1. Superboxes (1968)

In 1956 werd Sottsass creatief consultant van Pol-tronova, een meubelfabrikant in de buurt van Firenze. In 1968 ontwierp hij voor het merk de Superbox, een collectie van kastgrote dozen van laminaat met geometrische decoraties in opvallende kleuren (geïnspireerd door de ontmoetingen van Sottsass met de Amerikaanse Beats). Kort samengevat : een hybride van popsculpturen en kasten die bedoeld was om tabula rasa te maken met meubilair dat je vertelt hoe te leven (kleerkasten moeten tegen een muur worden geplaatst en een drankenkabinet dient voor flessen en glazen). De Superbox droeg de boodschap van mei ’68 uit : vrijheid, blijheid. De kast werd enkele jaren geleden heruitgebracht in zeer beperkte oplage.

2. Valentine (1969)

De Valentine, een kleine schrijfmachine, werd door Sottsass en Perry King ontworpen voor Olivetti, de Italiaanse elektronicagigant, des-tijds nog een wereldspeler. Sottsass wilde van de Valentine een zeer goedkope schrijfmachine maken met uitsluitend kapitalen : het toestel zou de Bic worden van zijn soort. Maar door de sterk gestegen prijs van de olie in de jaren zeventig, en dus van plastic, werd de Valentine minder goedkoop dan gepland. Het vernieuwendste aspect was de kleur : een revolutionair rood. Toch is dit het bekendste ontwerp van Sottsass.

3. Métaphores

Métaphores is een bijzonder mooi boek met een selectie van de fotografie van Sottsass uit de jaren zeventig, plus teksten en tekeningen. De designer dacht in die periode veel na. Hij schreef en tekende. Hij ontwierp nauwelijks en had zin om te vluchten. “Ik voelde een grote noodzaak om verlaten plekken te bezoeken, bergen, ik wilde een lichamelijk contact met de kosmos, de enige échte plek, precies omdat de kosmos onmeetbaar is, onvoorzienbaar, oncontroleerbaar en onherkenbaar.” Voorbeeld : een zwart-witfoto van een glas water op een plank in een woestijnlandschap. Onderschrift : Dessin d’un très beau verre : tout le monde n’a pas de l’eau à y mettre (tekening van een heel mooi glas : niet iedereen heeft water om het te vullen). Sottsass als politieke dichter. Uitgegeven door Skira in 2002 (de Engelse versie een jaar later), nog redelijk gemakkelijk te vinden.

4. Mobili Grigi (1969-1970) Een ander belangrijk project voor Poltronova is de collectie Mobili Grigi (grijs meubilair), een groep meubels in glasvezel met vormelijke referenties naar de art deco, maar gemaakt met een technologie die werd ontwikkeld voor huishoudtoestellen. Bij de hoogtepun-ten : een bed en hoekkast, beide met ingebouwde verlichting. Verwant : de spiegel Ultrafragola (1970), in een gelijkaardige plastic-decostijl. Op de foto: Mobili Specchio.5. Carlton (1981)

Een ander icoon : het belangrijkste meubel van de Mem-phisbeweging, die op postmoderne wijze materialen, kleuren en stijlen vermengde. Een combinatie van boekenrek en room divider.

6. Glaswerk

Sottsass werkt met glas sinds de vroege jaren zeventig, toen hij voor het eerst Murano bezocht, het in glas gespecialiseerde eilandje vlak bij Venetië. Voor de ontwerper, die geobsedeerd geraakte door de vloeibare aard van ongevormd glas, werd het materiaal een vehikel voor vorm- en kleurexperimenten. Sinds het midden van de jaren tachtig gebruikt Sottsass lijm en ijzerdraad om stukken te assembleren : hij doorbrak daarmee een modern taboe. Op de foto: de vaas Clesiteria.

7. Recent werk De kasten die Sottsass op dit moment in New York toont, bij de nieuwe galerie Friedman Benda, zijn erg architecturaal : het zijn gebouwen in miniatuur (hoewel miniatuur met een korrel zout mag worden genomen : de grootste kast is drie meter hoog). Sottsass mengt, zoals vanouds, bijzonder verschillende soorten materialen : tropisch hout, aluminium, acrylic, kristal, porselein. En al even typisch Sottsass zijn de ongewone proporties, asymmetrische hoeken en onconventionele kleuren. De ontwerper maakte de voorbije decennia bijna uitsluitend meubilair voor verzamelaars (vaak in samenwerking met de Belgische Gallery Mourmans. Op de foto: Kabinet nr. 54 uit 2003). Terwijl hij in een vroegere fase van zijn carrière gekeerd was tegen het idee van meubilair als kunst. Een zeldzaam voorbeeld van een recent (overigens niet bijzonder succesvol) meubel in massaproductie is de Trono, ontworpen in samenwerking met Christopher Redfern en twee jaar geleden uitgebracht door Segis.