Prijsbewuste lekkerbekken weten dat je in Wallonië meer voor je geld krijgt dan in Vlaanderen.

Er is dus reden om bij Tienen de taalgrens over te wippen om wat verder, juist voor Gelde- naken, te stoppen bij Le Fou du Roy. Het eethuis is te vinden in een zijvleugel van een grote, oude hoeve, waarin de eigenaars een ijzersmederij, kunst- en antiekhandel met bijbehorende decoratiefirma exploiteren. Wij parkeerden de auto aan de zijkant van de boerderij en dat was fout : een klein, eigenwijs meisje kwam ons in het Frans verwittigen dat haar vader zou komen als wij niet snel onze auto verzetten. Wij volgden haar advies op. De ingang van het restaurant bevindt zich op het binnenplein van de hoeve, waar oude tuinornamenten zijn tentoongesteld en waar ook de ingang is van een mooie, nostalgische fijnkostkruidenier. De sfeervolle, landelijke wanorde op de binnenkoer contrasteert met de verrassend verzorgde inrichting van de eetzaal. Het restaurantdecor is het visitekaartje van decoratrice Muriel Detrembleur. Grijs en bruin zijn de rustgevende tinten. De ruimte is onderbroken door een hoger, door een balustrade afgescheiden gedeelte. Kleine schemerlampen brengen sfeer : dit is sobere chic zonder stijfheid.

Verfijnd en licht

Wij werden onthaald en bediend door een hoffelijke en vriendelijke jongeman. De spijskaart is proper en beknopt en vermeldt slechts vijf voor- en vijf hoofdgerechten. Er is een jonge en voorspelbare wijnkaart, waarop Frankrijk goed is vertegenwoordigd. Grote trekpleister is het viergangenmenu (36 euro). Wij gaan voor dit menu en nemen daar de wijnformule bij (17 euro). Het glas wordt gevuld met een Marsanne 2002 van Laurent Marthouret, als smakelijke witte monocépage uit de Côtes du Rhône en er komt een zomers-frisse bereiding bij met salpicon (fijngesneden stukjes) van selder, grijze garnalen en sint-jakobsschelpdieren op een mengeling van raket- en paardenbloemsla. Als tweede wijn is er een Domaine du Rieu Frais 2001, een correcte, lichte chardonnay uit de Provence, die het lastig heeft na de eerste wijn. In een diep bord verschijnt ravioli met vulling van bospaddestoelen en truffel in een emulsiesaus van kippenbouillon met een nootje boter en een scheutje room : heel smakelijk ! Als derde wijn komt een rode Mas du Novi Prestigi 2001, een zonnige Coteaux du Languedoc, opgediend bij het delicate vlees van met zorg onder tijmkorstje gebraden lamskoteletten uit Sisteron met saus van bruine fond, rösti of pannenkoek van geschaafde aardappels en jonge erwtjes op z’n Frans, en dat betekent : met gestoofde sla. Het vlees was zo lekker dat wij de koteletjes in de hand namen. Het bakje met warm water voor de vingers bleef uit ! Meringue met gekonfijte ananas en strepen frambozencoulis als nagerecht en panna cotta met rum en vanille als hapjes bij de koffie vormden het waardige einde van een goede maaltijd.

Klassieke Franse feestkeuken

Chef-kok en gerant van het restaurant en de boetiek is Jean-Michel Marbehant. Hij is nog geen dertig jaar oud, liep koksschool in Namen en werkte in absolute tophuizen in Frankrijk en België (waaronder Georges Blanc, Comme chez Soi, Boyer enz.). Zijn gerechten zijn geënt op de klassieke Franse feestkeuken. Wij aten verfijnd en licht in een aangename omgeving en werden vriendelijk en attent bediend en dit alles aan een lichtverteerbare prijs. het is dan ook niet verwonderlijk dat men vanuit Tienen en van verder naar Le Fou du Roy komt !

:: Restaurant Le Fou du Roy :

Chaussée de Tirlemont 218, 1370 Jodoigne.

010 814951. Menu’s 30 en 36 euro.

Maandag en dinsdag gesloten.

www.lefouduroy.be

Pieter van Doveren I foto’s Jan Caudron