Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (177), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : kleine bordeaux.

Vandaag bespreken we zogenaamde ‘kleine’ bordeaux uit 2001. Door de grote maar gewettigde reputatie van 2000 zijn de wijnen van dat oogstjaar praktisch over de gehele wereld uitgezwermd. De vraag was zo groot dat de prijzen niet anders konden dan overdadig stijgen. Tot op zekere hoogte weliswaar, want de oogst is helemaal uitverkocht, zowel bij de eigenaars als bij de grote tussenhandelaars. Zo komt het dat er een bepaalde druk is, vooral in de Engelse pers, om het millésime 2001 wat op te hemelen.

Dat mag wel. De reputatie van een millésime is immers nooit absoluut te nemen : het is een vrij grove, gemiddelde schatting van de te verwachten kwaliteit. Er zijn immers zoveel individuele factoren die de eigenlijke kwaliteit van een bepaalde fles kunnen beïnvloeden. We denken hierbij niet in de eerste plaats aan fraude : frauduleuze praktijken zijn vrij duur om uit te voeren zonder ontdekt te worden. Ze impliceren gewoonlijk een ‘verplaatsing’ van belangrijke hoeveelheden wijn en dat kan niet zomaar gebeuren. De producten die in voorkomend geval moeten toegevoegd worden om de kwaliteit op te peppen zijn bovendien te duur voor ‘kleine’ bordeauxwijntjes. Fraude is eerder iets voor grote wijnen in grote jaren als alles heel duur is. Bovendien is de hele bordeauxwereld momenteel in crisis omdat de prijs van de gewone wijnen op de openbare markt gezakt is onder de kostprijs van een normale fles. Er dreigt dus een hele reeks faillissementen.

Het bijsturen van een millésime moet eerder gezocht worden in de selectie van de druiven en de toegepaste praktijken in de kelder. Selectie is het toverwoord. In het jaar 2001 heeft regen de rijping van de laatrijpende cabernetdruiven tegengewerkt, terwijl de vroegrijpende merlot het vrij goed gedaan heeft. Het is dan zaak om het aandeel van merlotdruiven in de kasteelwijn wat op te voeren en om alleen de best gerijpte cabernet te gebruiken. Dit is trouwens het grote voordeel van bordeaux : het is een multicépage-wijn waarbij de kwaliteit bijgestuurd kan worden door de verhouding van de druivenmix aan te passen.

Het toppunt van selectie werd in het jaar 2001 doorgevoerd door de groep van Bernard Magrez met Château Fombrauge en Pape Clément. Een honderdtal studenten werd ingeschakeld om aan lange, spierwitte trieertafels de niet volmaakte druifjes van de band te plukken.

In de kelder komt het er dan op aan om de extractie van de bitterheid en de kleur niet te ver door te drijven en eerder te opteren voor elegantie dan voor concentratie. Dat is een moeilijke beslissing want de markt vraagt om sterk gekleurde en krachtige wijnen die goed aan tafel passen.

We verwachten dus in het glas een merlotaccent, en eerder elegantie dan robuuste kracht.

Château La France, Bordeaux Supérieur 2001

Matige kleurconcentratie met een nuance van wat bruinachtige evolutie, de neus is een beetje oud-scherp en stofferig maar niet versleten. In de mond komt een zeldzame smaak van ontwikkelde wijn met een bovenbouw van finesse. Deze wijn is op zijn hoogtepunt in de zin dat het fruit is opgebruikt. Ideaal bij stoofpotten met gebraiseerd witloof en een gezelschap van ‘gevorderden’. (Colruyt : 5,35 euro).

Château La Croix de Paty, Côtes de Bourg 2001

Dunne en ijle, haast roséachtige kleur met een waterachtige neus van dun fruit en dito dunne smaak zonder expressie. Wijn onder de elegantiedrempel. Alleen Frans op het tegenetiket. (Colruyt : 4,19 euro).

Château du Ballandreau, Bordeaux Supérieur 2001

Matige kleurconcentratie met een nuance van rijp. De neus is fris, aangenaam, zacht en zuiver en ruimt goed bij opschudden. De smaak is wat dun in de aanzet, elegant maar iets te kort. (Delhaize : 3,19 euro).

La Croix-Fourget, Puisseguin-Saint-Emilion 2001

Matige kleurconcentratie met een nuance van rijp en een neus met elegant fijn fruit en stevigheid samen, ruimt goed bij opschudden, er is zelfs wat potentieel. De smaak is ‘compleet’ met lengte, goed geknoopt en met een goede tanninestructuur. Zeer goede wijn om ruim te drinken op familiefeestjes in het komende jaar. (Colruyt : 4,89 euro).

Château Roches Guitard, Montagne Saint-Emilion 2001

Volle, sombere en haast inktachtige kleur met een nuance van vers en zelfs wat spanning. De neus is compact, gesloten en gedrongen met een structuurbasis na opschudden. De smaak is van het klassieke bordeauxtype met evenwichtig merlotaccent, rondeur en structuur en zelfs lengte. Meer dan goede wijn, die enkele jaren kan ontwikkelen. (Carrefour : 7,06 euro).

Château Mayne-Vieil, Fronsac 2001

Volle, sombere kleur en een gedrongen en compacte neus met onderliggende stevigheid na opschudden. De smaak is krachtig en evenwichtig maar is ook iets stomp en mist wat nuance. Wijn die moet liggen en ontwikkelen. (Carrefour : 6,75 euro).

Château Lamothe Joubert, Côtes de Bourg 2001

Matige kleurconcentratie en zelfs iets ijl en een lichte neus van merlotfruit zonder onderbouw bij opschudden. De smaak is aangenaam maar iets te simpel. (Delhaize : 4,40 euro).

Herwig Van Hove