALTIJD EEN MOEILIJKE RELATIE. Ik was schuchter en introvert. Ook de godsdienstlessen op het Sint-Jan Berchmanscollege in Antwerpen hielpen niet echt. Vrouwen werden op zo’n jongensschool haast als duivels voorgesteld. Bovendien hield ik van mijn vrijheid : ik wilde mijn zin doen en de wereld zien. Spijt heb ik nooit gehad.

HET WAS VROEGER NIET ALLEMAAL BETER. Mijn generatie heeft behoorlijk geleden onder de katholieke moraal. Maar zijn relaties er nu gemakkelijker op geworden ? Als ik zie hoe jonge mensen worstelen met relaties, echtscheidingen en co-ouderschap, dan lijkt dat me ook niet ideaal.

ALS ARBEIDSGENEESHEER ZAT IK TUSSEN TWEE STOELEN. Tussen de directies van de ziekenhuizen waar ik werkte, en anderzijds de verpleegkundigen. Ik stond bekend als een lastig geval, omdat ik altijd veel begrip had voor de noden en klachten van het personeel. Zelfs nu verontwaardigt het me nog hoe hard die mensen moeten werken, en hoe weinig ze daarvoor betaald worden.

NIETS IS ERGER DAN OUD TE WORDEN ZONDER EEN HOBBY OF PASSIE. Daar moet je bewust aan werken : wie tijdens zijn loopbaan niets dan zijn werk heeft, is vaak ongelukkig eens die carrière ophoudt.

MIJN MOEDER LIEP TOT VOOR ENKELE JAREN OVER VAN LEVENSLUST. Toen mijn vader in 1980 stierf, trok ze zich op aan haar vriendinnen en ging reizen. Nu is ze negentig en te verward door alzheimer om nog een gesprek te voeren. Als enig kind heb ik het daar moeilijk mee, al bezoek ik haar dagelijks in het rusthuis. Helaas is dat voor weinig patiënten weggelegd, een illustratie van ons gebrek aan respect voor oudere mensen.

Guy Martens (66) is gepensioneerd arbeidsgeneesheer en opent op 14 februari het Museum voor Erotiek en Mythologie (MEM) in Brussel, in een gerestaureerd achttiende-eeuws pand in een zijstraat van de Grote Zavel. Zijn collectie omvat honderden kunstwerken van de oudheid tot nu. Info : 02 514 03 53, www.m-e-m.be.

DOOR WIM DENOLF – FOTO MICHAEL JAMES O’BRIEN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content