Magisch Laboratorium, lees ik op een huis aan de kant van de weg. Bij nader inzien blijkt er Medisch Laboratorium te staan, soms is er tussen onze verbeelding en de winddichte werkelijkheid maar een paar letters verschil.

Bij een kruidenierszaak houd ik halt om een pot met bloembollen te kopen, potkluit vochtig houden staat daarop, niet te nat. Bestemd voor decoratie niet voor consumptie. Als man word je nog altijd een beetje scheef bekeken bij de aanschaf van knollen en bloembollen, geen revolutie of emancipatie die daar iets aan heeft verholpen. Soms kom ik er een tegen, bijvoorbeeld aan de kassa van het zwembad : zo’n man die nors is en kortaf als je méér woorden tot hem richt dan strikt gesproken nodig. Dan herinner ik mij : ach ja, een neanderthaler. Zo’n echte vent, in wiens ogen het gebruik van overtollige woorden wijst op verwijfdheid.

Als het op overtollige woorden aankomt, ben ik een krak, mijn hele leven al zaai ik woorden in het rond als zaden op de vruchteloze grond, kwistig, scheutig, zonder dat er gewassen uit opschieten nochtans. Heel anders ben ik daarin dan die vriend die ik af en toe zie. Hij is van het zwijgzame type en heeft iets met een getrouwde vrouw waarbij maar zelden wordt gesproken. Hij stuurt haar een bericht waarin staat op welk uur en welke plek hij haar wenst te ontmoeten, en wat zij bij die gelegenheid dient aan te hebben, van schoenen tot ondergoed, een houtje-touwtjejas des winters soms en in de zomer rode pumps. Hij noodt haar naar een verlaten kapel of naar de vogeluitkijkpost in het natuurreservaat, zijn verbeelding is grenzeloos op dat vlak. Steeds is zij stipt op de afspraak, hij weet niet hoe zij dat doet, zich onttrekken aan kind & gezin op de vreemdste momenten van de dag en soms ook van de nacht, maar hij geniet ervan dat zij als was is in zijn handen. Hij houdt er ook van mij daar de finesses van te vertellen al is hij tezelfdertijd correct, want nimmer zou hij verklappen wie zij is, of enig ander detail dat van aard kan zijn haar in verlegenheid te brengen.

Op welke manier hij die escapades weet te versieren, valt moeilijk uit te leggen. Zijn charismatische persoonlijkheid kan een rol spelen daarin, hoewel hij zichzelf meer als een maatschappelijk werker ziet die haar een uitweg biedt om aan de sleur van haar dagelijkse leven te ontsnappen. Zij schijnt aantrekkelijk te zijn en invloedrijk. Het enige dat zij in zijn nabijheid echter wil, is behagen en zich schikken naar zijn wensen, die bij voorkeur een beetje onredelijk zijn. Hij is er zich niet van bewust dat zo’n regeling de droom is van veel mannen. Soms zelfs lijkt het hem tegen te staan en vindt hij het lastig creatief te moeten zijn, zoals die keer dat ik hem in de stad betrapte met een groot pak, dat een laserzwaard bleek te bevatten en een kapmantel als die van Darth Vader. Hij glimlachte, rolde eens met de ogen en zuchtte, men zou haast zeggen verontschuldigend.

De nonchalance waarmee hij hiermee omspringt, bevalt mij wel. De cool die hij tentoonspreidt in tegenstelling tot zovele mannen, die zich laten hypnotiseren door het voorland van Lesley-Ann Poppe. Haar Boek voor blondjes, verkocht met een bon om je haar gratis te laten bleken, schijnt feministes nachtmerries te zullen bezorgen. Valt inderdaad grotere horror te bedenken dan de ‘aparte en zonnige kijk op het leven’ van een speenvarkentje dat het tot seksbom schopt van een in zijn puberteit vastgeklonterd volk ?

Maar ik heb alweer te veel woorden verspild, te veel lijnen gevuld. Laat ik de potkluit vochtig houden, de ramen lappen en misschien eens telefoneren naar Mies, mijn oudste vriendin, die op de eerste dag van de oorlog door de Luftwaffe van Hitler zelf gebombardeerd is. Zij bevond zich op het voetpad terwijl er, anderhalve meter van haar verwijderd, een vliegtuigbom viel en tot ontploffing kwam. Zij had blijkbaar een engelbewaarder eerste klas, want liep alleen wat kleerscheuren op, terwijl aan de overkant van de straat de pastoor van het dorp ter plekke zonder klacht of prevel neerzeeg en stierf.

Het verbaast mij altijd dat het Mies verbaast dat ik gefascineerd naar haar verhalen luister. Waarom zij toen gespaard werd, vraagt zij zich nog geregeld af. Zij is kinderloos gebleven en heeft naar eigen zeggen nooit daden van schoonheid verricht, een Geheime Kruidenmix uitgevonden of ook maar iets verwezenlijkt dat het voortbestaan van de mensheid met een seconde heeft verlengd.

jp.mulders@skynet.be

Jean-Paul Mulders

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content