“Ik zal de waarde van arbeid, autoriteit en respect herstellen”, beloofde Nicolas Sarkozy zeven maanden geleden. Ondertussen kan vooral Sarko’s eigen autoriteit reparaties gebruiken. Het mediatieke privéleven van ’s lands numero uno heeft zich als een boomerang tegen hem gekeerd. De pipolisation van de Franse politiek straalt immers ook af op de meesterstrateeg zelf. Zelfs in Europese kringen wordt het hardop gezegd : de enige carrure die Sarko benadert, is die van een zegedronken Star Academy-winnaar. Ze lachen met hem ; dat wekt bij Europa’s grootste kleintje pijnlijke herinneringen op.

Hoe dan ook, het door Sarkozy bewierookte ‘Frankrijk dat vroeg opstaat’ heeft genoeg van zijn rokkenjagerij in de jetset. Terwijl Lancia campagneboegbeeld Carla Bruni flink in de verf zet op de Autosalon, heeft minder dan de helft van de Fransen nog vertrouwen in haar vriendje. Geen wonder : trouwen de twee nu begin februari of is de zaak al beklonken ? En is de 39-jarige zangeres dan zwanger ? Met Cécilia was het ook al van moeten. Die beviel na zeven maanden van een kleine Sarkozy. Nóg kleiner.

Een ding is zeker : Bruni slaapt in het Elysée. Vlak naast de nieuwe muziekstudio die de president bestelde. Nu mag Sarkozy voor mijn part de hele Moulin Rouge binnendoen. Dat deden zijn voorgangers ook. Maar sinds hij president en dolverliefd is, doet de Zonnekoning wel meer. Naast pogingen om vijandige journalisten het zwijgen op te leggen en snoepreisjes op kosten van industriëlen, waren er ook de verdubbeling van zijn jaarsalaris tot 240.000 euro en hand- en spandiensten voor bevriende mediamagnaten. Om maar te zwijgen van de geregisseerde medialekken : de scheiding met Cécilia bij de start van een grote spoorstaking, uitstapjes met Carla na het bezoek van de Libische leider Khadafi. De Franse Berlusconi had geen fotoalbums nodig toen hij de paus bezocht.

Met Bruni pikt de joggende Napoléon na de politieke boegbeelden ook een diva van de linkse intelligentsia in. Het wordt mogelijk zijn laatste veldslag. De Italiaanse brunette loopt immers niet hoog op met monogamie. Eerst maakte ze een kind met de zoon van haar toenmalige partner, nadien papte ze aan met getrouwde mannen als Eric Clapton. Dat klinkt niet als iemand die, zoals Cécilia, ’s mans ambitie boven eigen geluk stelt en theedrinkt met wereldleiders. Als die al willen, want in Saudi-Arabië, Egypte en India zien ze Bruni voorlopig liever niet komen. Trouwens, een vrouw die niet aan de mond van Mick Jagger blijft plakken, welke hoop rest dan Sarko ?

Neen, als Carla hem straks de bons geeft, staat hij daar voor de ogen van de wereldpers. Geeft hij ook deze schone dan een Mission Impossible als ultiem redmiddel ? Of worden de presiden- tiële tranen dan naar de pers gelekt ? François Mitterrand betaalde zijn slippertjes dan met belastinggeld (en een buitenechtelijke dochter), de cultuur van hypocrisie en leugens waarmee Sarko ‘breekt’, had zijn voordelen. Dat iedereen de blik op het beleid hield bijvoorbeeld, in plaats van op de decolleté van zijn maîtresses. En zelfs wie wist wat de staatsman uitspookte, twijfelde niet aan zijn waardigheid. “Ik ben de som van alle vernederingen in het verleden”, bekende Sarko ooit. Benieuwd hoeveel egodeuken zijn gemanipuleer nog mag kosten.

Wim Denolf