Van huis uit kreeg ik twee culturen mee. Mijn vader is Nederlandstalig, mijn moeder Franstalig. Ik heb dat altijd als een rijkdom ervaren, communautair gehakketak is mij volkomen vreemd. Herman Van Rompuy is president van Europa, maar anderzijds krijgen we BHV maar niet opgelost, dat is toch absurd.

Een job met meer inhoud, daar was ik naar op zoek. Na twintig jaar in de parafarmaceutische sector vond ik ze in De Heerlijckyt, niet zomaar een hotel of congrescentrum, maar een plek vol idealisme waar uiteenlopende organisaties, humanresourcesmanagers en trainers terechtkunnen voor leertrajecten. Bedrijven, maar ook vzw’s, ngo’s en groeperingen die maatschappelijk iets in beweging zetten krijgen hier een kans, vaak zelfs tegen een verminderd tarief.

Er is ook goed nieuws in deze barre tijden. Het toffe aan deze job is dat ik voortdurend gepassioneerde mensen ontmoet. Mensen die druk bezet zijn en toch tijd vrijmaken om zich voor anderen in te zetten, zonder veel omhaal bovendien.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen is geen voos begrip. Winst om de winst, we hebben de afgelopen maanden gezien waartoe dat leidt. Door mijn werk hier ervaar ik dat er zelfs in deze crisistijden verrassend veel bedrijven de juiste ethische prioriteiten stellen en mensen de kans geven om te groeien.

De Heerlijckyt is geen geitenwollensokkenverhaal. Neem nu zo’n project als Youth at Risk, een strak begeleidingsprogramma voor jongeren die dreigen in de delinquentie te verzeilen. Het straffe is dat tachtig procent van die jongeren op het rechte pad blijven. Dat zijn concrete resultaten, daar is niets zweverigs aan.

Veel mensen zijn op zoek naar evenwicht. Bonafide coaches en leidinggevenden kunnen daarbij helpen. Volgens mij is er een hele wereld van ontastbare dingen waarvoor geen verklaring bestaat. Anderzijds zijn veel zogezegd spirituele dingen zeer aards, zoals vorige week nog bleek uit een workshop over de alchemie van het leiderschap waarin de trainer het belang van de eenheid van lichaam en geest demonstreerde.

Wijsheid vind je ook bij heel gewone mensen. Tuinman Jef is 79 jaar en werkt hier al 55 jaar : met zijn handen in de aarde wroeten, schoffelen. Mijn humanresourcesmanager noem ik hem wel eens ; die man straalt zo’n rust en evenwicht uit, zonder grote woorden of drukdoenerij. Van hem heb ik al veel geleerd.

Het leven spaart niemand. Ook Jef kreeg een paar harde slagen te verwerken. Zijn manier om daarop te reageren was heel typisch, door anderen te helpen. Je krijgt het meest door te geven, jezelf voor anderen inzetten werkt helend.

Evenwicht is voor mij nog lang geen permanente toestand. Niet meer van alles moeten, maar gewoon zijn, het is iets waar ik ooit dichterbij hoop te komen. Vaak heb je de indruk dat je de zaken onder controle hebt, maar er is niet veel nodig om je onderuit te halen.

Het leven is een zoektocht en wie beloofde ooit dat het gemakkelijk zou zijn ? Om vooruit te komen, moet je soms risico’s nemen. Maar wat er ook gebeurt, ik zal nooit twijfelen aan de inhoud van dit project. Wat je ziet, is wat het is, er is niets fake aan.

Leer- en ontmoetingscentrum De Heerlijckyt van Elsmeren, Weg op Halen 2, 3450 Geetbets, www.heerlijckyt.org

Door Linda Asselbergs / Foto Rob Walbers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content