DE OOSTERSE HOTELGROEP MANDARIN ORIENTAL VEROVERT HET WESTEN. MET EEN NIEUWE VISIE OP LUXE EN GASTRONOMIE. DE KETEN WIL VOOR ELK RESTAURANT DÈ TOPCHEF VAN HET LAND INHUREN. IN LONDEN HESTON BLUMENTHAL, IN PARIJS THIERRY MARX.

In 1963 ging in Hongkong een hotel open onder de naam The Mandarin. Het raakte snel bekend om zijn luxueuze service. Elf jaar later namen de eigenaars een belang in een hotel in Bangkok : The Oriental. Nog eens elf jaar later, in 1985, werden beide hotels onder één merknaam samengebracht : Mandarin Oriental. Het begin van een succesverhaal. Twee jaar later ging Mandarin Oriental naar de beurs in Hongkong, waarna de expansie in Azië zich snel voltrok. Vanaf de eeuwwisseling werd een nieuwe grote stap gezet : Mandarin Oriental breidde uit naar het Westen. Vandaag heeft de groep 41 hotels (samen meer dan 10.000 kamers) in 26 landen, waaronder 18 in Azië, 12 in Noord- en Zuid-Amerika en 11 in Europa en het Midden-Oosten. Er werden Mandarins geopend in Londen, Parijs, Barcelona, München, Genève en Praag. Nieuwe openingen zijn gepland in Marbella (oktober 2010), Milaan (begin 2013) en Moskou (2012). Het nieuwe hotelmerk wil alleen topvestigingen op toplocaties en is vastbesloten om Europese en Amerikaanse leiders naar de kroon te steken. Het Oosten dat het Westen concurrentie aandoet op eigen terrein : het is een fenomeen dat we ook in andere sectoren van de economie meemaken.

INTEGRATIE IN DE STAD

Terwijl westerse hotelketens overal in de wereld kopieën van hetzelfde concept hebben neergepoot, vaak in hoge buildings die ruimtelijk ingrijpen in het stadsbeeld, doet Mandarin Oriental het anders. Vanuit een oosterse filosofie van respect worden bestaande gebouwen aangekocht of gehuurd, met het oog op ruimtelijke integratie in de stad. Daarbij wordt samengewerkt met gerenommeerde architecten en ontwerpers uit het land zelf, van wie alleen oosterse accenten worden verwacht in een sfeer van 21ste-eeuwse luxe. Een Mandarin Oriental is in elke stad dan ook anders. Zelfs het logo – een oosterse waaier – wordt telkens aangepast.

Verzorging van lichaam en geest is diepgeworteld in de oosterse cultuur. Elk hotel heeft een luxueus wellnesscenter waarin, naast traditionele massage en sauna, ook yoga, tai chi, aromatherapie, meditatie en voedingsadvies worden aangeboden. Aan de andere kant van het spectrum staat aandacht voor de nieuwste digitale technologieën (onder meer een app MO Hotels, verkrijgbaar in iTunes App Store, waarmee hotelgasten hun reserveringen makkelijk kunnen beheren, met het hotel kunnen communiceren, info over de stad kunnen krijgen, enz.).

En dan is er de visie op gastronomie. Westerse hotels hebben intussen begrepen dat hun restaurants niet leefbaar zijn als ze alleen op hotelgasten zijn aangewezen : ze moeten ook aantrekkelijk zijn voor de inwoners en pendelaars van de stad. Maar voor Mandarin Oriental gaat dat niet ver genoeg : de keten streeft ernaar om in elk van haar restaurants dè topchef van het land in te huren. Alweer een groot verschil met Amerikaanse hotelketens die vaak een Amerikaanse chef meesturen.

In Londen haalde de keten niemand minder binnen dan Heston Blumenthal van het wereldvermaarde The Fat Duck, dé trots van de Britse gastronomie. In Barcelona werd het de vrouwelijke topchef van Spanje : Carme Ruscalleda van Sant Pau (eveneens drie Michelinsterren). Het laatste grote nieuws was de overstap van Thierry Marx naar het gloednieuwe Mandarin Oriental in Parijs. De Franse chef manifesteerde zich in het chique hotel-restaurant Cordeillan-Bages in Bordeaux als dé vernieuwer van de Franse keuken.

FANS

Vandaag rijgt Mandarin Oriental de awards aan elkaar, zowel in vakbladen, algemene media, bekende reismagazines als Condé Nast Traveller en gidsen als Michelin. Een wereldwijde reclamecampagne zette dat kracht bij door celebrity’s op te voeren onder de slogan She’s a fan of He’s a fan (waarbij fan ook verwijst naar de waaier van het logo). Onder wie de acteurs Kevin Spacey, Liam Neeson, Sophie Marceau, Helen Mirren en Sigourney Weaver, wielerkampioen Lance Armstrong en zanger Brian Ferry. Ze werden gefotografeerd door niemand minder dan Mary McCartney, dochter van Paul.

OOSTERSE ACCENTEN

In London koos Mandarin Oriental voor de chique wijk Knightsbridge, aan de rand van Hyde Park, tegenover de bekende department store Harvey Nichols en vlakbij Harrods. Voordien was dit het Hyde Park Hotel, een Brits instituut uit 1902. Naar verluidt leerde de Queen hier dansen ; Margaret Thatcher vierde er haar tachtigste verjaardag. Mandarin Oriental kocht het hotel in 1996, het werd na renovatie heropend in 2000. In de lobby vond men onder het vasttapijt en het behang vloeren en muren in marmer, die bewaard bleven. De sfeer is heel Brits, het oosterse accent wordt gebracht door exotische bloemen en de zensfeer in de spa.

In Parijs ging de vestiging open in juni vorig jaar, in een van de meest trendy shoppingstraten : rue Saint-Honoré. Voordien was het art-decogebouw een ministerie. De verbouwing werd toevertrouwd aan het befaamde architectenbureau van Jean-Michel Wilmotte, de decoratie aan Sybille de Margerie (behorend tot de familie die champagnehuis Taittinger bezit). De art-deco-elementen werden mooi gecombineerd met oriëntaalse accenten. Het hotel ziet er heel anders uit dan in Londen. Hier gaat men resoluut voor het topsegment : de kamers zijn naar Parijse normen ruim, maar ook zeer duur (standaardkamer 915 euro ; topsuite 20.000 euro). Een gedurfde politiek, zeker met de goedkopere tarieven van het bekende hotel Costes slechts enkele huizen verderop. Maar het is geweten dat hoteltarieven wel eens kunstmatig hoog gezet worden, om nadien met promoties te kunnen uitpakken.

–

www.mandarinoriental.com.

DOOR BRUNO VANSPAUWEN – FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK