Wie het boek leest, krijgt de indruk dat Mason dag en nacht met auto’s bezig is, terwijl hij toch een tweede leven in de muziek heeft opgebouwd. We verbazen ons een beetje over Masons ver uit elkaar liggende passies. Bestaan er soms raakvlakken? “Ze zijn complementair. Wat ik aan de racerij zo bijzonder vind, is dat je in zo’n auto geconfronteerd wordt met een heel specifieke verantwoordelijkheid: je gaat behoorlijk snel en je kan met niemand overleggen over hoe je de bocht op de juiste manier aansnijdt. En je weet dat een foutje je duur te staan komt. Want vergis je niet, het doel van de oefening is zo efficiënt mogelijk hard te rijden en dat heeft niks te maken met glijden en schuiven. Een auto die schuift, is uit balans en verliest snelheid. Noem het een oefening in precisie, en daar ben ik dol op – louter snelheid is eigenlijk bijzaak. Als drummer ben je dan weer een onderdeel van het geheel en ook dat bevalt me zeer, je werkt samen aan één stuk. Maar ik zie ook raakvlakken zoals ritme en coördinatie.”

Masons wagens kosten handenvol geld. De Ferrari 250 GTO, die hij in 1973 voor 35.000 pond kocht en waarvan er slechts 39 werden gebouwd, moet nu zo’n 180 miljoen frank waard zijn. Al weet je dat met de schommelingen van de markt nooit: twaalf jaar geleden wisselde er eentje van eigenaar voor … 500 miljoen frank. En toch is Mason niet te beroerd om zelf met die wagens te gaan racen, of anderen achter het stuur te laten plaatsnemen – met alle risico’s vandien. “Een opgezette tijger ziet er imposant uit, maar er gaat niets boven een in het wild levende tijger – die zich elegant voortbeweegt en in staat is een flinke beet toe te brengen”, merkt Mason nuchter op. “Met auto’s is het niet anders, ze komen pas tot hun recht als ze in beweging zijn en tot het uiterste van hun potentieel worden gedreven.”

Aan het eind van het boek bracht Mark Hales wat cijfermateriaal bijeen dat hij tijdens zijn test vergaarde. Daaruit leren we dat hij op Silverstone de snelste ronde aflegde met de Ferrari 312T3, een Formule 1-bolide waarmee Gilles Villeneuve in 1978 de Grote Prijs van Canada won. En dat de Porsche 962 in absolute cijfers de snelste was met een top van 384 km/uur. Om maar te zeggen dat de collectie heel bijzonder is en Nick Mason, die met een Honda 500 motor door Londen scheurt, geen doetje. Wie minder handig is achter het stuur of minder centen heeft, kan alvast van het merkwaardige boek genieten. Passie voor snelheid van Nick Mason en Mark Hales kost 1595 frank en is een uitgave van Elmar.

PIERRE DARGE