Een loft in Antwerpen-Noord, onder het dak van een stapelhuis, met als blikvanger een uitschuifbare slaapkamer.

Piet Swimberghe / Foto’s Bieke Claessens

Als we ’s avonds de tanden gaan poetsen drukken we eerst even op de knop om de slaapkamer te laten uitschuiven. Dat neemt precies de tijd van het poetsen in beslag”, zegt de bewoner van deze loft. Wie het hoort, weet niet waar die het over heeft, tot de sensatie gedemonstreerd wordt en er middenin de loft een metalen volume van een verdieping hoog voorzichtig en geruisloos uitschuift tussen de dakspanten, een hoogst fascinerend schouwspel is dat. Op deze originele wijze wordt de slaapkamer dubbel zo ruim. Doordat een groot gedeelte van dat mobiele gevaarte met staalplaat is bezet, lijkt de constructie wat op een stoomtrein. Bovendien zit er ook een metalen buitentrap aan vast, die naar het bureau en gastenverblijf erboven leidt, wat het industriële karakter van de architectuur nog extra benadrukt.

Architect Jef Van Oevelen legt de bedoeling uit van zijn ongewone creatie: “Deze loft is enerzijds heel klaar, doordat we ons op de hoogste verdieping bevinden van een oude opslagplaats. Het oppervlak is ook behoorlijk groot, zo’n 220 vierkante meter, maar toch is er niet overdadig veel plaats. Zo kregen in deze ruimte heel wat afvoeren een plaatsje, onder meer rookkanalen van de onderliggende lofts, en ook de technische cabine van de lift. Dat slokt veel oppervlakte op. Omdat de bouwheer die openheid wilde bewaren hebben we alle functies in één blok verenigd.”

Zo kwam er een langwerpig volume tot stand met beneden de hal, het berghok, de liftkoker, een badkamer en een slaapkamer, en op de mezzanine een bureau en een slaapplaats voor gasten met een badkamer. Precies omdat dat nieuwe volume vrij smal is, kwam Jef Van Oevelen op het idee van een uitschuifbare slaapkamer: “De mobiele doos weegt weliswaar een paar ton, maar dat hoort ook zo voor de stabiliteit. Het geheel verschuift door middel van een schroef over een metalen rail. Dit precisiewerk hebben we laten uittekenen en berekenen door een ingenieur. Belangrijk was ook dat deze beweging geruisloos gebeurde. De buren waren daar bang voor, maar dat bleek overbodig.” Voor de vormgeving liet Van Oevelen zich inspireren door de metalen dakspanten, waarvan we de grafische lijn terugvinden in de trappen.

De architect ontwierp ook de open barkeuken als een centrale betonnen werkblok met aan beide zijden een met berkenfineer afgewerkte tafel op wieltjes. Ook de tafels kunnen dus moeiteloos worden verrold. De keukenkasten, eveneens gefineerd, staan in de muurnissen waarvan het originele metselwerk zichtbaar is gelaten. De afwerking van de hele loft is sober, met een betonnen vloer die lichtgrijs werd geschilderd, precies om de ruimtelijkheid van de architectuur in de verf te zetten.